🌸13🌸

1.2K 97 25
                                    

တျဖည္းျဖည္း နဲ႕ အခ်ိန္ေတြဟာ ကုန္တာျမန္လြန္း လွသည္။ေဆာင္းဦး ရာသီ ပိုင္းေတာင္ ေရာက္လာလို႕ေပါ့ အိမ္ေရွ႕တြင္ ဆိုက္ ထားေသာ ခ်ယ္ရီ ပင္မွာလဲ ပန္းေတြနွင့္
အျပည့္.........

ထိုအပင္ေလးကို ပန္းေရာင္ေလးမွခ်စ္ျမတ္ နုိးတက္ေသာ Hyung အတြက္စိုက္ထား ျခင္း
ပင္ျဖစ္သည္။ျမင္ေတြ႕ ေနရသည့္ ခ်ယ္ရီ ပင္ေလး
မွာ ယခု နွစ္ မွ ပထမဆံုး ပန္းပြင့္သည့္ နွစ္ပင္
ျဖစ္သည္။

"Joon....."

အားမရွိသည့္ အသံေလး ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ နာမည္ေလး ကိုေခၚလိုက္တဲ့ Hyung အသံေလးေျကာင့္ ခ်ယ္ရီ ပင္ေလးဆီ ကိုေရာက္
ေနေသာ အျကည့္မ်ား လြဲျပီး အိပ္ယာေပၚတြင္
လွဲေနေသာ Hyung ဆီသို႕.....

"Hyung ဘာလိုလို႕လဲ "

"ဘာမွမလိုပါဘူး ကိုယ့္ အနားကို လာထိုင္ပါလား"

Hyung ဆီသို႕ ကြ်န္ေတာ့္ ေျခလွမ္းမ်ား ေရႊ႕လ်ားလိုက္သည္။

"Joon...ေက်းဇူးပဲေနာ္"

"ဘာကိုလဲ"

"ဟိုမွာ စိုက္ထားတဲ့ ခ်ယ္ရီ ပင္ေလးေျကာင့္ေပါ့"

"ခ်ယ္ရီပင္ေလး ကို ကြ်န္ေတာ္ စ စိုက္ျခင္းကတည္းက ကြ်န္ေတာ္ Hyung ကို
ခ်စ္တဲ့ စိတ္နဲ႕ စိုက္ထားတာေလ"

"ဒါဆို ဒီအပင္ေလးမွာ ပြင့္ေနတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးေတြ
က Joon အခ်စ္ေတြေပါ့ "

"ဒါေပါ့ "

"Joon.... အခ်စ္ေတြကို ကိုယ္ေသတဲ့ အခ်ိန္ထိ
ခံစား သြားခ်င္တယ္"

"Hyung ဘာလို႕ အဲ့လို စကားမ်ိဴး ေျပာတာလဲ"

"Joon... လူဆိုတာ ေသရမွာပဲ ေလ "

"ကြ်န္ေတာ္ က Hyung မရွိရင္ ကြ်န္ေတာ္လဲ Hyung မရွိတဲ့ ကမၻာမွာ မေနဘူး"

"မရဘူးေလ ကိုယ္ က ခြင့္မျပ ုဘူး ကိုယ္ မရွိ ရင္
မင္း တေယာက္ထဲ ေပ်ာ္ေအာင္ေနရမွာေလ
အဆံုးစြန္ထိ ေျပာရရင္ ေနာက္မိသားစု ဘဝနဲ႕ေပါ့"

"Hyung...."

ထို႕ေနာက္ Hyung မ်က္နွာညိ ုးသြားျပီး ပါးစပ္
က တိုးညင္းစြာ ထြက္လာတဲ့ အသံေလး

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 25, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

When I saw the last flower(completed) Where stories live. Discover now