თავი 13

1.1K 76 7
                                    


ჯიმინ-pov

უკვე ერთი კვირა გავიდა რაც,
ჯიმი კომაშია,
მე სახლში გამწერეს მაგრამ
ყოველ დღე დავდიოდი საავადმყოფოში ,
ჩემს გარდა კიდევ მისი მოსწავლეებიც,
თითოეული მათგანი გავიცანი,
კარგი ბავშვები არიან.

იუნგი და ჰოსოკი ჯიმის სახლში გავუშვი
მისი ლეკვის წამოსაყვანად ,
მოკლედ ამ დროის განმავლობაში მე ვუვლიდი და
როცა ჯიმთან მივდიოდი,
ისიც მასთან მიმყავდა,
ძალიან მოწყენილია ,
როდის იყო პატრონის ავადმყოფობით ძაღლი კარგად ყოფილიყო,
როცა მასთან მიმყავდა ლოგინზე ვსვამდი ,
ის კი ხელებს ულოკავდა,
ძალიან უყვარს მისი პატრონი
იმისდა მიუხედავად რომ
ძალიან პატარააა.

მე კომპანიაში ვიყავი,
როცა ქუქმა დამირეკა

-ალო,ბოს...

-რაიყო,მოხდა რამე?

-კი ბოს,
ჯიმმა გაიღვიძა...

-კარგი, ეხლავე მოვალ!

ქუქმა მითხრა თუ არა ეგრევე მის მოსწავლეებს დავურეკე,
ვაცნობე მათი მასწავლებლის ამბავი და მერე საავადმყოფოში წავედი.

-ექიმო, რა მდგომარეობაა?

-არაფერია სანერვიულო,
ყველაფერი რიგზეა,
ცოტა დასვენება სჭირდება,
რამდენიმე დღეში კი გავწერთ.

-კარგი ,
მადლობა.

მოვრჩი ექიმთან საუბარს და ჯიმის პალატას მივუახლოვდი,
ექთანი სიცილით გამოდის და თვალებში შემომციცინებს
რა სჭირს ამ ქალებს“
გავიფიქრე და პალატაში შევედი ,
ჯიმი წამომჯდარიყო და ფანჯრიდან იყურებოდა,
როცა დამინახა ყურადღება ჩემზე გადმოიტანა

- აბა ჯიმ, როგორ ხარ,
ხომ არ გტკივა რამე?

-არა ყველაფერი კარგადაა,
მადლობა.

„ჩემი შეყვარებული ჩემი ბოსია"( დასრულებულია)Where stories live. Discover now