Princess and the Pauper ~ONHOLD~

P&P 2.0: Starting Point

Point 1: An Annoying Neighbor

Andrea's POV

"Leche! Kanina ka pa ah!" 

Kaiinis tong lalakeng 'to!

"Sigurado talaga ako na kilala talaga kita..."

Malamang! Ako kaya yung nababalitang nawawala.

"Ano ba yang pinagsasabi mo! Tigilan mo na nga ako panget!"

Leche talaga tong lalakeng to kanina pa sunod ng sunod sa akin eh.

Actually kabitbahay ko Lang siya sa apartment na tinutuluyan ko pansamantala ngayon.

Simulang nakita niya ako ay palagi niya Lang sinasabi na kilala niya daw ako.

"Sigurado ako nakita na kita noon...kaso di ko maalala Kung Saan.." pagkamot niyang Sabi.

Urgh!! Can't this bastard get the hell out of here!!!

"hoy, may gusto ka ba sa akin? Kanina ka pa sunod ng sunod! Nakakairita na talaga ha!" sinigawan ko na talaga siya.

Nanahimik siya bigla.

Sinimulan ko nang buksan ang pintuan ng appartment ko.

Bago pa man ako makapasok ay hinatak niya na ako.

"yah! Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo!" 

"ikaw yung babae sa resort!" sigaw niya sa akin.

Huh? 

Resort?

"hoy panget! Ano ba sa tingin mo ang pinagsasabi mo?" ano ba 'to? Jinojoke time ata ako nitong panget na 'to!

"weh?" di makapaniwalang sabi ni panget.

"weh weh mo dyan! Bitawan mo nga ako!" sigaw ko sa kanya.

Pakshit kanina pa niya ako sinasandig sa wall.

Ang sakit sakit na ng mga wrist ko sa kakahawak niya ng mga Ito.

"so wala ka ba talagang naaalala?" seryoso na ang tono niya.

"Wala nga sabi eh! Bingi ka-"

Di ko natapos ang dapat kong sabihin.

Pinutol niya ang sasabihin ko dapat.

"then, I'll let you remember. . ."

Matapos niya iyong masabi ay tila parang nagslow-mo ang lahat.

Ang naaalala ko Lang ay yung parang unti-unti niyang nilapit ang kanyang mukha sa akin.

At nagdampi na ang aming mga labi.

F*Ck!

*TbC

________________________________________________