serseri aşık

2.bölüm (bambaşka yerlerde birbirlerini bekleyen iki kalp )

   DAMLA

   Yakışıklı  bir çocuk bana çiçek uzatıp ,tatlı tatlı bakıyordu.Tam konuşmaya başlıyacaktıki annemin sesini duydum ,daha doğrusu bağırmasını .

  '' Damla ilk günden okula geçmi kalmak istiyorsun saat 7:30 olmuş hemen kalkkkkkkk ! "   Annem'in sesiyle birden yataktan fırlayıp saate baktım.(bir yandanda rüyamı düşünüyordum.) saat gerçekten 7:30 olmuştu. ilk günden okula geç kalmak istemiyorumm ,diye düşündüm.

   Annem çoktan mutfağa gitmişti bile . hemen lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım ,bir an duş almayıda düşünsemde zamanım yetmiyeceği için vazgeçtim. okul formamı giyip saçımı dağınık bir topuz yaptıktan aynanın karşısına geçip birazda parlatıcı sürdüm.sonra koşarak altkata indim .Annem ve Babam kahvaltıyı hazırlamış başlamak için beni bekliyorlardı . "Herkese günaydın "dedikten sonra masaya oturdum . ve kahvaltımı yapmaya başladım. ama masada bi sessizlik wardı . herkes çok düşünceliydi , kesinlikle bir sorun war diye düşündüm. Tam soracakken Babam "Damla yoksa okula geçmi kalmak istiyorsun hadi kalkalım bugün seni okula ben bırakıyım" dedi.  bende memnuniyetle "tamam babacımm  " dedim . gülümsemeyle karşılık verdi. 

    Annem' e sarılıp öptükten sonra "Araba 'da bekliyorum seni babacım :)" dedim ve evden çıktım. yan taraftaki eve birileri tanışıyordu .uzun zamandır boştu orası o yüzden şaşkınlıkla ev sahibini aradı gözlerim . ama göremedim belkide kendisi eşyalar yerleştirilditen sonra gelecekti .omuz silkip arabaya doğru gidiyordumki . babamın beni arabada beklediğini gördüm . beni görünce "hadi damla geç kalıyoruz " dedi koşarak arabaya bindim . bugün şansımıza çok trafik yoktu kırmızı ışıkta durduğumuzda yolda hızla giden birini farkettim düzgün bir fiziği vardı. saçları ve üstü başı biraz dağınık olsada havalıydı .havalı bir serseri demek daha doğru aslında .bir anda yavaşladı ve benim olduğum yöne doğru baktı ,göz göze geldiğimizde birden ne yapacağımı şaşırdım.tam gülümsemeyi düşünürken adımlarını hızlandırıp gece klubü tarzı bir yere girdi.

bu olayı düşünürken okula geldiğimizi farkettim. babamı öptükten sonra arabadan indim. beni inceleyen gözleri umursamadan okulun bahçesine doğru yürümeye başladım.ve işte yeni okul yılım başlıyordu.

                   

    BARIŞ

Gözüme güneş ışığı vuruyordu ." bu ne lan kapat şu perdeyi merttt !!! " diyerek uyandım .  başımda dün geceden kalma bir ağrı vardı . dün gece o kadar çok içmeseydim keşki diyerek çevreme baktım . burası benim ewe benzemiyordu. oda lavanta kokuyordu  ve her yer mor du. üstüme baktığımda "Allah kahretsin" dedim. yatağın yanında duran giysilerimi giyip odadan çıktım . sarışın bir kız kahvaltı hazırlıyordu . beni görünce "Aşkımm günaydın , yumurtanı nasıl istersin " dedi daha benim bişe söylemeden. odadan çıkarken hiç kimseye bişey söylemeden çıkıp gitmeyi düşünüyordum ama kız o kadar masum konuşuyorduki . "Dur bi dk seni tanımıyorum " dedim sadece . o da gülümsüyerek "adım melisa " diyip telefonunu uzattı numaramı kaydetmem için ve o sırada telefonuna bir mesaj geldi mesajda

"Barışın fotoğraflarını çektin dime o telefonu boşuna almadık sana bebeğim .O Barış bidaha bizim mekanda artislik yapabilecekmi bu fotoğrafları herkese gösterdikten sonra görcez " yazıyordu. hemen telefondan görsellere girip fotoğraflarımı sildim .  

kız olayı farkettiğimi anlamış olacakki .hemen "beni yanlış anladın o fotoğrafları öylesine çektim " tarzında şeyler söyledi . sinirle " peki bu mesaj ne lann!!!! " dedim . kız küfür edip telefonu elimden almaya çalışınca telefonu masaya fırlattım . masadaki bir kaç bardak yere düşüp kırıldı .yerden kırık parçalardan birini alarak kızın cırlamalarına ve küfürlerine aldırış etmeden kızın yüzüne bizim çetenin amblemi ni  çizdim büyük olasılıkla yüzünde kalıcı bir yara kalacaktı .bunu umursamadan bağırarak " BARIŞLA UĞRAŞMAK NEYMİŞ GÖRDÜN DİME O ARKADAŞLARINA DA SÖYLE BU ALEMDE TEK KRAL BENİM ." dedikten sonra kapıdan çıkıp gittim .

Yolda yürürken düşünüyordum 19 yaşında bir genç için bu hayat  fazla yorucu değilmiydi .  daha saat 9 olmamıştı bile ama benim günüm böyle başlamıştı işte hergünüm böyleydi benim .acaba bir ailem olsaydı hayatım nasıl olacaktı .bana kahvaltı hazırlayan bir annem , dışarısı tehlikeli bu saate dışarıya çıkamassın diyen bir Babam .neyse gerçek olmucak şeyleri düşünmek saçmaydı .bizim mekana geldim sayılırdı çok hızlı yürümüş olmalıydım . biraz yavaşlayıp yola baktım . güzel bir spor arabın içindeki kız bana bakıyordu . umursamadan adımları tekrar hızlandırıp bizim mekana girdim .