Fuck The Rules, I'm The Badgirl With The Gun.

Deel 1.1~ Acteer nerdrol..

*BLIEEP BLIEEP*

Ik word wakker door het vreselijke geluid van mijn scheit wekker. Wat wil ik dat ding in elkaar stampen, plus je moet nog is weirdass kleding aandoen. Ja ik ben Jacky Jones. Ik ben geen nerd, Zo moet ik mezelf voordoen.
Ondertussen ben ik al aangekleed, ik heb een blauwe korte broek aan die wijder uitloopt en een lelijk shirt met bretels, en dan, als ik die rommel aan heb doe ik mijn bril op. Op een langzaam tempo loop ik naar beneden. 'Goeiemorgen lieverd!' Roept mijn moeder enthousiast. 'Ja t zal wel..' Zeg ik zo irriterend mogelijk. Waarom moet ik Jacky Jones, lelijke kleren aan? Waarom kan ik niet gewoon 1 keer geen nerdkleren aandoen? Achja k doe t morgen wel gewoon. Ik eet wat en loop naar de voordeur.. 'Doei' roep ik zo droog mogelijk door het huis.. Geen antwoord..

Eenmaal op school begint mijn acteer nerdrol. Ik probeer zo onzeker mogelijk over te komen maar ik barst eigenlijk vol zelfvertrouwen. 'He nerd.' Daar is hij dan de lelijkste egoïstische Jason Rands.. Dé badboy van NewTownHigh. Ze trekken mijn tas van mijn schouder en beginnen met leeghalen. Ik wil schreeuwen dat ze moeten oprotten en doodmoeten vallen maar, morgen komt er verandering in. Na z'n 10 minuten zijn ze klaar en raap ik mijn ras op en prop ik mijn spullen weer terug in mijn tas. De bel schalt door de school op naar les 1.

De volgende morgen word ik weer wakker door mijn wekker. Vandaag is de dag dat ik me als Jacky Jones kleed de Badgirl. Ik stap uit bed en trek mijn kleren uit de kast die bestaan uit een leren zwarte broek, leren top, t-shirt met een doodshoofd erop, een Muts, en mijn laarzen. Ik heb mijn kleren aan en ga ik verder met mijn make-up en haren. Smooky-eye en krullen. Pak mijn tas en loop naar beneden. Zet mn pilotenzonnenbril op en loop de deur uit..

Eenmaal op school beginnen mensen te smiespelen en te wijzen.. En natuurlijk zien mensen mn tatoo in mn nek.. Maar das niet alles onder mijn zwarte leren jasje zijn er nogmeer. Totdat ik uit mijn dagdroom word gehaald en mensen voor me zie staan.