Past Present Future #4- Ongoing

CHAPTER 2 - CINEMA

CINEMA.

Two years later...

KAHIT AYAW kong gawin ang isang bagay. Nagagawa ko parin dahil sa aking mommy na walang kapagurang pangungulit. Nagka love team talaga kaming dalawa, dahil pinirmahan ni mommy ang contract without me knowing. Sympre ano pang magagawa ko? Ito ang unang taon nang pagiging Loveteam namin ni Simon, kaya naman nagkapalabas kami at maraming tumangkilik. Ito ang pinakaunang araw na ipapalabas ito sa sinehan. Pili pa nga ang pwedeng mag play nito e. Nasa unahan ako at Katabi si Simon.

Habang on-going ang palabas. Nakaramdam ako ng tawag ng kalikasan. Naiihi ako dahil sa softdrinks at junk foods. Nagpaalam ako kay Simon at sinabi kong babalik ako agad. Nong una ayaw pa siya pero napilit ko naman siya. Mabait naman si Simon kaya naman grateful ako na siya naging ka love team ko.

Nakayuko ako habang dumadaan at may mga nag assist naman saakin. Pero Kumunot ang noo ko ng maamoy ang isang pamilyar na amoy. Dalawang taon na ang nakalipas, pero alam na alam ko parin ang amoy na iyon.

Dahil maraming tao. Inisip ko nalang na baka sikat ang perfume na 'yon. Kaya maraming gimagamit. Ganon naman talaga ang mga tao diba? Kung anong uso don. Kung Sinong sikat  halos gawing Santo. Pero kapag nagkamali agad pauulanan ng masasamang komento.

Pumasok ako sa banyo at success! Agad akong lumabas ng banyo at laking gulat ko ng may. Mabangga akong tao, hindi ako namamalikmata. Alam ko kung anong nakita ko!

"Excuse me." Tawag ko sa kanya. Lumingon ito at bakas sa mukha nito ang pagtataka.

"Yes?"

Kagat labi akong tumingin sa kanya. Hindi sa kabuuhan niya, kundi sa mga labi niya. Agad ko naman nabawi ang kahibangan na iniisip ko at umayos ng tayo. "Have we meet before?"

Ngumiti ang binata at subrang gwapo nito. Sheyt! Mas gwapo pa kay Simon. Tumikhim mo na ito at inilahad ang kamay.
"Parang ngayon palang. By the way I'm Koa aryate, and please... Don't introduce yourself miss. Quincy."

Nakanganga kong tinanggap ang kanyang kamay at nagshakehands. So hindi siya ang lalaking nagnakaw saakin ng halik? Hindi talaga totoo yun!
Agad nitong binitawan ang kamay ko at umalis na palabas ng senihan. Habang ako naiwan, nakatulala sa kawalan.

I really thought that's real.

But it wasn't.

Tsk.

Totoo ang sinabi saakin ni Martin,  hallucination ko lang iyon. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Martin. Buti nalang at sumagot agad ang loko.

"Why and goodbye." Bungad nito. Pagod ang boses kaya alam niyang marami itong trabaho.

"Where are you?" Tanong ko.  Narinig ko pa ang paghinga niya ng malalim.

"In Manila, why?" Balik nitong tanong saakin.

"I'll sent you the address. Sunduin mo ako please." Sabi ko.

"Fine!" Sagot nito at agad kong tinext sa kanya ang location ko. Laking pasasalamat ko nalang at naka hoodie ako. Nasa mommy ko lahat ng gamit ko kaya walang magiging problema. Agad akong nagsuot ng mask at salamin tapos lumabas.
Hindi naman ako pinaghintay ng matagal ng loko, bumusina ito at agad kong binuksan ang pintuan.

"Alam ni tita 'to?" He ask and i shook my head. I saw him faking his smile. So I did the same thing. Artista ako kaya alam ko paano magpatakbo ng conversation.

"Just don't tell mommy, uuwe rin naman ako mamaya. I need to relax!lately kase im super stressed. Bweset kase ang manager ni Simon." Naiirita kong sabi at walang pakialam si Martin.

Hindi naman talaga kami close nito, as in close. After lang nong gabi na 'yon, palagi na siyang dumidikit saakin at magugustohan ko naman. Kase nga siya lang ang gumawa non for me. Lalaki siya kaya siguro madali,unlike the two girls ang hirap pakisamahan. Hindi ko alam kung saan ilulugar ang sarili ko.

"Bar hoping na naman tayo nito?" Nakangiting tanong ni Martin at nag thumb ups naman ako. Senyales na tama ang hula niya.

"And guess what? Ako ang manlilibre sayo!" Peke siyang ngumiti at umiling iling. Again nagsmile ako kase tama na naman siya.

"Ikaw ang matagal nang nagtatrabaho, pero ni peso hindi mo pa ako na libre." Reklamo nito at ngumuso nalang ako.

"E sa wala akong pera." Sagot ko at nagcross ang mga braso ko.

"Walang pera? Quincy may I remind you that you're an artist for almost ten years. Tapos sasabihin saakin na wala kang money? Oh come on!"Natatawang sabi ni Martin habang nakapark ang sasakyan at handa na kaming bumaba.

" My mom owned my card, so i don't even peso or centavos. "ma lungkot kong sabi at tiningnan ako ni Martin.

" Kinukurakot ka ng sarili mong nanay? "Nalilito niyang tanong at tumango ako. Ayoko naman talaga sa lahat yung kinukwesyon ako. Pero sheyt! Martin is my sugar daddy... I can't lie to him!

Siya ang gumagastos sa lahat ng gala naming dalawa.
Even nasa province siya before. Tinatawagan ko lang siya to come, visit me here in manila at ililebre niya niya ako.

"Did uncle Herbert know about this?" Tanong ni Martin at umiling ako.

"Please don't tell dad, mag-aaway lang sila at napapagod na ako." Saad ko at naramdaman kong hinawakan ni Martin ang balikat ko.

"Don't worry. I  always got you!" Saad nito at niyakap ko siya dahil natutuwa ako. Ang bait niya talaga kahit mukha siyang arrogant. Maraming ngang nagsasabi na mag pinsan kaming dalawa dahil maldita ako at arogante siya.

PUMASOK kaming dalawa ni Martin sa bar at hindi ito ang usually na pinapasokan naming dalawa. Umupo ako sa stool at ganon din siya, nakita kong naghahalo ng alak ang bartender at agad kong ininum ang ginawa niya. "Chill quin,maraming alak hindi ka mauubusan."

Natatawang wika ni Martin at pinanliitan ko lang siya ng mata at tinuloy ang pag-inom. Masyado na akong nag enjoy at marami nang babae sa paligid ni Martin. Tumayo ako at nagtungo sa dance floor at sumasayaw narin. Naka hoodie parin ako at walang pakialam sa paligid. Medyo dalawa na ang paningin ko kaya huminto ako sandali at nagpahinga. Pero nasa gitna parin ako at maraming nagsitinginan. Ngayon lang ata sila nakakita ng nag bar na naka pants tapos hoodie.

Mayamaya lang ay nakaramdam ako ng pagkapuno ng puson ko. Agad akong nagtungo sa banyo at maraming lalaki sa daan.

"Miss masyado bang malamig?" Sabi ng isa habang nakayakap sa pangit niyang nadingwit.

"Manang bar ho ito. Hinahanap niyo ba ang anak mo?" Wika naman ng isa pang pangit. Tiningnan ko ang paligid at ngumisi.

"Wala naman kase akong nabasa na bawal pumasok kapag ganito ang suot." Nakangisi kong sagot at lumapit saakin ang babae.

"Lumang luma kana gurl!" Maypa flip pa kung kalbohin ko to ngayon? May buhok pa kaya ito?

"Bakit bago ka?" Saad ko at ngumiti pa. Naku! Ako pa ginaganito niya e sanay ako sa laitan.

"Hindi lang new. Maganda rin ako." Proud nitong sabi at hinead to foot ako. Ngumiti ako at lumapit sa kanya. Ayoko sanang patulan pero ang sarap niyang isahig.

"Maganda na sa'yo yan? Kawawa ka naman kung ganon." Nakakaloko kong sabi at nagtaas siya ng kilay.

"Mas maganda ako sayo."Inis nitong sabi.
" Tanggalin mo yang hoodie mo, tingnan natin kung sino mas maganda satin. "Sabi nito at umiling ako.

" Sege ba. Tatanggalin ko 'tong hoodie ko, basta tanggalin mo rin yang make up mo. "Chinachallenge ako e. Napaatras siya sa sinabi ko at hinila ang lalaki palabas ng banyo. Agad akong pumasok at sa wakas nakaihi na rin.

Pagkalabas ko  sumandal muna ako sa wall dahil nahihilo na talaga ako. I try to fix my hair but I can't. Nag iingat ako, baka may makakita saakin at magba-viral ako. No thanks!

Sa totoo nga lang mas gusto ko yung tahimik na buhay lang. Sikat ka nga, wala ka naman privacy kase pinapakialaman ka ng nakararami.
Parang every day mo obligadong maging perfect, para makuha yung standards na gusto nila.