Chapter:3

1 1 0
                                    


Habang inaantay ko si Daniel galing work nya diko maiwasan matakot kahit close kami ni tito, ginawa kona yung dapat kong gawin para makapag pahinga na din. Gumagawa ako ng paraan para di sya maalala pero sumasagi parin sya sa isip ko! Ayaw ko sya makita kung paano sya namatay. Napaka sakit.

Minsan sa sobrang takot mo sa konting kibot o konting ingay napapasigaw ka, ninenervious ka. Natatakot ako kasi di naman sakit yung kinamatay nya eh. kundi ang pagka bigti! Sa sobrang takot to the point na di kana makagalaw. Kasi sino ba naman ang may gustong makakita na nakabigti?

sobrang overthink ako, hindi mapakali at natataranta ako.... ilang minuto na lang ang aantayin ko nandito na yun si daniel. Hindi muna ako sasama bukas baka sa isang bukas na pag nandun si Rykie.

Kahit sanay nako maramdam o makakita natatakot pa din ako sa kung ano mang makita ko lalo na kung makikita ko si tito mahirap tanggapin sobra

Kaya dapat hindi tayo mawawalan ng Faith kay God. Hindi man oras oras tayo nakakapag dasal sa kanya gawin nating tuwing gabi bago tayo matulog or kapag may free time. kasi si God kahit anong busy nya sa dami ng tao hindi nya tayo pinababayaan.

Suicide Is Not A JokeWhere stories live. Discover now