Emma Pov.
Ik word wakker, en ik zit in een tja, kleine ruimte. Wacht, we rijden volgens mij. Oh kut! Ik zit in een busje! 'HEY WAAROM DE FUCK BEN IK HIER' Schreeuw ik. 'DAT GAAT JE NIKS AAN TRUT' Krijg ik terug geschreeuwd. Shit, We stoppen met rijden en ik word uit het busje getrokken. Ik wil wat zeggen, maar veel kans krijg ik niet. Er word gelijk een doekje tegen mijn mond en neus aangedrukt, ik voel mijn ogen zwaarder worden en de duisternis neemt het over.
'Kijk Lads, Ze word wakker' hoor ik iemand zeggen. Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Ik schrik me helemaal dood als ik doorheb dat er 5 jongens rondom mij zitten. 'Wie zijn jullie en wat moeten jullie?!' Vraag ik aan de jongens. 'Wij moeten niks, en wij zijn: Niall, Liam,Harry,Louis en Zayn.' 'Ok' zeg ik. 'Maar wie ben jij?' 'Ik ben Emma' 'Ok' zeggen nu hun. 'Maar waarom de fuck ben ik hier?' 'We hebben echt geen idee' Ze hebben ook geen idee waarom we hier zijn. Wacht eens even, ik ken deze jongens ergens van. Wacht, dit is 1D! Ik was vroeger fan van ze, totdat mijn ouders overleden. Het is hun fout. Hun fout. Wacht, ik vertel wel hoe mijn ouders zijn overleden: We zaten in de auto naar de Supermarkt. Ik vroeg aan mijn ouders: 'mam, pap, mag er een One Direction liedje aan?' 'Ja hoor lieverd' zei mijn moeder. Ik weet nog hoe we met zijn alle mee aan het blèren waren op de muziek. Tot, Tot een vrachtwagen op onze auto reed. Mijn ouders hebben het ongeluk niet overleefd. Ik wel. Ik loop nogsteeds met het gevoel rond dat het mijn fout was, samen met One Direction. Ik heb mezelf belooft nooit meer naar hun muziek te luisteren. Of iets met hun te maken wil hebben, maar helaas ben ik waarschijnlijk met ze ontvoerd.
Louis pov.
'Boys, ze word helemaal wit' zegt Harry. Het is waar Emma is helemaal wit, ze kijkt boos, verdrietig en teleurgesteld tegelijk. 'Jullie zijn fuking One Direction' Nee ze is waarschijnlijk een fan, niks tegen onze fans. Maar sommige zijn gewoon heel hysterisch. 'Ben je een fan?' vraag ik maar.'Een fan? Een fan? Ik ben geen fuking fan van jullie mongolen, jullie hebben mijn fuking leven verpest!' Zegt Emma. 'Jullie hebben er voor gezorgd dat...' meer zegt ze niet. We kijken elkaar raar en verbaast aan. Wij hebben haar leven verpest? Hoe dan? 'Hoe dan?' 'Dat, Dat kan en wil ik niet zeggen' Zegt ze, Jeez. Ik kan me niet herinneren dat we iets hebben gedaan. 'Wanneer wil je het wel zeggen?' Vraagt Niall.
Emma pov.
Ze willen het weten, maar ik ga deze klootzakken dus even helemaal niets vertellen!. 'Waarom zou ik jullie gore klootzakken iets vertellen wat super privé is?!' Shit, ik zei de woorden zonder dat ik het zelf doorhad. Ik zie ze allemaal met rare gezichten kijken. Totdat ik Liam boos zie worden. 'OHJA, JIJ HEBT HET RECHT NIET OM ONS KLOOTZAKKEN TE NOEMEN!' Roept hij. Ik schrik wel van zijn uitbarsting. Hij gaat verder 'WIE DENK JE WEL NIET DAT JE FUKING BENT!' Nu begin de controle over mijn woede te verliezen. 'IK BEN EEN MEISJE UIT BRADFORD, EN IK BEN DAAR TROTS OP! JIJ BENT EEN FUKING POPSTER DIE DENKT DAT HIJ ALLES IS!' Schreeuw ik, wat ik achteraf beter niet had kunnen doen. 'OKE, ALS JIJ ZO OVER MIJ DENKT! Hij loopt naar me toe, hij haalde uit. En sloeg me vol in mijn gezicht. Ik voel allemaal warm spul over mijn gezicht lopen. 'Zo, die had je verdient' zegt hij. En dan word het allemaal zwart voor mij. Ik word wakker terwijl Louis mij door elkaar schud. 'Hè wtf.' Zeg ik. 'Hey Emma, gaat het weer?' Ik denk terug. Ohja, Liam heeft me knock-out geslagen. 'Ehm, ik denk het?' Ik zie Liam de kamer in lopen. Ik deins achteruit. 'Sorry, ik had niet zo mogen uitbarsten.' Niet zo mogen uitbarsten. Wat een grandioze mongool. Denkt hij dat ik het hem nu vergeef. Ik voel langzaam woede opborrelen. 'Verdomme Liam, ik ken je nog geen dag. En je slaat me nu al. Weet je, had me dan beter geraakt. Dan was ik tenminste dood, heb je me nog een beetje geholpen' zeg ik. Ik zie ze allemaal schrikken. 'Niemand is er meer die van me houd. Iedereen waarvan ik Hield is fuking dood.' Ik zie ze allemaal schrikken. En Liam kijkt superschuldig. Liam begint met praten 'sorry ik wist niet dat' ik onderbreek hem. 'Dus? Jou zielige excuus zorgt er niet voor dat mijn ouders niet meer dood zijn' 'Emma, zijn je ouders echt dood?' Vraagt Louis. 'Ja, maar ik wil het er niet over hebben.'
Liam pov.
Ik heb net een meisje knock-out geslagen. Een meisje dat al zoveel heeft meegemaakt. Ik voel me zo schuldig. ik weet dat ik er veel aan moet doen om dat meisje mij weer te laten mogen, maar ik heb daar alles voor over.
Yeet, dit was mijn eerste hoofdstuk!
Wie is jullie favoriete 1D member? Mijne Louis!
