(Y.N:Selam arkadaşlar ilk bolum geldi eksiklerimiz varsa lutfen yorum yapın ilk ficimiz ya hani hatalarımızı gorup duzeltelim bolumler hazır ne kadar cok yorum o kadar cabuk diyelim başlayalım ayrıca ben merve bln ve arkadaşım rabia eraslan -rambo dooğru yazıommu la- yazıoruz bu fici neyse şimdiden teşekkurler ^_^ )
...........
Bu sıkıcı bedenlerden bıkmıştım.Hepsi iğrenç ve kirlilerdi,diğer herkes gibi.Neden kimse benim gibi şirin,tatlı ayrıca karizmatik ve sexy olamazki .
Yoğun alkol kokusundan ve terli bedenlerden kurtulmak için kendimi barın dışına attım.Bu gece de her gece gibiydi.SIKICI.Nolurdu sanki yolda yürürken iki üç idol görsem !!??
Onların hayatlarını falan kurtarsam .....
Gecenin karanlığında yürümeye başladım.Taaki yolun ortasında yatan bedeni görene kadar..
OMG O_O....Tanrım gerçekten bir idol olabilir mi?!! Biraz daha dikkatli bakınca tabikide bir idol olmadığını anladım ..puff ...
Bende şans olsaydı zaten... Yanından görmemiş gibi geçtim .
Arkamdan ''yardım et '' diye titrek sesiyle inledi O_O.
Ona döndüğümde ise tamamen ölü gibi yatıyordu.Ona yaklaştım keskin çenesini kavradım.Önce yardım etmemeyi düşündüm , tanrım buna yardım edeceğime bi idolü takip edebilirdim.
Ama içimde ''ona yardım et '' diye böğüren bir şey vardı.Kendi kendime söylendim, kesinlikle yakışıklı olduğu için yardım etmek isemiyordum TAMAM MI o.o ..(Y.N: He gülüm he..)
Yüzü kanlı olmasına rağmen parlıyordu öpmek istedim ama yüzündeki kandan biraz iğrendim.
Tanrım !! Öğğkk kan bu.Kan görmeye dayanamıyorum.
GERÇEKTEN...
Ama onunla biraz eğlenebilirdim dimi.Sonuçta onu ben buldum yolda.Artık benim olmasında bi sakınca yok.Sonucta sahibi yoksa senindir ve şu an onun sahibi yok gibi görünüyordu.Şımarık bi şekilde güldüm ve hafif sandığım bedeni kucakladım.
Yahh!! Bu küçük beden nasıl bu kadar ağır olabilirdi ?? Kucakladığım bedeni nereye götüreceğimi düşündüm.Eve mi götürsem acaba :D.Ama yaraları biraz derin gözüküyordu.
Hastahaneye götürmeye karar verdim.Arabama doğru ilerledim kollarımın arasındaki bedeni arka koltuğa yerleştirdim ve sürücü koltuğuna gecip arabayı hastahaneye doğru sürdüm.
............
~SEHUN~
Yavaş yavaş kendime geliyordum fakat bütün vücudum acı içindeydi.Gözlerimi açmaya şu an gerçekten korkuyorum.Ya yine dayak yersem , bu canımı çok acıtıyor.
Ama yinede bununla yüzleşmeliydim ve yavaş yavaş gözlerimi araladım.
Bİ DAKİKA !! Gördüğüm tek şey beyaz bir tavandı.
NERDEYİM BEN !!??Hastahanedeydim.Ama buraya ben nasıl geldim ??..Doğrulmaya çalıştım ama karşımdaki kişi buna engel olmuştu.Ayrıca bana gülümsedi..Onun gülümsemesi....nasıl desem..cok hoştuu.OMG ne diyorum ben!! Kesinlikle hastahane kokusunun etkisi.
Ayrıca kimse bana gülmezdi sadece işlerini yaptırırdı.Karşımdaki kişi ''lütfen kendinizi zorlamayın şimdi ağrı kesici vereceğim,böylece kendini daha iyi hissedersin '' diyerek tekrardan gülümsedi.
Asık suratımla hiç tepki vermeden onu izliyordum ve ''ah bu arada ben senin doktorun XİU LU HAN ..Sende sehun olmalısın ,ailen güzel bir isim verm...''
