Chapter 2
The Sacrifice !
( A/N: sana magustuhan niyo poh itong chapter :) ,, vote ,comment , and be my fan guys :) ,, para ma-inspire ang author ~_^)
[ FAST FORWRD ]
After 5 years hindi na SOCIALBLE ang batang babae ,, siya si Chelsie !
She is in Gr.6 at lahat ng mga nangyari sa kanya ay may mga tanong kahit sa pinakamasaklap na pangyayari sa buhay
......
[ FLASHBACK ]
May 31,2010
napakaganda ng araw ko, binati ko ang lahat ng tao na
''GOOD MORINING''
hindi ako ganyan kasi parati akong galit pag gumigising ako, pero ngayon napakaganda ng araw
ni hindi ko ma-explain ito pumunta ako sa bahay ng lola ko nung gumabi na, sinabi ko sa kanya lahat-lahat ng ginawa ko sa buong araw and ito and ito ang maganda may napansin ang lola ko na kakaiba sa akin kasi ni hndi niya ako nakikita na naka smile pag dumating ako sa bahay nila
pero ngayon nka smile ako ng ''100 billion dolor smile'' hahahahaha ^____^.
natulog na lahat ng tao samin ng napakasaya,
but we didn't expect what happend tomorrow may sinabi si tita na may sakit daw ang lola, but i dont know kung ano yun , kasi hindi daw pwede sabihin samin ............
May na rinig ako sa kapitbahay namin sa na CANCER?
STAGE 4?
pero that time hindi ko maintindihan ???
Tinanong ko mama ko kung ano yung CANCER at STAGE 4 , hindi makapagsalita mama ko at may sinabi ang papa ko na isang yung GIFt na binigay kaya tumango lang ako ... +__+
Pumta sina mama, papa, tita, tito, at iba pang kaibigan ng lola ko sa ospital at kami lahat ng mga bata ay nandito sa bahay ng lola namin ng bonding-bonding
kung ano-ano ang nilaro at ginawa namin
nung may naalala ako maapit na pala ang birthday ko 7 days to go na lang ,, but hindi ko sinabi sa mag pinsan at kapatid ko.
Umuwi sa sina lola at mama sa bahay that is June 5, masaya ako kasi nakita ko ang palaging umiintindi sakin si lola at natulog na siya
samantala kami ay naglalaro pa, pero paggabi ay pinatawag kami lahat ng olat ko ,, lahat ng kaibigan , kakilala, at mga kapit bahay na kakilala ng lola ko ....
Isa-isang tinatawag ng lola ko ang mga pangalan ng mga anak at apo niya at sa anak ang huling tinawag ang parents ko na gaya ng iba sinasabi ng ola ay "wag na mag-aaway alagaan niyo ang mga anak niyo at pagkatapos, magpakasal na kayo para hindi na masasabihan ang mga apo ko ay ''pina-angkan o colorom''
(A/N: kung ano naman ang kaunti ng chapter one , eh ito naman ang haba ng chaptyer two huhuhuu,, baliw lng talaga ng author :) ,, at umeepal pa talaga si akecth .....)
at patuloy parin ang pagtawag sa mga pangalan ng mga apo ni lola
at ako ang pangalawa sa huli or secong to the last ba talaga ako, sabi ng lola na '' huwag maginf suplada, magpakabait, hindi maging rebelde sa mundo at taposin ang pag-aaral''
may sinabi si tita na "huwag kang ganyan ma!"
wag kang magsalita ng huli
wag kang mamamaalam samin
but i dont know kung ano ang ibig sabihin nun, may tanong na nman ako sa isip k ko na di'ko maalis
" kung anong pina-angkan? "
" anong ibig sabihinna paalam? "
" bakit may sinasabing ganyan ang lola ko ? "
yan ang mga tanong ko sa sarili ko nong oras na yun, pero nung nakita kong umiiyak ang mga tao sa paligin naiiyak na rin ako , nag-uunahan ang luha ko sa pagpatak , iyak lang kami ng iyak buong gabi
pero dinala muna nina papa si lola sa ospital, kami lahat dito tulala at umiiyak parin sa bahay ......
(A/N: dumadrama naman ang author ,, crying-crying sa peg sa bawat basa :/ ,, pero vote kayo hah, comment na rin poh , para ma-inspire ako lalo :0 ,, hehehhe ,, sige poh *puppy eyes*)
