Fuck The Rules, I'm The Badgirl With The Gun.

Deel 2.7 ~ Justin.

"Marcus?" zei ik opwekkend en naar voren leunend over de desk. "Tuurlijk" zei hij. "Ehm.. heb je nog wiet?" zei ik met een onrustige stem. Ik wist dat hij ging zeggen dat ik dat niet moest doen, een dealer. "Ehm, ja dat heb ik hoeveel mg wil je?" zei hij rustig op een vragende manier. "50 mg is prima" beantwoorde ik zijn vraag. De bel van de koffieshop begon te rinkelen, er liep een man binnen. Iemand die ik nooit meer wou zien.

"Hallo Marcus!" riep die jongen, niet zomaar een jongen. Het was Justin. Die eikel komt hier dus vaker. Ik versloeg mijn blik en keek naar mijn vriendin die op haar telefoon aan het tikken was "Hallo?.. Psst!" riep ik sissend naar Brook. "Wat sis je?" riep ze geïrriteerd terug, omdat ze te druk bezig was. "J is back Brook" fluisterde ik hard genoeg zodat ze me verstond. Een blik werpte ze naar de toonbank en toen weer terug naar mij, oh god. "Dit meen je niet.." zei ze tegen me toen ik keek naar de passen en handelingen die Justin deed. Nogsteeds een sukkel. "Hallo Justin m'n jongen!" riep Marcus. Ik wist dat Marcus zich ongemakkelijk voelde, maar zijn handelingen en oogcontact maakte me steeds rustiger en fijner terwijl de zweetdruppels van mijn voorhoofd gleden. Ik was bang. Niet zomaar bang, nee bang dat Justin me zag. Ik had geen zin om hem te horen of überhaupt een gesprek met hem te voeren. Ik tikte Brook aan en gaf een sein dat ik naar huis wou, of in iedergeval weg uit deze tent. Brook begreep de hint en we sneakte de tent uit, voor die wiet kwam ik later wel terug. Toen we eenmaal bij de auto arriveerde, hoorde ik nogmaals het belletje van de tent. Ik deed de deur van mijn auto open en stapte in. Toen ik eenmaal mijn auto gestart had en weg wou rijden zag ik de grijns van de grootste asshole van de wereld door mijn achteruitrijspiegel. Het moment dat ik moest stoppen.