"Hindi ka ba nalulungkot"panimula ko sa kanta.
"Sa pagiba ng panahon" habang kinakanta ko ang mga linyang ito hindi ko malaman kung bakit bumabalik ako sa panahong mahal na mahal pa natin ang isa't-isa.
Napatingin ako sa harap kung saan maraming tao ang sumasabay kumanta sakin ngunit sa kabila ng lahat ng iyon.Isa lang ang gusto kong makitang nakatingin saakin at iyon ang mga mata mo.Mga matang mong nakatingin saakin.
Wala mang salitang namutawi saating dalawa pero alam kong kahit tinginan pa lang natin isa't-isa maiintindihan mo ng mahal pa din kita kahit nasa kamay ka na ng iba.
"Sariwa pa sa puso ko.."Totoo.sariwang sariwa pa rin sa puso ko ang mga pinagsamahan nating dalawa.lahat ng masasaya at ng masasama. Lalo na ang mga salitang binitawan mo sa akin kahit hirap na hirap kang banggitin ang mga iyon pagkat may mga matang nakatingin saatin."Mahal kita."
"Nalulungkot sa pag-alis,hindi na tayo tulad ng dati.Napupuno na ng pait,hindi na tayo tulad ng dati."Hindi na tayo tulad ng dati mahal.
Mahal kita.
Kahit alam kong mali.kahit alam kong wala na akong pag-asa.Tumingin ako sa taas hoping i can shout this to everybody.
Damn i love you baby.Tinignan ko ang pares ng mata mong punong-puno na ng luha.
"Im sorry"i mouthed to her.
And i love you baby.
Wala na ba ang tamis
Wala na bang mababawi
Hindi ka ba nalulunod
Sa luha ko
Nalulungkot sa pag alis hindi na tayo tulad ng dati .napupuno ka ng pait hindi na tayo tulad ng dati
Nagmumukmok sa isang tabi
Oh wag ka nang mawawala
Mamatay na ko.
