Imagine Me Without You

Chapter 2

Kina-umagahan nang magising si Zyriel ay tinungo niya agad ang banyo upang umpisahan  ang pag test kung siya nga ba ay buntis. Limang pregancy test ang binili nila ni Amethyst kahapon upang ma sigurado. Mahigit limang minuto ang kaniyang hinintay ng makita ang resulta alam niyang mangyayari ito ngunit napahagolgol siya sa resulta ng PT kaya di na siya nag taka kung bakit biglang nawalan siya ng lakas at akmang matutumba siya dahil sa nanghina ang tuhod niya sa PT na salo siya si Amethyst siya naman ay patuloy parin sa pag daloy ang mga luha na nalalaglag sa pisngi niya. Hindi niya parin ma tanggap na sa isang iglap ay mabubuntis siya ng wala sa oras at panahon. Sobra-sobrang pagsisisi ang ginawa niya sa sarili, pero kahit papano ay may maliit na parte sa kaniya na masaya siya dahil may anghel na namumuhay sa sinapupunan niya kaya mabilis niyang tinuyo ang luha na patuloy paring nalalaglag.

"Okay ka lang ba frenny?"  tanong sa kaniya ni Amethyst. "Okay na ako frenn medyo masakit pa rin dahil di ko pa masyadong tanggap pero alam ko naman na andito na siya yung baby ko na magbabago ng kung ano mang buhay ang meron ako. Tama ka frenn kahit ano mang sabihin ng mga magulang ko o kung sino man ang mapang husga hindi na magbabago na magkaka baby na ako. Pero frenn na gi-guilty parin ako kasi di ko parin na aalala kung sino ang ama nitong magiging anak ko, frenn di ko naman gustong lumaking walang ama ang anak ko pero kasalanan ko talaga dahil di ko siya na alala."

"Frenn don't be mad too much at yourself cheer up, nakakasama sa bata pag sobrang malungkot ka, always remember na kahit anong gawin mo isipin mong mabuti na may buhay na sa sinapupunan mo at siya ang hugutan mo ng lakas upang mabuhay, upang lumaban, hindi alintana ang kahirapan at lalong hindi balakid ang pagkaka roon ng bata sa murang edad oo mahirap mag palaki ng bata pero alam ko naman na kaya mong lagpasan ang lahat ng ito. Kahit anong mangyari o ano mang desisyon ang gagawin mo nandito lang ako sa tabi mo frenn, di kita pababayaan dahil alam mo naman na ikaw nalang ang meron ako. Tutulungan kita sa kung ano man ang makakaya ko, what friendship are for if di tayo mag tutulungan? frenn always remember that I love you, no matter what happen andito lang ako sa tabi mo di kita pababayaan gaya ng ginawa mo noong panahong down na down ako sa pagka wala ni mommy at ni daddy.

Ps.
Hello to you! my dear reader thank you for reading my work that my imagination does. Keep supporting this story hanggang sa huli, I love you all😘