Aşkın Kırıntıları

AlTıNcI BöLüM 😝

•••Aliden•••

İlk adımı attım artık
Eylülün evine kadar geldim ona dedim Bana ait olduğunu ona defalarca dedim
Onu seviyorum hemde deli gibi ve o Adama artık bırakmaya da niyetim yok
Ve sonunda da tattım yine o dudaklardan Yıllardır hasret kaldığım o dudaklardan
Artık her gün gelmeyi düşünmeye başladım
Belkide kocasını üzerime salacak ama korkmuyorum ondan gelsin
Gerekirse de savaşacağım
İlk önce Eylüle affettirmem lazım kendimi.Ama o Adama da bir çift sözüm olacak
Onunla bir yerde yalnız konuşmalıyım sadece o ve ben tabiki de dost gibi yaklaşmalıyım
Parmağımı dudağımda gezdiriyordum
Eylül ile öpüşmemiz aklımın ucundan çıkmıyordu... kalbim hızlı çarpıyordu
Şimdi onu öptüm ya ve onu özlemeye başladım
Yıllar evvel ki aramızdaki o tutkuyu özledim
Onu susturmalıydım ve bu anca öpmekle oluyordu
İlk karşılık vermedi ama sonra karşılık verdi ama kısa
Attığı tokat bile hoşuma gitti.Anladım ki bana hala aşık ama gururuna yediremiyordu kızdığım bir konu var
Oda kızımın o Adama baba demesiydi
Bir yoluni bulup kızıma yanaşmalıydım
O adama daha fazla baba demesini istemiyorum
İpek benim kızım, bizim kızımız Eylül ile benim kızım
Ona ait bir eşyası olsa onun kokusunu çekerdim içime yavrumun kokusunu
Bir yolunu bulmalıyım herşeyi düzeltmeliyim ama ilk tabiki O Damla denen aşağılık kadından kurtulmalıydım
İlk işim avukatıma gidip boşanma belgeleri hazırlatmak olacak.Damladan ebediyen kurtulmalıyım
Ardından kızıma yaklaşmak olacak ona kendimi sevdirmek istiyordum
Bugün zaferle döndüm evime
Kendimi koltuğa attım
Damlaya ait hiç birşey istemiyordum
Çıktım yukarı ona ait her bir eşyasını resimini yada bana ait her birşeyi atacaktım... onun burda izini yok edicem
Bodrumdan Eylülüme ait bir takım eşyalar vardı
Ordan bir koli aldım
Bu kolinin içinde ikimize ona ait özel eşyalarımız vardıOnun resimleri, bazı giyisileri vardı ona aitti , birlikte çekindiğimiz resimler ve ona ait bir tablo ben yaptırmıştım
Büyük bir tabloydu
Tabloyu alıp elime bir kaş çivi alıp duvara çekiçle resimi astım odama
Kendimi yattağıma attım ona bakıyordum saatlerce.
Yarın yine Eylülün evini gidip onları gözetlemek olacak... kızıma yaklaşmak
En çokta güzeller güzeli annesine
istiyorum bana baba demesede ona bir amca olarak yaklaşmak istiyordum
Yerimden fırlayıp telefonu alıp
Ali: Halil beni dinle
Halil: alo buyrun Ali bey
Ali: halil beni dinle sana biri hakkında bilgi toplamanı istiyorum ama hemen olsun acil
Halil: tamam Ali bey kim
Ali: Sinan Yılmaz
Halil: tamam Ali bey
Ali: hadi bekliyorum
Telefonu kapattım
Elimdeki Songülün bana verdiği kâğıtta Eylül ve Sinan Yılmaz yazıyordu kağıdı parça parça ettim,
En yakın zamanda da Eylülümü Yılmaz soyadından çıkarıp benim soyadıma geçirmeliyim

