Her insanin kendi hayatinda dônüsler vardir ,bazen kimsesiz hisseder bazen nefes alamayacak kadar çaresiz,huzursuz kimsenin onu anlamadigini hiç bir yere sigamadigini hiç bir yerin onu alamadigini farkeder ve iste benim hikayemde böyle bir zamanda basladi...Kalbimin ilk defa bu kadar ürkek bir sekilde attigini hissettim..., hissettirdim... Canimin yandigini kelimelere dökebilmeyi isterdim betimleyebilmeyi isterdim gidisinin bende biraktigi yaralari...
Bundan sonra ne mi? olucak bunu gelin birlikte yasayip görelim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnkisar
ChickLitEy küçük ve bi o kadar da hassas kalbim; Neden hala ,ışık gôrmeyen bir apartman boslugundan kuş sesleri beklersin ki?
