Chapter 1

9 1 3
                                    

Sometimes your heart needs more time to accept what your mind already knows.

Mahigit dalawang linggo na ang nakalipas at tila hindi ma bura-bura sa isipan ni Zyriel ang nangyari sa kanila ng lalaking tila nasa panaginip niya. Fuck! aniya shit bakit ba kasi binigay ko sa kaniya ang bandera ng Bataan ko maluha-luha niyang sabi habang ina-alala ang mukha at pangalan ng lalaki. Nakakabwisit naman mahigit 1 week nako delayed fuckkkkk! fuckk! sana walang laman to. Di namalayang ni Zyriel na tumulo na pala ang ilang butil ng luha niya habang nakikipag bangayan sa sarili niya. Kung di lang sana ako tanga bwisit na buhay to! halaaa.. natatakot ako ano nalang ang sasabihin nila Inay. Ang Gaga ko sobrang Gaga. Gusto ko na mamatay.

"Frenny" natigilan siya sa pag iyak ng mapansing kumatok at tinawag siya ni Amethyst. Di na niya inayos ang sarili at pinag buksan na niya ng pinto ang kaibigan.

Natigilan si Amethyst ng mapansin ang istsura ni Zyriel. "Hoy! para kang pinagsakluban ng langit at lupa, anong problema mo? Zyriel Dela Cruz aber? hello? good morning, Hoyy, Zy!!, Frenny" ano bang nangyayari sayo? niyogyog niya si Zyriel upang matauhan ito. "anong problema mo?"

"Frenny ano kasi, eh ano," Pano ko ba sasabihin. Fuckkk tuluyan na siya umiyak . Niyakap naman siya si Amethyst. Nang mahimasmasan siya sa iyak ay nag kwento na ito kay Amethys.

"Frenn ano kasi, mahigit 1 week na akong delay." kahit tumulo at tumutulo ang luha niya ay panay parin ang kwento niya tungkol sa nararamdaman niya dahil kailangan niyang mailabas ang kaniyang sama ng loob at pagtitimpi sa sarili dahil baka ma isipan niya patayin nalang ang sarili. "Frenny natatakot ako na baka may laman na yung tiyan ko, bat ba kasi ang tanga at ang gaga ko para isuko ang bandera sa lalaking nakita ko lang sa bar shitt kahit mukha at pangalan niya ay di ko na ma alala, ganun nalang ba ang pagka lasing ko sa gabing yun?" patuloy parin sa pag agos ang luha niya " noong gabi na yun sarap lang talaga ang gusto ko bwisit na bwisit ako ngayon sa self ko frenny alam mo ba? yung feeling na di ko na malayan nag hubad ako sa harapan niya at siya din at alam mo na ang nangyari di ko alam kung ano ang dapat kong gawin noong gabing yun basta naka check in kami sa hotel tapos ayon di ko naman alam na di siya gumamit ng condom o kahit na anong proteksyon focc frenny gusto ko na lamunin ako ng lupa sa kahihiyan ano nalang ang mukhang ihaharap ko sa pamilya ko, di ko sila na isip sa gabing sobrang saya ko at sa gabing sinuko ko ang bataan." sising sisi si Zyriel sa kaniyang kagagawan kaya hinayaan nalang ni Amethyst na umiyak ito habang yakap yakap niya ang kaniyang frenny.

"Frenny" aniya "Alam mo ba kesa umiyak ka jan siguraduhin mo nalang muna na may laman talaga yang tiyan mo, sasamahan kita bumili ng pregnancy test sa pharmacy "

"Frenny anong gagawin ko, paano nalang talaga kung may laman na?"
Napabuntong hininga si Amethyst sa tanong ni Zyriel.
"Frenny sagutin mo ako, anong pwede kong gawin? natatakot ako kung sakaling may laman na talaga ipalaglag ko nalang kaya pero di ko naman kakayanin na pumatay ng walang kamuwang-muwang sa mundo alam kong wala siyang kasalanan pero frenny natatakot ako paano kung malalaman nila Inay pag umuwi ako sa probinsya frenny alam mo naman na mahirap lang kami pero sa pinasok ko ngayon parang ayaw ko nang lumaban sa kahirapan dadagdag naman ako sa pabigat ng buhay doon sa probinsya. Frenny alam mo naman na gusto kong maging independent kaya lumuwas ako dito sa Manila para kahit papano ay makapag aral ako tsaka kinakaya ko ding pagsabayin ang trabaho para naman may maipadala ako doon sa amin frenny ano nalang ang gagawin ko?"

"Alam mo fren kung ako sa kalagayan mo di ko rin alam ano ang gagawin ko, pero isa lang ang dapat kung sabihin sayo" bahagyang pinisil ni Amethyst ang kamay ni Zyriel "Panindigan mo kung meron mang baby jan sa sinapupunan mo, alam kong masakit at nagi-guilty ka sa ginawa mo pero dapat kang magpalakas para kay baby dapat lumaban ka. Kung sakali mang malaman ng pamilya mo na buntis ka, kahit anong masasakit na salita ang sabihin nila sayo hindi ko sinasabing balewalain mo yun pero dapat tanggapin mo yun di ko rin sinabing deserve mo hanggang buto pero sinasabi ko to para maging ready ka sa future frenny alalahanin mo na may buhay sa sinapupunan mo kung sakali mang maging positive mamaya alalahanin mo na may buhay jan sa sinapupunan mo at huwag kang mag iisip na ipalaglag ang bata dahil sa una't sapol alam mong walang kasalanan ang supling." mabilis na tinuyo ni Amethyst ang luhang nalaglag sa pisngi ni Zyriel at mahigpit itong niyakap.

Imagine Me Without YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon