[Lance's POV]
Nasa simbahan ako, nakaluhod na nagdarasal. Pinagdarasal ang tungkol sa amin ni Ailyn. Matagal na akong nakapikit ng bigla ay may naramdaman akong liwanag na sumisilaw sa akin, kaya nagmulat ako ng mga mata at tumingala.
Parang may tao sa liwanag.. Ay hindi! He had a pair of white shining wings. Ibig sabihin Anghel ito?? Dininig naba ng Diyos ang dalangin ko? Ilang sandal pa ay unti-unti nang naglaho ang liwanag kaya lang ay nagulat ako.
"CHARMEL??!" Tama. Si Charmel nga.
"Lance, gintong Ailyn ba ang gusto mo? Oh silver?
"Ano??
"Oh baka naman tsokolateng Ailyn??
"Tsokolateng Ailyn..." Saglit akong napa-isip ngunit agad ding nagsalita. "Hindi, hindi ganoon! Normal na Ailyn nalang, please??" Wika ko na tumayo na. "Kung kalian nagkita na kami ulit, naging asawa naman na siya ng iba. Making me bake a wedding cake for her with an indifferent face. I don't know if she's a natural airheaded or a super sadist, but, a normal Ailyn, please!!
"Iyan ang pinaka makasalanang sagot." As he said that, nagbago ang kulay nito. Kung kanina ay kulay puti ang pakpak at damit nito, ngayon ay naging itim. "Gusto mo ng normal na Ailyn. Then you understand, right?" Hinagis nito sa akin ang isang piraso ng tsokolate. Tsokolate na ubod ng itim. "Lance, you have to become more ______." Hindi ko narinig ang mga huling sinabi nito.
"Ha? Ano??" I asked. Ngunit bigla na itong naglaho. Nilinga ko ang buong paligid ng simbahan ngunit wala na talaga ito.
"Charmel! CHARMEL!! WHAT DO I HAVE TO BECOME??! Pagkasigaw ko ay bigla nalang akong napabalikwas ng bangon. Ahh! Panaginip lang.. Ano ba iyon?? Bakit hindi ko narinig yung pinaka importanteng bahagi! Nakaka-asar.
The chocolate shop (Choco La vie) is now open. I feel happy. I have my own shop at this age, and people to back me up, and also, im in love. (Kapag nagbukas na yung shop, ako ang unang-unang pupunta ) sabi ni Ailyn. Pupunta nga kaya siya? Oh hindi.. We're talking about the chocolate lover Ailyn. If a new chocolate opens up, theres no way she would stop by. Regardless of wether its my shop or not.
"Goodafternoon.." Ahh.. that voice. She's here!! May dala itong mga bulaklak. Ahh.. she's smiling. "Lance. Congratulations on your shop's opening!
"Ailyn." I smiled back. Pagkatapos ay tumakbo ako patungo sa kinatatayuan nito at yumakap ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit na parang wala ng bukas. Kumawala ako sandali pagkatapos ay kinabig ko ang ulo nito at walang sabi-sabing hinalikan ang mga labi nitong nang-aakit. Nagpalakpakan at naghiyawan ang mga customer sa shop. CONGRATULATIONS sigaw ng mga ito.
Napangiti at napailing nalang ako sa imahinasyon na naisip ko. Ibang klase talaga ang takbo ng utak ko.
"Lance." Tawag sa akin ni Ailyn.
"Thank you for coming." I smiled.
"Pasensya kana, na late ako.. Here!" Itinaas nito ang one bouquet of flowers na kinuha ko naman kaagad.
"Ang gaganda ahh.. (Pero mas maganda ka.)"
"Biglang nagloko yung washing machine kaninang umaga" Oh isang housewife "Hinintay ko pa yung repair man na dumating, kaya ngayon lang ako nakapunta." I see. Isa siyang housewife. Sobrang cute ng ganitong klase ng asawa. (The bath's ready. Let's go in together. )
"Eh? You sure??
"Lance." Tawag sa akin ni Ailyn. Shit. Kung anu-ano nanaman ang pumapasok sa utak ko."
"Pasensya na talaga. Naiinis talaga ako sa sarili ko kasi hindi ako ang un among customer.
"Ah. It's ok. Mas maganda nga sana kung ikaw ang una kong customer pero.." Yumuko ako at nagpatuloy. "Mas gugustuhin kong maging customer ka sa buong buhay ko.
