My colorful world🌈(GxG)[yarı Texting]

0.9

Multi:Vargın Barlas

Bir süre konuşmadan sadece birbirimizi izlemiştik.Gözleri o kadar güzeldi ki,her bakışımda beni büyülüyordu.

Yüzünü avuçlarımın içine alarak yanaklarını okşamaya başladım. Şuan onun her zerresine sahip olmayı o kadar çok istiyordum ki.

Ellerimi yavaşça dudaklarının üzerinde gezdirdim.Dikkatle ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu.

"O kadar güzelsin ki Maray,anneme çok benziyorsun.Onun da mavi gözleri,babamın hayran olduğu sarı saçları vardı ve hep güler yüzlüydü ama sen hiç gülmüyorsun meleğim."

Hafif tebessüm ederek o da ellerini yanaklarıma koyup narin ellerini yüzümde gezdirmeye başladı.

"Gülmem için bir sebep yok."

Ellerimi yüzünden çekerek ciddilestim.

"Seni mutlu edebilirim Maray ama sen bir türlü bana karşı kurduğun duvarları yıkmıyorsun."

Maray da ellerini yüzümden çekip geriye doğru gitmeye başladı.

"Anlamıyorsun Vargın,ben seni üzüyorum,ben sana zarar veriyorum,ben ikimizi bir çıkmaza sürüklüyorum."

Sinirlerim vücuduma çekilince kendime engel olamayıp Maray'ın üzerine yürüdüm.

"Ben neyi anlamıyorum Maray,sorun benim kız olmam mı ne yani kızım diye bir kızı sevemezmiyim.Bak korktuğun buysa bir ilişkimiz olursa kimse laf edemez Maray bana inanabilirsin.Ben seni deliler gibi seviyorum."

Sakinlesmisti ve şaşkınca yüzüme bakıyordu.

Yüzünü tekrardan avuçlarımın içine aldım.

"Bak Maray bu iş böyle olmayacak.Bir geliyorsun beni öpüyorsun sonra anlamadığım bir şeyler zırvalayıp çekip gidiyorsun.Seviyorsan söyle sevmiyorsan ve beni istemiyorsun sana yemin ediyorum bu şehirden çekip giderim ve yüzümü asla görmezsin."

Kafasını endişeyle hayır dercesine salladı.

"H-hayır Vargın,ben seni seviyorum ne ara sana bu kadar tutuldum bilmiyorum ama seni canımdan çok seviyorum."

Belki de uzun zaman sonra ilk kez mutluluktan ağlıyor olabilirdim.Maray beni seviyordu.Ona karşı hissettiğim tanımsız duyguları o da bana karşı hissediyordu.

"Aşkımıza neden engel koyuyorsun o zaman Maray ben seni istiyorum."

Elimi kavrayıp üzerine küçük bir buse kondurdu.

"Özür dilerim Vargın ama yapamam."

Sinirden gözüm dönmüş bir durumdaydım.Daha fazla dayanamazdım.

Kolunu sertçe kavrayarak arabaya kadar çekiştirmeye başladım.Ne yaptığımı anlamamış olmalı ki afallamıştı.

Kolunu ellerimin içinden kurtarmaya çalışıyordu.

"Ne yaptığını zannediyorsun Vargın,canımı acıtıyorsun bırak kolumu."

Dediklerini takmayarak arabanın kapısını açıp girmesi için itekledim.

"Ahh yeter ya ne yapıyorsun canımı ne kadar yaktığının farkında mısın?Şimdi de zorla beni yanında mı tutacaksın."

Gözlerine ciddi ve sinirle baktım.

"Beni sinirlendirme Maray bin şu arabaya!"

Sesim gereğinden fazla yüksek çıkmıştı.Beni daha fazla söyletmeden arabaya bindi.Galiba onu korkutmuştum.