--1--

3 0 0
                                    

19 years later

"Carl, bumaba ka diyan!" Sigaw sakin ni Mommy na ngayon ay nakapa-mewang na.

"Later Mom. I'm enjoying this." I said. Pumunta ako sa isang malaking bato at doon pinagmasdan ang mundong ginagalawan ko.

Dull, boring and lifeless. Wala akong makitang ibang kulay kundi Dull Orange. Pati bato orange din. Kahit saan ako mag-punta orange padin. Puro bato at lupa lang ang nakikita ko.

"Carl. Please get down here." Ulit pa ni Mommy kaya napahinga ako ng maluwag.

"Fine." Sabi ko at lumutang papunta sa kanya.

What's good thing on this planet?

Walang gravity. Amazing!

Agad nya akong hinila papasok sa headquarters at doon tinanggal ko ang suit na suot ko.

"Alam mo namang walang oxygen sa labas, alis ka parin ng alis. Pano kapag nawalan ka ng oxygen supply sa suit mo? You're making me worried Carl." Sermon agad sakin ni Mommy ng makarating kami sa sala ng headquarters.

"Sorry Mom. Nab-bored lang ako." Sabi ko. Goor thing at may oxygen ang headquarters namin kaya hindi ko na kailangan mag-suot ng makati at masikip na suit na iyon.

"Hey kid, want some drink?" Bati sakin ni Winston na nasa likod ko lang.

"Sure. Iced tea please." Sabi ko.

"Winston, ikaw muna bahala kay Carl. Pinapatawag ako ni Commander." Sabi sa kanya ni Mommy kaya tumango sya. Agad namang hinagis ni Winston ang bottled iced tea kaya nasalo ko ito.
I forgot to say na may gravity rin sa headquarters. Science is really amazing.

"Winston. Tell me another story." Sabi ko at tumabi sa kanya sa sofa.

"What's story?"

"About Earth." I said. I really wondered what earth looks like. Gusto kong pumunta do'n.

"Hmmm, there's many people on earth. Marami ka'ng pwedeng gawin. Your actions are limitless. Hindi mo na kailangang mag-suot ng suit pagla-labas ka ng bahay, you can buy foods and go wherever you want to go, you can have friends, neighbors and... family." Sabi nya. Nakita ko bigalang lumungot ang mga mata nya.

"What about you? How's your daughter?" I asked. He always mentioned his daughter whenever he tell some stories. Palagi din syang nagpapakita ng picture at sabi nya ka-edad ko lang daw ang anak nya. I also have his daughter picture in my hologram watch.

"She's okay. She wants to see you." He said kaya muntik ko ng maibuga yung. Iced tea ba iniinom ko.

"Really?" My heart beat is so fast. I can't control my self.

"Hahaha. Relax your self kid. Baka ikaw naman ang sumunod sa Mama mo." Sabi nya kaya medyo nalungkot ako.

My real mom was died 19 years ago. Ang sabi nila namatay daw sa ship pagkatapos akong ipanganak. My moms heart is weak at mayb sakit ito sa puso. Yung tinatawag kong mommy kanina, She's mommy Sandra. My moms bestfriend

"I want to see your daughter Winston. I want to go to Earth." I said without seeing him. I like her daughter from the very first star. Actually, its not my fault to like her. Sya ang palaging nagk-kwento.

"You like her don't you?" Sabi nya kaya agad akong napatingin. Nakakausap ko ang anak nya pero sa chat lang iyon. Minsan magaantay pa ako ng ilang days to see her reply dahil sa poor communication service dito at sa Earth. Tss. I want to see her badly.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 14, 2019 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Love You from MarsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon