Heyecanlı bir şekilde evden çıkmaya hazırlanıyordum bir yıldır görüşmediğim arkadaşımla buluşma kararı aldığımız için daha fazla geç kalmamak için bir an önce dışarı attım kendimi.
Yarım saat sonra buluştuk ve yalnız değildi masa da tanımadığım iki şahıs vardı gelmeden önce haberdar etmişti beni sevgili arkadaşım tanımadığım şahıslar için. Sohbet o kadar güzel ve o kadar derindi ki yaklaşık 5 saatten fazla sohbet ediyorduk. Ve bir an başımı sol tarafıma çevirmem ile yanım da ki adamı fark ettim tam beş saattir senin varlığından haberim yoktu..
-sen yaşıyor musun.? Dedim. Sadece sustu tekrar yokluğunu korudu.
-haha sen harbiden susuyorsun ve yanımda olduğundan haberdar değildim, bunun için kusuruma bakma. Dedim. Tekrar cevap vermedi, ve küçük bir sessizlikten sonra titrek bir sesle,
-si..sizleri dinliyordum. dedi. Dönüp tekrar baktım.
- Peki neden düşüncelerini belirtmedin. Dedim. Ama yine ses yoktu anlayamıyorum tanrının onu susmak için yarattığını düşünüyorum..
-anladım ben seni artık senin adın ibru degil! Senin adın 'suskun kral'. Dedim.
Hafif tebessüm edip başını çevirdi. Hiç hoşnut olmadığı yüz ifadesinden belliydi. Küçük bir sohbetten sonra herkes evlerine dağıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suskun
RomanceSadece seni hissetmek ve yaşamak bu kadar zor olmamalıydı bu denli olmamalıydı