RAPED BY MY BOYFRIEND'S TWIN BROTHER

Chapter 4

Chapter 4

Habul-habulan

Abala ako sa pagsusulat ng may tumabi sakin. Nang una ay hindi ko ito pinansin dahil nakatuon ang atensiyon ko sa pagsusulat. kakatapos lang ng aming first subject kaya susunod na ang second subject namin which is physics.

wala pa ang susunod naming professor kaya may pagkakataon pa akong kopyahin ang nasa board para may mareview ako sa notes ko kung sakaling may exam

nabaling ang atensiyon ko sa katabi ko ng magsalita siya, hindi pa pala siya umaalis at tinitignan lang ang ginagawa ko

"Hi, would you mind if I sit here?" nakangiting tanong niya sakin

geez ang cute niya, lalo na nung ngumiti siya kanina lumalabas yung dimple niya. oh god pwede bang maging tomboy kahit ngayon lang? pero kanina pa siya nakaupo tapos ngayon lang siya magtatanong

"Yes, wala namang nakaupo diyan."

ngumiti ako sa kaniya bago binalik ang paningin ko sa aking sinusulat, siya naman ay tahimik na nanonood sa ginagawa ko, lumipas ang isang minuto ng magsalita ulit siya

"Uh, Im Serene ikaw anong name mo? hehe." nahihiya niyang pakilala

mahiyain ba siya? sa kacute niyang yan nahihiya siya? hindi naman ako nangangagat ah

"Sapphire, Saphire Monteverde. ikaw serene?" nakangiti kong tanong

"Serene Whissey Laxamana."
gosh ang cute ng name it so unique teka nga unique rin naman ang pangalan ko ah

ilang oras ang lumipas habang nag uusap kami kaya nagtaka ako ng wala pa rin kaming professor kaya I guess wala na kaming next subject.

sa isang oras naming paguusap ay nalaman kong sobrang daldal niya pala, may pagka childish din siya na may halong pagkatanga. sa totoo lang para siyang baliw na may halo halong ugali sinong mag aakala na mahiyain lang siya kanina?

"Hey sapsap bestfriend na kita ha? bawal ang umangal! you know naman kasi wala pa akong kaibigan dito and walang may gustong makipag kaibigan sakin. hmmp insecure lang sila sa beauty ko!" naka nguso niyang wika

"haha oo naman, wala naman na akong magagawa diba sabi mo bawal umangal?atsaka wala rin naman akong kaibigan eh"

napangiti naman siya sa sinabi ko at napayakap sakin ng mahigpit

"wahhh thankyou sapsap!" sigaw niya kaya naman napatingin samin ang lahat ng mga kaklase namin. nahiya naman ako kaya ako ang na unang bumitaw sa yakap niya

sakto namang dumating na ang professor namin para sa last subject kaya bumalik sa kaniya kaniyang upuan ang mga kaklase ko  naupo narin ako ng maayos para makinig sa magiging lecture.

"Good morning students." bati samin ni professor Lee habang sinusulat ang pangalan niya sa board

"Good morning professor Lee." bati namin pabalik

"So ngayong kilala niyo na ako let's move on to our topic. I will teach you biology
hindi naman siguro ito bago sa pandinig niyo kaya I hope na magiging madali lang ang pagturo ko sa inyo."

Nagsimula nang magturo si professor lee kaya lahat ay tutok sa pakikinig sa kaniya. takot kasi silang mapagalitan dahil bali-balita na lagi siyang namamahiya ng mga studyanteng hindi nakikinig sa kaniya

seryoso akong nakikinig nang may sumagi sa paa ko, tinignan ko ito at nakita ang isang bag. kung hindi ako nagkakamali ay bag ito ni serene kaya napatingin ako sa kaniya ng may pagtataka

kinindatan lang niya ako kaya agad kong ibinalik ang tingin ko kay professor na ngayon ay nakatalikod at may sinusulat sa board. nag ayos ako dahil baka mahuli niya akong nakikipagusap kay serene ngunit wala pang ilang saglit ay may tumabi sakin

