The Runaway Groom

Prologue

"Andrei, nakakahiya"

"Tine, we've been together for 3 years, there's nothing to make worries" he exclaimed.

Napaiwas ako ng tingin. Pinukol ko ang aking mata sa side mirror ng kotseng sinasakyan namin.

"Saka anniversary naman natin ngayon, pagbigyan mo na ko" dagdag niya.

I pout and face him again. Kung hindi ko lang siya mahal, baka kanina ko pa siya iniwan dahil sa gusto niyang mangyari.

"Pero, dito talaga? Pwede naman sa bahay niyo? Sa motel? Andrei, ayokong maghubad dito"

Umiwas siya ng tingin sakin. Kinabahan ako. I don't want him to get mad, hindi ngayon. We should celebrate dahil anniversary namin.

"Okay, fine" mahinahon kong sabi. Inumpisahan kong hubarin ang suot kong long-sleeve.

I used to wear this nerdy clothes, tapos maaabutan ko na lang ang sarili ko na naghuhubad sa harap ng isang lalaki.

F*ck this love.

He grinned. It seems like he enjoyed the show in front of him. Kahit halos kainin na ako ng hiya ng maalis ko ang saplot pang itaas.

Lumapit siya sa akin, at agad iyong nasundan ng halik. I felt his excitement. This would be our first time to do such things.

Napaiktad ako ng maramdaman ko ang pagpasok ng kamay niya sa pants ko. Para akong binuhusan ng nagyeyelong tubig. Bente anyos na ako pero wala akong alam sa mga ganitong bagay. Si Andrei ang unang boyfriend ko at sana hanggang sa huli.

"Andrei, please be careful" I said when he place me on his lap. He just answered me by a kiss.

Bahala na si batman. All I know right now is, I love him and I will do everything he want me to do.

Matapos ang ilang minuto ay naalis na niya ang pants na suot ko. Lalo akong ginapang ng kaba. Ramdam ko na ang pamumula ng mukha ko.

"Ready?" he asked. I gulped before a nod. Kahit naman siguro hindi ako ready ay wala na akong magagawa.

Naramdaman ko ang paglalakbay ng kamay niya sa aking dibdib nang biglang bumukas ang pinto ng kotse. Pareho kaming napatigil at sabay na lumingon doon.

With an opened mouth, I saw a guy wearing a black suit na nakatayo sa gilid namin. He's staring at us with an arched brow.

"Shet!" I exclaimed at agad pinulot ang damit ko sa sahig ng kotse.

How embarrassing, Tine!

"Hey!" I heard Andrei. "Anong problema mo?"

Lumipat ako sa back seat para magbihis. Hindi ko na kaya ang kahihiyan. I don't even imagine myself doing this shit. Feeling ko napakalandi ko na even sa kotse ay maghuhubad ako.

Imbes na sumagot ang lalaki, pumasok ito sa backseat at agad na isinara ang pinto. Napatigil ako ng humampas sakin ang matapang na amoy ng pabango niya.

"Hoy, teka!" pagpipigil ko ng isarado niya ang pinto. Napansin ko na rin ang masamang tingin ni Andrei. Invasion of privacy na nga siya, trespassing pa!

"Pre, kung ayaw mong masaktan, umalis ka dito" Andrei said and motion me to dress up.

Parang walang narinig ang lalaki. Payapa lang siyang naupo sa tabi ko. "Go ahead. Continue what you're doing people. I won't bother you, just-" he looked at me for a bit. "Just continue"

"Siraulo ka ba!" pinigilan ko si Andrei bago niya pa masaktan ang lalaki.

"Kuya, Mister, o kahit sino ka man. Please, umalis ka na bago kami tumawag ng pulis" mahinahon kong sabi. I don't know why, pero hindi kagalit-galit ang itsura niya. It seems like, kahit nakawan niya ata ako ay mananatili akong mahinahon.

"I would, but I can't. My bride is hunting me, let me here for a minute"

********