အပိုင်း ၄
" ဦး ...ဦးရေ "
မနက်အစောကြီးရောက်လာတဲ့မာန်ကြောင့် ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်ရက်မှန်း ဒေါ်မိုးသူဇာတန်းသိလိုက်သည်
" မာန်ရဲ့ဦးလေးက အိပ်နေတုန်း "
" ကျွန်တော့်နိုးပါပြီ မမလေး
မာန်နဲ့မနက်စာစားပြီးမှပဲပြန်အိပ်တော့မယ် "
ဦးမျက်ကွင်းတွေညိုနေသည်။ တစ်ညလုံးမအိပ်ဘူးလား မနက်စာစားပြီး ဦးထရပ်လိုက်တော့ ခန္ဓာကိုယ်ယိုင်သွားသည်။ ဒေါ်လေးကလှမ်းထိန်းပေးရင်း
" အဲ့ဒါကြောင့် ပြောတာပေါ့ညက အိပ်ပါဆို
ဘယ်ချိန်ထိစာရေးနေတာလဲ ကျန်းမာရေးကို ဘယ်တော့မှ ဂရုမစိုက်ဘူး။ နင်နဲ့တော့ မောင်မိုးပြန်လာမှပဲကိုက်မှာ "
မောင်မိုးတဲ့ သူကဘယ်သူလဲ
နာမည်ကြားရုံနဲ့ မာန် သဝန်တိုမိသည်။
" ဦးကိုဘာလို့ဆူနေတာလဲ ဒေါ်လေးဖယ်
ကျွန်တော့်ဦးကို တွဲပြီးခေါ်သွားမယ် "
မာန်သူ့ဦးကို အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားသည်။
ဒီကလေးကတော့ သူ့ဦးကိုထိရင်မရဘူး
" ဦးလှဲလိုက် "
" ကျေးဇူးပဲမာန် ဒီနေ့စနေနေ့မှန်း ဦးမသိလို့
ညကစာရေးတာ ညဉ့်နက်သွားတယ်။ မာန်နဲ့ပေးထားတဲ့ကတိ မတည်နိုင်တော့ဘူး"
" ရပါတယ် ဦး တစ်ရေးလောက်အိပ်လိုက်ပါ အိပ်ရာထရင် အပြင်သွားမယ် အဲ့လိုလုပ်ပေးရင်လည်း ကတိတည်တာပဲလေ "
မာန်က ဒီလိုကျတော့လည်း ကလေးနဲ့မတူပဲ
ကျွန်တော့်ကို နားလည်ပေးတဲ့
လူကြီးလေးကျနေတာပဲ စနေနေ့
ကျွန်တော်နဲ့အပြင်ထွက်ချင်လို့
ဘယ်လောက်တောင် ဂျစ်တိုက်ပြီး
ကျွန်တော့်ကို ဒီကလေးပူဆာခဲ့ရသလဲ
" ဦးဆေးသောက်ပြီးမှ အိပ်မှပေါ့ "
" အင်း "
အရမ်းအိပ်ချင်နေလို့ထင်တယ် ဆေးတောင်မသောက်ပဲ ဦးအိပ်ပျော်သွားသည် ။ကျွန်တော့် ဦးရဲ့ စာကြည့်ခန်းကို ဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတုန်း ဓာတ်ပုံကိုတွေ့သည်။ ဦးနဲ့တခြားတစ်ယောက်ရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံဖြစ်သည် ။ပုံအကြီးချဲထားပြီး စာကြည့်ခန်းမှာ ချိတ်ထားတာပဲ
VOCÊ ESTÁ LENDO
ချစ်ခြင်းအတ္တ
Ficção Geralချစ်ပြီဆိုတာနဲ့ ပိုင်ဆိုင်ချင်ကျတာ ချစ်ခြင်း၏အတ္တပဲ {Unicode _ Zawgyi }
