Blanke huid, groene ogen, zware wenkbrauwen, muisbruin haar waar nog geen gel in zit en een neus die scheef staat sinds een onzinnig vechtpartijtje op de basisschool. Dat is wat mensen opvalt wanneer ze naar me kijken, wat ze echter niet vaak doen. Logisch, aangezien ik ook niet bepaald een opvallend type ben. Ik ben niet bovengemiddeld lang of kort, enorm slank of gespierd, woest aantrekkelijk of buitengewoon onaantrekkelijk. Er valt niks bijzonders aan mij te zien waardoor mensen mij een tweede blik zouden gunnen. Zo gaat het al mijn hele leven en ik ben er ondertussen natuurlijk wel gewend aan geraakt. Het is echter wel zwaar vervelend mits je iemand mee uit wilt vragen. De mensen waar ik mij in interesseer weten over het algemeen niet eens goed wie ik ben; 'Uhm, sorry hoor, maar wie ben jij eigenlijk?' En als je dan zegt dat je bij ze in de klas zit of een collega bent zie ik ze altijd lang nadenken. 'Oh ja! Jij bent Nick/Lars/Ronald/etc. ' Ah, ik had al het gevoel dat ik iets over het hoofd had gezien. Ik heb mezelf nog niet voorgesteld! Nou, bij deze dan. Mijn naam is Floris van Doorn, ik ben 17 jaar en woon in de provincie Zuid-Holland. Ik woon in een doodnormaal huis met een doodnormale moeder, hond en stiefvader die een dochter heeft van 12 jaar. Ik ga naar een niet zo doodnormale school en zit in 5vwo. De dingen die ik liefheb zijn zoals bijna elke tiener (origineel ben ik namelijk niet echt) muziek, games, films, tv shows en pizza. Oh, en boeken! Maar die heeft niet elke tiener lief. Ook heb ik nog nooit een relatie gehad. That's pretty much all there is to tell about me. Ik weet om heel eerlijk te zijn nog niet echt waar ik met dit verhaal heen wil. Waarschijnlijk schrijf ik gewoon elke dag wat er in mijn leven gebeurd, wat niet heel boeiend zal zijn dus ik bied hierbij mijn excuses aan voor het geval dat je in slaap mocht vallen, en misschien nog wat ideeën die zich in mijn hoofd ontvouwen aangezien dat nog wel eens voor wil komen. Goed, dat was het voor vandaag. Ik zie wel wanneer ik weer terug kom.