Battle Scar (Completed but Under Revisions)

Chapter 58: Endless pain

"You're 5 weeks pregnant Sabrina. You should be careful lalo na't maselan ang pagbubuntis mo."

-Dr. Ynares-

.

.

.

"She's pregnant Sabrina. I got her pregnant! Damn. You are pregnant, she's pregnant. Baby, I'm sorry for this. I don't want to hurt you, but her child is also my child. Please try to understand."

-Blue

.

.

.

"I never hated you Sab, not until I saw my son suffered a lot because of you. That Cordova needs him. She's pregnant."

-Janna

"I'm here always baby, don't cry please. I know this is too much for you to handle, but please don't give up on me, hold on. Aayusin ko to. I'm such a mess. I'm no good to you, but see, i'm still trying to be a good man. i promise, I'll be a good one for you baby. Please hold on."

-Blue

She opened her eyes after remembering the things that had happened few months ago. Sa sobrang dami ng nalaman niya, pakiramdam niya, anumang oras ay sasabog na siya. Masakit para sa kanya na malaman na nagkaroon ng bunga ang nangyaring pagtataksil ni Blue noon sa kanya, mailayo lamang siya sa kapahamakan mula kay Marie. Pero, kahit gaano man kasakit para sa kanya ang mga nalaman, pinili pa rin niyang huwag sukuan ang asawa, or so she thought.. Muling tumulo ang luha niya kaya di niya napigilang humikbi. Taranta namang napabangon sa pagkakahiga si Blue at agad na iniharap siya.

"Baby, may napanaginipan ka nanaman ba? O may masakit ba sa'yo? Kamusta ang pakiramdam mo? Gusto mo bang bumili ako ulit ng fries? Anong gusto mong bilhin ko? Baby? Just tell me everything." Nag-aalalang sabi nito sa kanya sabay punas sa kanyang luha.

"I. I. I'm hurting." Paos niyang sagot sabay buhos ulit ng kanyang mga luha. Napaiyak naman si Blue dahil sa sinabi niya.

"I know. And I'm sorry dahil gago ako. I didn't intentionally do that baby. At hindi ko ding ginusto ang mga nangyayari. I screwed it up. I'm such a disappointment. I'm sorry." Napayukong sabi nito sabay punas ng mga luha.

"It's all my fault. If it was not for me, hindi mo sana nagawa iyon." Nanghihina niyang sabi sa asawa. Napailing iling naman si Blue sa sinabi niya, sabay hawak sa magkabilang pisngi niya.

"No.Baby. Hindi mo kasalanan 'yon. It was my decision. A very very wrong decision.I'm sorry. I'm really really sorry." Muling bumuhos ang luha ni Blue. Kitang kita din niya ang pamumula ng mga mata at ilong nito. "Patawarin mo ako dahil dinala kita sa mundo ko. Patawarin mo ako sa lahat ng maling desisyon ko. But thank you for not giving me up. I love you Sabrina. Please, just like what I'm saying to you always. HOLD ON. I'll be a good boy. A very very good one this time." SInserong sabi ni Blue sa kanya sabay yakap. Niyakap naman niya ito pabalik. Nasa ganoon silang posisyon ng biglang tumunog ang cellphone ni Blue. Kunot noo namang humiwalay si Blue sa yakapan nila bago inabot sa may side table ang cellphone. Nagpunas naman siya ng kanyang luha bago nakitingin sa screen ng cellphone.

"Answer it." Utos niya kay Blue. Tinignan naman siya ng asawa sa paraang nagmamakaawa na pilitin niyang huwag sagutin ang tawag. Napalunok ulit siya, at unti unting kumislap nanaman ang kanyang mga mata dahil sa muling pagbabadyang tumulo ang kanyang luha. "Answer it." She tried hard enough to sound calm but her voice told her otherwise. "Damn. Why don't you just answer the fucking call?" Galit niyang sigaw. Taranta namang sinagot ni Blue ang tawag.