"psst, bakit hindi kana lumingon kanina tinatawag kaya kita!" pabulong lang ang pagsalita niya para hindi kami marinig

"hoy ano ba! huwag ka ngang maingay."

biglang humarap si professor lee na para bang nakarinig ng ingay, kaya ako naman ay nagpanggap na may sinsulat sa aking notes.

nilibot niya ang paningin niya samin at ng walang makitang maingay ay tumalikod din agad.

napabuntong-hininga ako ng tumalikod siya ngunit nagulat ng bigla uli siyang humarap. yung totoo? hinuhuli niya ba kung sino yung maingay?

hindi naman tumagal iyon at bumalik uli siya sa pagsusulat

"phew buti na lang! muntik na tayo."

"Ikaw kasi ang ingay mo!"

"hindi ah, ay siya nga pala may ikekwento ako sayo! besss." kinikilig niya wika na parang naiihi na

"Shh, siguraduhin mong hindi tayo mahuhuling naguusap huh."

"yep promise!"

"sige ano ba yun? ikwento mona makikinig ako."

"kanina kasi may nakatingin sayo sa bintana, tapos ang pogi niya wahhh!"
sobrang kinikilig siya sa sinasabi niya na hinde niya na namanlayan na nasa harap niya na si professor lee.

"ang hot niya din arghhh!" tuloy tuloy siya sa pagsasalita habang lahat ng kaklase namin ay nakatingin na sa kaniya lalong lalo na si professor na may galit na galit na mukha.

"tapos bess ang lagkit ng tingin niya sayo--

"MS. LAXAMANA GET OUT!"

nagulat naman si serene sa biglaang pagsigaw ni professor .tumingin siya sakin at nagpaawa ng mukha na para bang sinasabi *tulungan mo ako look*

pero imbes na tulungan siya ay pasimple ko siyang binelatan at tumawa para hindi makita ni professor

"GET.OUT.MS.LAXAMANA OR ELSE IKAW ANG MAGTUTURO SA HARAP AT AKO ANG UUPO DITO."

dahan dahang tumayo si serene at kinuha ang bag niya, nakayuko siyang naglakad palabas ng classroom huminto pa siya saglit sa may pintuan at nilingon ako ng may ngisi sa mga labi

hindi ko na siya pinansin at nag ayos na. mamaya ko na lang siya tatawanan kapag lunch time na

"Sino pang gustong sumunod sa kaniya? you can freely walk outside now kung ayaw niyong makinig sa ituturo ko!"

walang sumagot kaya nagpatuloy na si professor sa paglelecture. magiging maayos na sana ang daloy ng lecture kung hindi lang nagring ang cellphone ko na namayani sa buong palagid

napatingin agad silang lahat sakin at ang malala ay pati si professor ay seryosong nakatingin sakin. gosh hindi ko nasilent kanina yung phone ko! teka nga sino ba itong tumatawag?

tinignan ko ang screen at unknown ang caller? ano ba, sino ba ito! wrong timing naman eh!

pinatay ko na ang tawag at ginawang silent ang cellphone ko. tinignan ko naman si professor at humingi ng paumanhin

"You know that when class hours, all cellphones must be on silent mode. how come na hindi naka silent ang cellphone mo Ms. Monteverde?

magsasalita na sana ako ng magsimulang magvibrate ang cellphone arghh may tumatawag na naman! hindi ko na ito pinansin at paulit ulit na humingi ng tawad kay professor

"hindi kaba aware na pwede kang maka istorbo dahil sa hindi mo pagsilent sa cellphone mo? actually hindi lang ako ang naistorbo mo pati sila." sabay turo niya sa mga kaklase kong nasa akin nakatutok ang mga mata. kung dukutin ko kaya ang mga mata niyo

"I'm very aware of that professor sadyang nakalimutan ko lang pong isilent ang phone ko kanina kaya Im very very sorry professor

"Ms. Monteverde this will be your first and last warning!"

bahagya akong tumango para ipakitang sang ayon ako, tinignan ko ang cellphone na tumigil na sa pagvivibrate. whatttttt? 76 missed calls? sobrang importante ba talaga para tawagan ako ng taong ito ng ganito karami? first time atang nangyari sakin to.

