Daylight | SOPE

1. BÖLÜM

(Multimedia:J-Hope'un giydikleri)

   Alarmın sesiyle gözlerimi açtım ve yatakta doğruldum. Odanın içini süzdüm ve kendime gelmeye çalıştım. Bugün okulun olduğunu ve alarmın hala çaldığını farkedince alarma uzandım ve kapattım.
Bu arada ben Jung Hoseok kullandığım takma adım J-Hope. Lise 4. sınıfım ve babamın işleri sebebiyle başka bir şehire taşındık. Burada yeni bir okula başlayacağım. Eski okulumu çok seviyordum ve çok özleyeceğim. Aslında renkli bir kişiliğe,arkadaş canlısı bir yapıya sahibim ama bugün pek dosthane enerjim yok.
Yatağımdan kalkıp odamdaki banyoya girdim. Yeni evimizdeki en iyi şey odamda banyo olması olabilirdi. Elimi yüzümü yıkadım. Odama geçtim ve gardolaptan giyecek bir şeyler seçtim. Dediğim gibi bugün günümde değilim siyah giyinsem daha iyi. Siyah pantalon,siyah tişört,siyah gözlük ve siyah ayakkabı. Çantamı alıp aşağı indim. Mutfaktan güzel kokular geliyordu.

-Günaydın canım ailem

derken sofraya ve aile bireylerime baktım yerime oturdum. Annem gülümsedi.

-Günaydın gün ışığım

Ablam ağzındaki ekmeği ile selam verdi.
Ah bu kızın benden büyük olması doğaya aykırı. Babam boğazını temizledi:

-Yeni okuluna kaydın yapıldı. Okul sivil şoför seni götürecek.

Ablam ordan atladı:

- Şoför mü biz ne ara bu kadar zengin olduk babacığım?

İlk defa ablama katılıyor olabilirdim.

-Paraya para demeyen sensin abla bilemeyeceğim.

Babam susmamızı ister gibi bir bakış attı.
Yalnız ne karizmatik adam babam demiyorum.

-Yeni şirketimde Ceo'luğa terfi ettim. Şirket araba ve şoför veriyor. Ben kendi arabam ile gideceğim. Ablanın zaten kendi arabası var. O yüzden senin şoförle gitmeni uygun buldum.

-Teşekkür ederim babacığım şoföre hiç gerek yoktu ama

-Jung Hoseok uslu dur

-Tamam canım ne kızıyorsun şoför de iyidir o zaman ben çıktım

Masadan kalktım annemi öptüm ve ablama el salladım. Evin önüne çıkınca önümdeki siyah arabaya baktım. Kapı açıldı içinden siyah takım elbiseli bir adam çıktı ve bana doğru geldi.

-Efendim sizi okulunuza ben götüreceğim

Vay bee. Adam ilerledi ve arka tarafın kapısını açtı. Ben hala arabaya bakarken şoför boğazını temizledi. Kendime geldim ve açıkta kalan ağzımı kapattım. Şoföre bakıp şirince sırıttım yada şirin olduğumu sandım. İlerledim ve arabaya bindim.

-Teşekkürler

Bir şey demeden kapıyı kapattı ve sürücü koltuğuna oturup arabayı çalıştırdı.

Araba okula yaklaşırken yolun ortasındaki kedi yavrularını gördüm.

-Lütfen durun

Şoför durduğunda arabadan inip yolun ortasındaki 3 yavru kediyi alıp kaldırımın kenarına koydum ve onları sevdim.

-Ah kedicikler dikkat etmelisiniz. Size araba çarpabilir. Anneniz nerde sizin?

-Demek kedi hoş

Arkamdan gelen sesle arkamı döndüm ama arkasını dönmüş giden kişinin yüzünü göremedim. Ardından bakarken bir şeyler dediğini işittim ama ne dediğini anlamadım.

Kediciklerle vedalaşıp arabaya geri bindim.
Okula varınca arabadan indim. Bahçe kapısından içeri girdikten sonra birkaç adım atmamla bir çocuğun bana çarpması bir oldu. Ah cidden. Çocuk kafasını kaldırdı ve sırıttı sonra yüzü ciddi bir hâl aldı.

-Şişt! Portakal çocuğu dikkat et. Sen kime çarptığının farkında mısın!? Aish! Neyseki bugün merhametli günümdeyim seni azad edeceğim.

İyi günümde değilim demiştim. Etrafa bir göz attım. Tüm bahçe bize bakıyor? Aigo işim iş.

-Senin kim olduğun beni ilgilendirmiyor. Yolda yürümeyi bilmiyorsun gelmiş burda tatava yapıyorsun. Bana çatmak istemezsin çünkü iyi günümde değilim ve aynı şekilde senin de kötü günün olabilir.

Karşımda bana sinir küpü olmuş şekilde bakan çocuğun omzuna çarparak ilerledim ve okuldan içeri girdim.

-- -- -- -- --
😺

Bahçede dönen olaya sırıtarak bakarken kolumu dürten Taehyung'a döndüm ve tek kaşımı soru sorar gibi kaldırdım.

-Hyung baksana! Şu yeni çocuk oldukça havalı gözüküyor. Chang Woo'nun yüzü nasıl morardı. Sana bir rakip mi var acaba?

-Ah Tae. Chang Woo gibiler boş laflar savururlar. Bu tür adamları yenmek kolaydır. Ayrıca o çocuk düşünebileceğin en iyi ve masum kişi.

-Bunu nerden biliyorsun Hyung? Siyah tarzı ve sert tavırlarıyla gayet kötü duruyordu.

Sırıttım ve mırıldandım.

-Hoşgeldin GÜN IŞIĞI KOKAN ÇOCUK.

- - - - - - - - - - - - -
Bu benim ilk kitabım yazım yanlışları olabilir. Acemiliğim de fazla beni mazur görün.