BIPOLAR GIRLFRIEND?

00

"Lavender, it's already six."

Napabalikwas naman ako sa pagbukas ng pinto at pagsigaw ni mom.

"Yes mom." Agad naman akong tumayo at lumapit sa kaniya para halikan ang pisngi niya. "I love you mom." Tugon ko pa saka lumabas ng kwarto.

"Baby, you know what day today?" Pahabol na tanong niya.

Nagtuloy lang naman ako sa paglalakad at saka tumugon sa kaniya. "Yes mom. It's monday and first day of class." Pasigaw kong sabi.

Unang araw ngayon ng aming klase pero wala akong ganang pumasok ngayon. This is my last year dahil graduating na ako. Wala na akong aasahang iba kundi ang mga lessons na kinakailanagan pag-aralan. Wala akong iginugugol na oras para sa ibang gawain dahil I valued time.

Pupunta lang ako ng paaralan para mag-aral at mkapagtapos at tapos. Yun lang. I have my own inspiration wich my mom, no more no less.

"Bakit parang wala kang gana, baby?" Bungad niya sa akin na akmang susubo na sana ako.

Yeah, sanaya na ako sa tawag ni mom sa akin. Okay naman sa akin 'yon dahil I'm her only son and she is the only one I have.

"Mom, ano pa bang bago. Mag-aaral lang naman ako. There is no such thing that made me feel excited." Walang ganang tugon ko at isinubo ang nasa kutsara.

"Is that so?" Taas kilay niya biro sa akin.

"Mmm." Tumango lang ako.

"Kailan kaya magkaka nobya ang baby ko?" Tanong niya sa sarili niya na animo'y kinakausap ang sarili. Napabuntong hininga nlang ako.

'Here we go again.'

"Mom, alam mong wala akong oras sa mga ganyan." Pakiusap ko sa knaiya na animoy nabigla sa sinabi ko dahil agad siyang humarap sa akin.

"Baby, ilang taon ka na?"

"I'm 18 mom. And I don't find reasons to look for someone else. Kayo lang ang babaeng gugustuhin kong mahalin mom." Nakangiting usall ko sa kaniya na siyang ikinangiti niya rin.

"Aww. So sweet baby." Lumapit siya at niyakap ako.

"Pero mom, when time has come. Will you still be there even if I'm in a relationship?" Tanong ko na siyang humiwalay sa akin sa pagkakayakap niya.

"Ofcourse baby, I will support but remember I am still here. Eh baka ikaw ang makalimot niyan?"

"No mom. I only have one goal to my life. To be a successful like the man you loved." nakangiting sabi ko na mas ikinangiti niya pa.

"Thank you baby for being like this. Hindi ako nahihirapan na kahit ako nalang. I am very fortunate to have you." She kissed me on the lips.

"Yes mom, you will always be lucky and I am more luckier to have you." Huling umik ko at saka hinarap na ang kinakain ko.

Nang matapos akong kumain ay agad na dumeretso sa kwarto ko at agad na nagbihis. Pagkabihis ko ay bumaba naman na ako at sumabay kay mom na pumasok.

Hindi naman umabot ng bente minutos para marating ang school kung saan ako kasalukuyang nag-aaral. Pinagbuksan ako ng driver at bumaba naman ako.

Naramdaman ako ang pagdampi ng init ng sinag ng araw na kasabay ng haplos ng hangin. Kakaiba ang bungad ng unang araw ko ngayon dahil ngayon ko palang naramdaman ang ganitong pakiramdam.

Napabuntong hininga nalang ako at bumaba dahil wala naman ding pupuntahan ang iniisip ko.

"Mom, I have to go." Tumango lang siya dahil may kausap ito sa cellphone niya.