Itetext ko na sana siya ng maka recieve ako ng text message galing sa kaniya.
binasa ko ito at napasigaw ng malakas dahil sa magkahalong frustation at inis

to: sapphire
hey kiddo its me Andrei, hindi kita masusundo mamaya may date ako sorry babawi na lang ako.

"WHATTTTT? NOOOOO!"

"MS. MONTEVERDE GET OUT NOW!"

omg napalakas ba yung sabi ko huhu hindi ko naman sinasadya iyon eh

"s-sir last na po talaga to sorry po nabigla lang po talaga ako."

"GET OUT NOW AT KUNG HINDI AY AKO ANG KAKALADKAD SAYO PALABAS!"

dahan dahan akong naglakad palabas katulad ng ginawa ni serene kanina. pagkalabas ko ay nakita ko siyang naka upo sa may puno at hawak hawak ang cellphone niya.

naglakad ako papunta sa kaniya at huminto sa may likuran, hindi niya pa nararamdaman ang presensiya ko kaya mas lumapit ako ng konti sa kaniya

abala pa rin siya sa pagtype sa cellphone niya at hindi napapansin na meron ako dito.
sinilip ko kung ano ang ginagawa niya at nang makita kong may katext siya ay mas lumapit pa ako.

laking gulat ko ng makita ang pangalan ko sa sender at sa kaniya galing yung text na yun. so hindi talaga si kuya ang tumawag sakin and si serene siya ang nagtext at ang dahilan kung bat ako pinalabas? arghhh i hate you serene! naglakad ako papunta sa harapan niya para mapansin niyang nandito ako

"what? so ikaw pala yung nagtext sakin kanina kaya napalabas ako?" pangtataray ko sa kaniya hindi ko naman siya aawayin eh parang pangbawi lang sa ginawa niya

"h-hey sapsap bakit ka nandito sa labas?"

"Obvioisly serene napalabas ako dahil sayo!" nagsimula na akong magdrama para kunwari effective

"sapsap---

"dont call me that talagang sinadya mo yon para may makasama ka dito! ngayon magkasama na tayo anong gusto mong gawin natin? maglaro ng tagu-taguan, bahay-bahayan ano? anong gusto mo? alam mong mahalaga sakin ang pag aaral kaya kung sayo hindi yun mahalaga wag mo na ako idamay!"

"sorry sapphire pero ang sakit mo naman atang magsalita. gusto lang naman kitang makasama ah, ngayon lang kasi ako nagkaroon ng kaibigan. pero kung ayaw mo naman sakin okay lang pero sana naman huwag mo akong pagsalitaan ng ganiyan!"

nagulat ako ng umiyak siya dahil sa mga binato kong salita.

"tsk ewan ko sayo serene!"

magwawalk out na sana ako ng tawagin niya ako.

"sapphire wait!"

nilingon ko siya ng bahagya at tinaasan ng kilay. naglakad siya papalapit sakin at hinarap ako sa kaniya, hinawakan niya ang mga balikat ko sabay sabing

"ako dapat ang magwawalk out hindi ikaw! ako ang bida dito!"

ilang minuto bago nagproseso sa utak ko ang sinabi niya. ughhh! yung serena na yun

"HOY SERENA! BUMALIK KA NGA DITO."

pero sa halip na bumalik ay binelatan niya lang ako at tumakbo na. tumakbo na rin ako para habulin siya

habul-habulan pala ang gusto mo huh!