Love is so Stupid

PROLOGUE

XIANTAL's PoV

"Wuhuuu! Go, Kein! Huuuuuuu!" Cheer ng mga kaibigan ko kay Kein.

Nandito kami ngayon sa Gym, dahil may practice ng basketball ang team. Agad akong nakaramdam ng kaba, ng mapatingin si Kein sa gawi namin. Kumindat siya sa gawi namin, kaya naman tuwang tuwa ang mga kaibigan ko.

"Hey, anong in- emote mo diyan teh? Bakit ayaw mong mag cheer sa team?" Tanong ni Lexi sa akin na nagpabalik sa ulirat ko.

"A-ah wala naman.. May naisip lang ako." I lied, Lexi knows me very well. Siya yung tipo ng kaibigan na, hindi mo sa alam sa sarili mo yung nangyayari sa'yo.. Pero alam na niya.

"Suss! Ako pa niloko mo teh? Tell me, biliiiisssss!" Excited na tanong niya.

"Wala nga, kinabahan lang ako nung napa-tingin si Kein sa gawi natin." Seryosong sambit ko habang nanonood lamang sa practice ng team.

"Ah, dahil pala sa cru---" agad kong tinakpan ang bibig ni Lexi dahil sa ingay niyang taglay.

"Low your voice, Lex.. Baka marinig tayo nina Nikkola saka ni Snow." Pagpapatahimik ko sa kaniya.

"Alam mo teh, pareho lang kayo ni Kein eh. You like each other, ang kaso nga lang si Kein, hindi niya alam na type mo siya." Lexi whispered.

"Yeah, and sana huwag na niyang malaman. Baka magka-ilangan pa kami."

"Hey, ano topic niyo? Di kayo nag-aaya?" Singit naman ni Nikkola.

"It's none of our business, di naman nag sh-share yung dalawang 'yan eh!" Tampo-tampuhang wika ni Snow.

"Bugak! It's about her crush!" Sambit naman ni Lexi. I just shook my head. Sinabi din eh, wala na!

"Kein!" Napatingin ako kay Nikkola na biglang tumayo at kumaway kay Kein, saktong break time.

Mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko nang tumungo si Kein sa isang bleachers sa gawi namin.

Nag-iwas ako ng tingin, kumuha ako ng libro at doon ko na lamang itinuon ang pansin ko. Halos mabitawan ko na ang hawak kong libro dahil sa sobrang kaba ko.

"Mauna na muna ako Snow, Nikkola, Lexi, K-k-kein..." Tumungo lamang ako para hindi ako mapatingin kay Kein.

"Mamaya na, Xiantal." Pigil ni Nikkola sa akin.

Hindi ko sila nilingon at nag tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad. Ramdam kong may sumusunod sa'kin kaya mas lalo ko pang binilisan ang lakad na halos madapa na ako.

"Xiantal, wait." I followed him, I stoped for a while. "I like you, Xiantal.. I really like you."

.

.

.

.

.

To be continued...