•••Eylülden•••
Dizlerimin üzerindeydim ağlıyordum hala bunca vakit gelmedi gelmedi şimdi geldi hayatımı, kızımın hayatını düzenimizi bozmaya niyetli,neymiş beni seviyormuş
İnanmıyorum onun sevgisine aşkına
Beni ölmesine şaşırmadım anladım ki feci kıskanmış Sinandan
Kendimide kızıyordum niye sonradan karşılık verdim. Bir anlık gafletti işte
Kendime geldim
Kalbim acıyordu çünkü ben bu hayatta sadece onu seviyordum onu seviyorum onu seveceğim her ne kadar nefret etsemde.
Beni başkası ile aldattığı yetmedi birde karnımdaki bebeğimizi ve beni terk etti, bir hiç uğruna
Gelmiş şimdi bizi sahipleniyor ama onu asla affetmiyeceğim
Gözümün yaşını sildim kalktım yerden
Hemen kendime gelmeliydim
Sinan gelebilirdi her an onun geldiğine anlamaması lazımdı
Eve girdim hemen gittim mutfağa bir yudum su içmeye
Sonra gittim banyoya yüzüme su çarpıp kendime gelmeye başladım
Telefonumu elime alıp Songülü aradım
Çaldırıyordum ama açmıyordu.Ama bende inat değilmiydim inadına çağrı yapıyordum
Sonra telefon açıldı
Songül: Alo Eylül
Eylül:Songül alo napıyorsun
Songül: napim Eylül ben uzanıyordum malum iki canlıyım
Eylül: şey Songül o geldi yine
Songül: kim
Eylül: kim olacak Ali
Songül: ee ne oldu kızım birşey mi dedi
Eylül: sadece birşey dese iyi Ama Ali anlamış
Songül: ne anlamış
Eylül: İpeğin onun kızı olduğunu
Songül: ee nasıl anlamış ki nasıl emin olabiliyormuş sende deseydin ona inat Sinandan deseydin hoş sen öyle bir şey de demezsin
Eylül: hani bu gelmişti ya sen bana haber vermiştin ilk kez
Songül: Eee
Eylül: eesi şu o gün ben İpek ve Sinan bahçedeydik hatta İpek top oynuyordu
Bende..şey yaptım
Songül: ney yaptın
Eylül: Sinanı öptüm
Songül: oha nasıl yani Alinin gözüne batırarak mı yaptın ?
Eylül: evet Alide bugün geldi ya bana dedi ki yok seviyormuş affetmemi istiyor hatta Sinana meydan okudu evde yoktu
Beni ve İpeği sahiplendi ve en sonunda bu beni öptü Songül
Songül: nee öptü mü
Eylül: evet bende salak gibi kısa karşılık verdim ama sinirlenip tokat attım
Songül: oha Eylül pot kırdın şimdi hayatta peşini bırakmaz
Eylül: deme ya
Songül: her gün gelmesede sık sık gelmeye çalışacak hatta İpek ona baba diyesiye kadar.
Eylül: napıcam ben nasıl başa çıkacağım bu durumla her gün
Songül: bilmiyorum dilimi eşek arısı soksaydı
Eylül: sen nerden bilecektin ki
Songül: ee ne yapmalı
Eylül: bilmiyorum ama birşeyler düşüneceğim hatta aklımda birşeyler var ama
Songül: ama
Eylül: yapsam mı yapmasam mı bilemedim
Songül: Eylül aklında neler geziyor bilmiyorum ama iyi düşün kardeşim
Sonra pişman olmayasın
sana birşey daha sorucam sen Sinanı gerçekten seviyor musun
Eylül: ona umut veremiyorum Kİ songül bu kalp hep sadece birini sevdi hala da seviyor ama affedemiyorum affetmiyeceğim de
Songül: Ali İpeğe yanaşıp ben senin gerçek babanım derse
Eylül: öyle bir şey yaparsa onu mahvederim
Songül: Eylül ben kapattım sana uğrarım bugün yanına
Eylül:tamam kardeşim hadi öptüm yeğenime iyi bak
Songül: sende İpeği bugün benim için öp
Telefonu kapattım hemen
Songülün dedikleri aklımdan geçmiyor değildi
Ne yapmalıydım ki ? Ali artık biliyordu İpek onun kızı !
Tedirginim hemde çok
Mutfağa gidip yemek hazırlamaya gittim
Aklımda hep yakında olabileceklerdeydi
Aliye karşı kuvvetlenmeliydim nede olsa bende meslek sahibiyim ama kızım için çalışmadım bu zamana kadar
Birde Sinan istemedi
Ama Sinana da bu durumu anlatmalıydım
Nede olsa o olmasaydı ne ben olurdum bugün nede kızım
Bilmeye hakkı vardı
İpeğim kızım en çok onun için üzülüyordum ya Ali Songülünde dediği gibi İpeğe ben senin gerçek babanım derse onun için korkuyordum bir yolunu bulmalıydım