Everything Has Changed (A Rare Love Story)

Sorry na Ken

Denver’s POV

I don’t know why i kissed him. Wow naman Denver ahh akala ko ba pag hinge lang ng tawad ang gusto mo e parang bumibigay ka na sa babaeng hilaw na yun.Ewan ko haa pero naramdaman ko lang na nalilito na ako ng mga ganitong araw lang pero pinipigilan ko pa di kasi pwede ang iniisip ko hayysss bwesit na ken ..

Andito na kami sa tapat ng garden at mabuti nalang at nakapag ready ako. Lahat naka set yung roses na nakakalat sa dadaanan namin yung mga pink,white at red lights na nasa gilid at nakabitin sa bawat sanga ng puno yung mga pagkain at yung upuan namin lahat naka set ng maayos parang date nga eeh nainis ako sa sarili ko haaysss

Lumakad kami patungo ng puno at umupo sa ni ready kong chair at table na kulay pink rin. Napangiti ako dahil yung galit na galit niyang mukha kanina parang umiba at nakita kong na mangha siya sa paligid namin

“Ano to huhh denver?”Buong pagkataka niyang tanong

“Basta diyan ka lang kukuha lang ako ng makakain natin”Wew kinikilig ako tang ina na talaga to naman. Ohh

Kumuha ako ng plato syempre dalawa tapos nilagyan ko ng lasagna
Pinatong ko sa harap niya yun at gulat na gulat siya sa inasta ko sa kanya umupo na ako

“Ano to? Para saan to? Bakit may ganito ahh Denver paano nagkaganito sabihin mo nga”Nalito ako sa mga pinagtatanong niya

“Teka lang dahan dahan ka naman sa mga tinatanong mo”-ako

“Anyare sayo am panget naman ng pagkaka organized nubayan”Napakunot ang noo ko sinabi niya

“Ahh hindi ba maganda ?naku naman ken ohh isang araw ko lang to pinagplanuhan kaya ayos lang kung laitin mo (Pero manghang mangha siya kanina) Tapos ang laki pa ng gastos ko naglaan pa ako ng puyat at pagod para lang dito na di ko ginawa sa tanang buhay ko alam mo ba yun?”

parang di niya nagustuhan ang lahat ng sinabi ko at lupet kasi ng tingin niya sakin

Nag ring bigla yun cellphone niya

“Wait lang sasagutin ko lang to for sure mas matino tong kausap kesa sayo excuse me”Aww ahh ang suplado naman nito dumistansiya siya muna ng mga 7 meters mula sakin at kinausap na ang tumawag sa kanya

“Ano ba ang iniisip mo ahh Denver nakakahiya na ang ginagawa mo” bulong ko sa sarili ko at napakamot ng sa ulo
Bumalik na siya ang umopo pero di siya umimik

“Sino yun?”Tanong ko sa kanya

“Si Kevin susunduin niya sana ako kasi nga mag aalas sais na kaya sinabihan ko nalang siya na tatawagan ko nalang siya ulit kung magpapasundo na ako”

“So ngayon hayaan mo muna akong magsalita”Napalunok ako ng laway sa inasta niya supladong suplado kasi ang dating

“Now denver lemme clear your mind una binully mo ako noong first day kong pumasok sa Brendon tapos pinagbantaan mo pa na ipagkalat ang pagkatao ko which is hindi na ako ngayon takot tapos binastos mo ako at di mo man lang inisip kung ano ang mararamdaman ko, and then ngayon walang students ang gumagala dahil 3 pm palang pinauwi na silang lahat tapos di ko inakala na may makikita pala akong demonyong naka black suit at kinaladkad pa ako papunta sa wlang kwentang lugar na to at di man lang nirespeto ang pagkatao ko na hinalikan ang mga mapupula kong labi na ginawa pa mismo ng taong nasa harapan ko na inakala kong di papatol sa isang tulad ko at ngayon para saan to nagsisisi ka na ba sa mga kawalang hiyaang ginawa mo?!!!”

“Awts ang sakit nun ahh oo nga kasalan ko ganun pala akong kasamang tao”-sa isip ko

“Sorry”Nakayuko lang ako noong sinabi ko ang salitang iyon nahihiya kasi ako