Şehirler Ötesinden

1.BÖLÜM

İnsan acıyı iliklerine kadar hissedebilir mıydı?Hissederdi galiba.Sanki ruhum bedenimden ayrılıyordu...Sırtıma inen kemer içimdeki çocuğun bir kez daha çığlık atmasına neden oldu.Başımı kaldırarak babamın gözlerine umutla baktım.Belki daha vurmazdı ...Sonra kızdım kendime benim babam yedi yıldır şiddet uyguluyordu şimdimi vazgeçecekti?Yok durmazdı!Babam elini saçlarıma daldırarak beni yerden kaldırdı
"Birdaha konuşacak mısın lan o çoçukla"
Bahsettiği çoçuk benim iki yıldan beri aşık olduğum ama daha gözgöze bile gelemediğim Fatih ti.Bugün okul çıkışı Fatih in yanına gitmiş konuşmak istemiştim ve kaderim bana yine sırtını dönmüştü.Babam bizi görmüştü anlayacağınız.
"Hayır"dedim zar zor çıkan sesimle.Gerçekten hayır mı?Gerçekten hayır.Beni vazgeçiren babamın kemeri değil Fatih in alaycı bakışları olmuştu.

Multi-medya;İREM KURGAN