Bölüm 2- İstanbulda...

4 1 0
                                    

  İstanbul'a gelmiştik. Oteldeydik ve düşünüyorduk. Cansel birden:

- Otelde kalırsak yerimizi öğrenebilir. İstanbul'un en kalabalık yerlerinden bir semtinden küçükde olsa bir ev tutmamız gerek yeşim.

-Haklısın ama işte istanbulu ne kadar biliyoruz ki?

-Yani.

  İkimizin de kara kara düşünmekten başka çaresi yoktu. Oda servisi gelmişti ve yemeklerimizi yerken düşünüyorduk Cansel:

-Böyle kara kara düşünmekten birşey çıkmaz hadi şu laptopu aç da internetten kiralık ev ilanlarına bakalım.

-Tamam.

 Çantamdan bilgisayarımı çıkarmamla otel odamızdaki sehpaya kurdum. Ve internetten kiralık evlere bakmaya başladık. Bir tane uygun fiyata bulduk sadece 1 tane yatak odası vardı. Biz zaten keyfine kalmıyordukki direk sahibini aradık ve kiralayacağımızı söyledik. Kadın bize eve gelip şimdi görmek istermisiniz dedi ama cansel hemen atladı hayır biz direk alacağız diye ve öyle de oldu. Otelden ayrıldık eve doğru gidiyoruz şimdi. Ama aklımda hala bir sürü soru var. O  kiralık katili kim tuttu? kim bana ölüm kadar bir kin beslemiş olabilirki? ben birine  o kadar ne yapmış olabilirim? diye...

  Eve gelmiştik kadına parayı nakit verdik satın aldık yani. kadın biraz şüphelenmiş olabilir yani sadece 18 yaşında 2 kızdan bu kadar paranın çıkması durup da beni kiralık katil tehdit etti bende babamın kasasından aldım diyecek halimiz yoktu ya daha fazla şüphelenmesin diye ben atıldım:

Gülerek:

-Ev için parayı babalarımız verdi de :)) Dedim. Sena abla yani ev sahibimiz den evi satın almıştık. artık tamamen bizimdi. ev zaten eşyalı idi biz sadece kıyafetlerimizi yerleştirdik. Sonra cansel kahve yaptı oturduk ve adam akıllı düşünmeye başladık. 4 gün olmuştu. Koskoca 4 gün...

Canselin annesi aradı ve :

-Kızım sadece 2 gün kalacağım demiştin ne oldu?

-Anne... Bizim .... Neyse anne sizi babamı da seni de çok seviyorum ama artık ben yokum..

dedi ve telefonu kapattı numarayı engelledi. İkimizin de gözleri dolmuştuk biz daha 15-16 yaşındaydık. Daha çok gençtik. bunları yaşamalı mıydık? Hayır. Asla. Canselle birbirimize söz verdik her daim birbirimizin yanındaydık. Her zaman.

 Ve bu saatten sonra sanki hiç bir şey olmamış gibi  hayatımızı yaşamak gerçekten zordu ama bunu kimsenin dikkatini çekmemek için yapacaktık. Birer iş bulmamız gerekti. Eğer şüphe çekici bir durum bulursak bu evi satıp direk başka bir şehire taşınacaktık. ama nereye kadar?

 Bir delil bulana kadar....

Bir delil bulana kadar kaçacaktık. Başka çaremiz mi vardı?

Kaçış Yolu / Kiralık KatilWhere stories live. Discover now