Het Kamp

1

N I G H T

Zuchtend strompel ik naar huis. De laatste schooldag, nog vervelender dan normaal. De derde is zo zwaar! Ik schop tegen een steentje en kijk naar mijn voeten. Nieuwe schoenen nodig, concludeer ik. Mijn versleten, witte Nikes zijn inmiddels donker grijs.

"Night! Hier zo!" Iemand roept me. Ik kijk naar waar de stem vandaan komt. Daar loopt Marielle. "Hoi!" Zeg ik. Ze rent naar me toe. Ik glimlach.

"Hoe was jouw laatste dag?" Vraag ik haar. "Super!" Roept ze vrolijk en ze begint te vertellen. "Mijn dag was echt 0,0. Lief dat je het vraagt." Mompel ik dan. "Oeps sorry! Hoezo was het zo stom dan?" Marielle kijk me aan.

"Laat maar. Zie je later." Ik loop mijn voortuin in en zwaai naar Marielle.

Ik open de deur en zie veel post op de mat liggen. Luid zuchtend hang ik mijn jas aan de kapstok. Ik schop mijn schoenen uit en neem de post mee naar binnen.

"Pap?" Ik kijk de kamer rond. Hij is er niet. Ach, het maakt ook niet uit. Ik ga op de bank zitten en gooi de enveloppen die aan pap gericht zijn op de grond. Yes! Mijn favoriete tijdschrift is binnen.

Liggend op de bank lees ik alles door. Bij de kampen stop ik even.

Overlevingskamp! Ga er even tussenuit en beleef het kamp van je leven! Schrijf je in op www.HetKamp.nl! Hopelijk tot gauw!

Perfect! Ik ga het doen. Op mijn telefoon ga ik naar de site en vul ik al mijn gegevens in. Verzenden!

Ik heb er nu al zin in! Hoelang is het eigenlijk? Ik haal mijn schouders op. Ik zie het later wel!

~

H O P E

"Vandaag is het kamp al, mam!" Ik kijk haar aan. Ze knikt langzaam en stopt een besje in haar mond. Ik omhels haar en kijk haar even aan. "Ik ga je missen!" Ik druk nog een kus op haar hoofd en begin dan aan mijn ontbijt.

Ik loop naar de bushalte. Ik moet bus 7 hebben en dan komt er als het goed is een busje me ophalen. Even twijfel ik. Er is niks bekend over het kamp.. Is het dan wel te vertrouwen?

Ik schud de twijfels van me af en ga op het bankje bij de bushalte zitten. Mijn weekendtas is vrij leeg. Ik wist niet hoelang het kamp was, dus heb ik er maar wat in gepropt...

Bus 7 komt aangereden en ik stap in. Achterin is nog een plekje vrij. Ik ga zitten en kijk uit het raam. Langzaam begint de bus te rijden. Dag Rotterdam..

Yes, deel 1! Voor de duidelijkheid: N I G H T  &  H O P E  zijn de eerste POV's! Dus jaaa! Zeg even of je het leuk vind & geef zeker tips! Daar word het verhaal alleen maar beter van!! Kisses!

Woorden: 473