Rented Love

2

ရက္ေတြတစ္ျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲၿပီး တစ္ႏွစ္ေတာင္ ၾကာသြားခဲ့ေသာ္လည္း Itsuki ထိုေကာင္မေလးကိုသာ သတိရေနမိသည္။ အျဖဴေရာင္ အရိပ္ေလးမ်ား ေတြ႕မိရင္ သူျဖစ္ေလမလား စိတ္ႏွင့္လိုက္ၾကည့္မိသည္။ Emicaဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႔ ေကာင္မေလးကို သူတတ္ႏိုင္သေလာက္ လုိက္ရွာေနမိသည္။ သူ႔ဘက္ကသာ ကမ႓ာေတြပ်က္ၿပီး လိုက္ရွာေနရေပမယ့္ ထိုေကာင္မေလးကေတာ့ လူေပၚလာဖို႔ ေနေနသာသာ ခပ္ဆင္ဆင္ နာမည္ေလးေတာင္ သူမၾကားရ။
"Emica...ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ။ငါကသာ အရူးလို လိုက္ရွာေနရေပမယ့္ သူက မွတ္မွ မွတ္မိပါ့မလား။" ဆန္းၾကယ္လြန္းတဲ့ ကံၾကမၼာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ျပန္ဆံုေတြ႕ေအာင္ လုပ္ေပးပါေစလို႔ သူဆုေတာင္းရံုမွလြဲ၍ သူဒီထက္ပို လုပ္ေပးႏုိင္တာမရွိ။

ဘယ္သူသိႏုိင္မလဲ မိုးသည္းတဲ့ ညေလးမွာ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ျပန္ေတြ႕လိမ့္မယ္ဆုိတာ။

"Hiroto ဒီေန႔မိုးသည္းတယ္ဆိုေတာ့ မင္းလည္း ခဏေနရင္ အလုပ္ဆင္းလို္က္ပါေတာ့။ ငါလည္း ျပန္ေတာ့မယ္။" သာမန္မိုးသည္းေသာ ညေလးျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီေန႔မွ ထိုေကာင္မေလးကို ပိုၿပီး သတိရေနမိသည္။
'သူအျပင္ထြက္ရင္းသာ ဒီလိုမုိးေတြသည္းေနတာနဲ႔ေႏြ႕ရင္ေတာ့ ဖ်ားကုန္ဦးမယ္။'ထိုေကာင္မေလး အေၾကာင္းကို အလိုလိုေတြးမိသြားေသာေၾကာင့္ သူေခါင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခါရမ္းလိုက္မိသည္။
"Itsuki...မင္းေနမေကာင္းဘူးလား။" သူမူမမွန္တာကို သိသြားသည့္အလား သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက ေမးလာသည္။
"မဟုတ္ပါဘူး..ဒီတိုင္း စိတ္လြင့္သြားလို႔။ ငါျပန္ၿပီ။"
ဝန္မခံရဲေသာ Itsukiကေတာ့ မလိမ္ခ်င္ဘဲ လိမ္လိုက္ရသည္။

"ဒီေန႔မွ ကားပိတ္လိုက္တာကြာ။" အေရွ႕မွ ကားတန္းႀကီးကို ၾကည့္ကာ သူေရရြတ္မိသည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္မိေတာ့ မိုးေရထဲမွာ ထီးမပါဘဲ ခပ္ေအးေအး လမ္းေလၽွာက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္။ Emicaနဲ႔ တူေနတဲ့အတြက္ သူဂရုစိုက္ၾကည့္မိသည္။ သူၾကည့္ေနတုန္းတင္ ထိုေကာင္မေလး လဲက်သြားခဲ့သည္။ Emicaဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ မစဥ္းစားဘဲ သူအေျပးသြားမိသည္။ သူထင္တာ မွန္ေနသည္။ Emicaသည္ မိုးေရထဲ ထီးမပါဘဲ ေျခဦးတည့္ရာ ေလၽွာက္သြားေနခဲ့သည္။သူလည္း Emicaကိုေပြ႕ၿပီး ကားေပၚတင္ကာ ေဆးရံုသို႔ အျမန္ေမာင္းထြက္လာသည္။ သတ္မွတ္ထားေသာ အျမန္ႏႈန္းထက္ကို ပိုၿပီး ေမာင္းမိ၍ ဒါဏ္ရိုက္ခံရလၽွင္ေတာင္ ေနာက္မွပဲ ေျဖရွင္းေတာ့မည္ဟုပဲ သူ ေတြးလိုက္သည္။ 'Emica ဘာမွ မျဖစ္ရင္ကို အဆင္ေျပပါတယ္။'