Duman•bxb

Bölüm 1

  "Cips,kola,patlamış
mısır,dondurma,yoğurt,süt,kahvaltılık gevrek."
Seda'nın telefondan  başını kaldırması umuduyla almamız gerekenleri seslice okudum ama ne fayda.Yine kimin dedikodusunu yapıyordur arkadaşlarıyla kim bilir... Seda'dan ümidimi kesip arkama bakmadan yürümeye devam ettim.
  Evde hiç içecek kalmamıştı.Alabildiğim kadar içecek ve aburcubur şeyler alıp,alışverişi halledip kasaya ilerlerken bir şey unuttuğumu farkettim.Seda neredeydi? Kesinlikle marketin girişinde kalmıştı.Seda'yı aramaya başladım ama sanırım beni yanıltacaktı çünkü koskoca markette bulamıyordum onu.Telefon edince cipslerin olduğu reyonun önüne gelmemi istedi.Derin bir of çekerek ilerlemeye başladım ki sağıma dönmeden kahkaha sesleri Seda'nın görüntüsünden önce ulaştı kulağıma.Okuldan sürekli gördüğüm ama adını bilmediğim birisi ile gülüşmeye beni görünce ara verdiler.Kısa süreliğine oluşan sessizliği Seda bozup bizi tanıştırmaya başladı. Kerem Bey onların sohbetini bozduğum için bana;ben sevgilimin benim yanımda olmayıp neden başka erkeklerle gülüştüğünden dolayı Seda'ya sinirlendiğim için hızlıca isimlerimizi söyleyip ayrıldık.İkisini umursamayarak kasaya doğru market arabasını sürmeye başladım.Ne olurdu yanımda durup da bir yardım etseydi? Of Seda off.

Aldıklarımı poşete doldurup elime almaya çalıştığımda neden bu kadar enerji içeceği aldım diye küfürler etmeye başladım. Seda Hanım sonunda yanıma gelebilmişti.Yardım isteyen gözlerle ona bakıyordum ama prensesimiz hiç eline poşet alır mıydı.Mazallah elleri acırdı. Ne yapacağımı düşünürken Kerem yanımıza geldi ve bir bana, bir sargıda olan koluma bakıp,

  "İstersen yardım edebilirim,sanırım kolun biraz kötü."
  "Ben hallederim ." deyip gücümü kanıtlamak istercesine tüm poşetlere asılınca cipsleri doldurduğum poşet elimden düşüverdi.İyi ki o düşenler içecek değildi diye sevinirken Kerem tüm poşetlerimi ve kendi poşetlerini yüzüme bakmadan aldı.Arkasından küçük çocuk gibi yürüyordum,e tabi benim arkamdan da Seda.Poşetleri bagajına doldurunca kaşlarım çatık,soru dolu hallerle yüzüne baktım,

  "Bu havada eve yürümeyi düşünmüyordunuz sanırsam?" deyince

  "Aslında taksi çağıracaktık" diye kendimi açıklamaya çalışırken Seda çoktan arabaya binmişti bile. Kerem tebessüm ederek sürücü koltuğuna oturmuştu.Hemen ben de Kerem'in yanındaki koltuğa oturup evin yolunu tarif etmeye başladım.

"Sağol bıraktığın için."
"Ne demek hiç sıkıntı değil." derken poşetlerimi alıyordu.Soğukça ona bakarken o evin kapısına gelmişti bile.Seda sonunda elinden telefonu bırakıp sessizliği bozdu.

  "İçeri gelmek ister misin? Egemen ile The Office izleyeceğiz.Sanırım hepimize yetecek kadar içecek var." deyip cevap bekler şekilde benim ve Kerem'in yüzüne baktı.Kerem kabul edip arabasını kilitledi ve içeri girdik.

  Annem ve babam,abim üniversite okuduğu için onu ziyarete gitmişlerdi.Rahatça eve girip hemen biraları ve dondurmayı buzluğa attım.Yardım istemek için Seda'yı çağıracaktım ki Kerem yanımda belirmişti.

"Yardım edebileceğim bir şey var mı?" deyince,
"Gerek yok,oturma odasına geçelim." diyerek oturma odasına geçtik.Seda'yı  göremeyince benim sormamı beklemeden, "Seda'nın arkadaşı aradı.Yanlış hatırlamıyorsam Selenay'dı adı, apar topar çıktı." diye açıkladı.Keşke Seda da açıklama yapma zahmetinde bulunsaydı diyerek homurdanıp koltuğa oturduk.Hemen konuşmaya başladı,

  "Aslında okulda seni hep atölyede görüyorum,ayrıca ben seni hep sınıfta kalmışsındır ondan büyük duruyorsundur diye düşünüyordum." deyince,
"Küçüklüğümden beri hep 2-3 yaş büyük göstermişimdir." deyince onayladı beni.

  Hararetli bir şekilde kendimi anlatmaya başlayınca dikkat kesilip beni dinlemeye başladı.
"Bir abim var,22 yaşında.Hep atölyedeyim zaten bildiğin gibi.Pek sosyal değilimdir.Sizin sınıftan Ferdi en yakın arkadaşımdır küçüklükten beri.İnşallah Güzel Sanatlar Fakültesi okumak istiyorum.Bu aralar da tiyatroyla ilgileniyorum 1 ay sonra oyunumuz olacak."
Gözlerini gözlerimden 1 saniye bile ayırmadan tüm dikkatini bana vermişti.Konuşmayı bitirdiğimi anlayınca bir sigara yakıp ayaklarını sehpaya uzattı.

  O konuştukça aslında okuldaki gibi birisi olmadığını farkettim.Ne kadar sevecen ve canlı bir çocuktu.Sonunda resim ve müzik hocalarım dışında sohbet edebileceğim birini edindim diye düşünürken,
  "Egemen, çok geç olmuş,ben gitsem iyi olacak." deyince saatime baktım,
"Cidden geç olmuş,ben de hiç farketmemişim." dedim.Onu kapıya kadar geçirdikten sonra arabasına binip gidişini izledim.
"Bir saniye,nasıl ehliyeti var ki?" diye düşünürken çöp yığını halindeki oturma odasına bakıp derin bir iç geçirdim ve elime bir çöp torbası alıp temizlemeye başladım...

•Arkadaşlar merhabalarrrr💕
Yazım yanlışlarını görürseniz ve uyarırsanız çok mutlu olurum❤️