RAPED BY MY BOYFRIEND'S TWIN BROTHER

Chapter 3

Chapter 3

Navy blue

Napabuga ako ng marahas habang inaalala ang mga nangyari kaninang umaga. Sandali akong natulala at ninamnam ang pagdampi ng hangin sa balat ko habang dinuduyan ang sarili. Hindi naman sa pangit ang unang araw ko sa school na ito pero feeling ko ang pangit talaga, feel nyo'ko? sa dami ba namang pangit na nangyari kanina, hayss.

Napatingin ako sa kotse na huminto sa harapan ko, not exactly sa harapan kasi medyo malayo ito sa swing na kinauupuan ko.

Nagulat ako ng ng may lalaking naka blue navy shirt na lumabas sa kotseng iyon. Agad pumasok sa isip ko ang suot nung lalaki sa coffe shop, navy blue din yon.

Hinihintay ko na lang siyang bumaba at nakahanda na ako para tumakbo, pagkaharap niya ay hindi ko na tinignan pa ang mukha niya at agad ng tumakbo nahulog ko pa ang cellphone ko pero hindi ko na pinansin. Rinig ko na tinatawag niya ang pangalan ko. What? paano niya nalaman ang pangalan ko? sa pagiisip ay hindi ko inaasahang may malaking kahoy palang nakausli sa tinakbuhan ko kaya natumba ako at nasugatan,

Wahhhh aray huhu ang sakit feel ko kitang kita yung kaloob-looban ng laman ko.

naiiyak ako baka maging peklat ito Oh god pano na'to my precious legs.

habang binabalutan ko ng panyo ang sugat ko ay may humawak sa balikat ko na ikinagulat ko, muntik pa akong mapasigaw sa gulat buti na lang ay napigilan ko ng makitang si manong cesar pala iyon. hindi pa ako nakapagsalita dahil hindi pa ako nakakarecover sa gulat ko kanina

"Maam Sapphire, bat po ba kayo tumakbo? jusko napagod ako sayong bata ka." hinihingal na wika niya

Nagtaka naman ako sa sinabi niya. huh? si manong cesar pala yung humahabol sakin? napatakip ako sa bibig ko, gosh stupid me. Pinagod ko lang ang sarili ko at pati siya pinagod ko din but worst sinugatan ko pa ang sarili ko sa katatakbo kanina, Arghhh!

"Oh god, sorry po manong. its just nagulat lang po talaga ako kaya ako napatakbo. Im so sorry."

Geez what a lame reason. Kung bat naman kasi magkaparehas sila nung kulay ng damit ng lalakeng yun. ang malas ko talaga ngayong araw. bakit ba kasi hindi ko muna tinignan yung mukha kanina bago ako tumakbo, ewan ko ba parang natrauma ako eh ayokong nakikita yung pagmumukha ng lalakeng iyon.

"Osiya halikana maam at abay kanina pa kita hinahanap sa skwelahan mo ngunit hindi kita makita, buti na lang at napadaan ako dito at nakita ka."

Inalalayan ako ni manong cesar para makatayo. Nang una ay hindi ko

ma-straight ang mga paa ko dahil parang nabaluktot sa pagkadapa ko ngunit kala unay nakatayo rin ako. bigla kong naalala yung cellphone ko nakita kaya ni manong iyon?

"Manong may nakita po ba kayong cellphone na nahulog kanina nung tumatakbo ako?"

"ay oo pala nasa kotse, binalik ko dun kanina bago kita habulin baka mawala ko pa at makabayad pa ako." lintana niya

Pumasok na ako sa kotse at sumandal, I badly need a rest. kumikirot pa ang sugat ko pero konti na lang. Binigay naman sakin ni manong yung cellphone ko kaya tinignan ko muna kung anong oras na, 3 palang ng hapon ang aga naman akong sunduin ni manong.

"Uh, manong bakit po pala ang aga niyo ako sinundo?" Tanong ko nakakapagtaka kasi anong oras pa lang

"Pinapasundo ka ng Daddy mo, baka daw wala ka naman ng ginagawa dahil unang araw palang ng pasukan at baka daw may mangyaring masama sayo kaya sinabi niya sa aking sunduin ka na." mahabang lintana niya kaya napatango na lang ako