ႏွလုံးနဲ႔ေရးထုိးထားတဲ့ရင္ခုန္မွတ္တမ္း

အပုိင္း(6)

အလုပ္နားရပ္မုိ႔ေနျမင့္ေအာင္အိပ္မယ္ဆုိၿပီးဖုန္းပိတ္အိပ္ေနတဲ့kaiတစ္ေယာက္တံခါးဘဲလ္သံေရာထုသံေတြေရာေၾကာင့္အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ထလာၿပီးတံခါးဖြင့္လုိက္ေတာ့
"ဟာ niniေလး အိပ္ေနတုန္းလား ကေလးရ"
"အင္း ကုိကုိ အိပ္ခ်င္ေသးလုိ႔ဘာလုိ႔လဲဟင္"
"ဒီေန႔အိမ္ကုိသြားမယ္ဆုိ"
"ဟင့္အင္း nini မသြားခ်င္ဘူးရယ္ ကုိကုိ"
"ျပန္ေရာက္တာသုံးပတ္ရွိၿပီးအခုထိသြားမႏုတ္ဆက္ေသးဘူးလားဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္niniေလးကသားသမီးေလကြာအရင္သြားႏုတ္ဆက္သင့္တာလဲကေလးရယ္"
"သူတုိ႔ က nini မရွိေလေကာင္းေလဘဲဆုိတာniniသိတယ္ကုိကုိ အဲဒါေၾကာင့္သြားမႏုတ္ဆက္ခ်င္တာ"
"အခုေလာက္ဆုိသူတုိ႔လည္းနားလည္ေလာက္ပါၿပီး"
"ကြၽန္ေတာ္မေန႔ကေဖေဖနဲ႔ေတြ႕တယ္ကြၽန္ေတာ္ျပဳံးျပမလုိ႔လုပ္ေပမဲ့သူကေက်ာသြားတယ္ကုိကုိ"
"nini ေလးကုိမမွတ္မိလုိ႔ေနမွာေပါ့"
"အင္း ဘယ္မွတ္မိမွာလဲ သူကြၽန္ေတာ္မ်က္နွာတခါမွမၾကည့္ဘူးတာဘယ္လုိလုပ္မွတ္မိမွာလဲ ကုိကုိရာ"
"ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ niniေလးရဲ႕မိဘဘဲကြာ"
"သြားေတြ႕ပါၿပီးတဲ့အရင္ကလုိဆက္ဆံလာရင္ကြၽန္ေတာ္ကသည္းခံေပးဖုိ႔ခက္ခဲေနတာဘယ္လုိလုပ္မလဲ"
"ကေလးဆုိးေလးရာ စုံေထာက္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီးအခုထိဆုိးေနဆဲပါလဲလားကြာ"
"ကုိကုိက အခုထိကြၽန္ေတာ္ကိုအျမင္မၾကည္ေသးဘူးဘဲ"
"ဟင္ ဘာကုိေျပာတာလဲ nini ေလး"
"ကြၽန္ေတာ္က အခုထိဆုိးတုန္းဆုိ"
"အဲဒါ စ တာပါ ေပါက္စရာ ကဲအဝတ္အစားလဲ ကုိကုိ လုိက္ခဲ့ေပးမယ္ nini ေလးရဲ႕အိမ္ကုိ"
ကုိကုိစကားနားေထာင္ခ်င္တာမုိ႔အဝတ္အစားလဲကာလုိက္သြားေတာ့ကုိကုိKim အိမ္ေတာ္ကိုအရင္မသြားဘဲဆုိင္ကုိေခၚသြားတာမုိ႔ဆုိင္ေရွ႕ကကုိကုိ ကုိ ရပ္ေစာင့္ေနၾကေနရာေလးကုိေငးၾကည့္ေနမိသၫ္။
"ကုိကုိ ဒီေနရာေလး ကုိမွတ္မိလား ဟင္"
"မွတ္မိတာေပါ့ပ်ားရည္အုိးေပ်ာက္တဲ့ဝက္ဝံတစ္ေကာင္ေလအဲနားေလးမွာစူပုတ္ၿပီးရပ္ေနတတ္တာ"
"ကုိကုိေနာ္"
"ကဲပါအထဲမွာမင္းအကုိ Luhanရွိတယ္သြားေတြ႕လုိက္"
"ကုိကုိ ကေရာ ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ"
"ဟုိဘက္ကဆုိင္ကုိခဏေလးသြားမလုိ႔ဆုိင္ထဲမွာေစာင့္ေနေနာ္ခဏဘဲေစာင့္ေပးရၿပီး"
"ေစာင့္ေနတာဘဲ ၇ နွစ္ရွိေနၿပီးေလ"
kaiစကားေၾကာင့္ကုိကုိမ်က္နွာပ်က္သြားတာေတြ႕လုိက္ေပမဲ့မသိဟန္ေဆာင္ကာထြက္လာခဲ့လုိက္သည္။ကုိကုိ ကုိ အရင္ကလုိမလုပ္ဖုိ႔ကုိယ့္ဘာသာဆုံးမထားတာျဖစ္သည္။
"မဂၤလာပါ အကုိ"
"မဂၤလာပါ ဟာ kai ေလးပါ့လား ဘယ္ကလွည့္လာတာလဲ"
"ဒီကုိဘဲလာတာ ကုိကုိ လည္းပါတယ္"
"ဟုတ္လား အခု chen ကဘယ္မွာလဲ"
"ဟုိဘက္နားကဆုိင္ ခဏ သြားတယ္ေလ"
"ဟုတ္လား ထုိင္ဦး စကားေျပာရေအာင္မေတြ႕တာၾကာၿပီး"
"အကုိ Hunေရာ အဆင္ေျပလားဒီျပန္ေရာက္ကတည္းကမေတြ႕ရေသးဘူး"
"ေျပပါ့ဗ်ာ အဆင္ကုိေခ်ာလုိ႔သူ႔ညီကုိေတာ့သတိရေနတယ္အင္းေပါ့ေလ ငါးနွစ္လုံးအတူတူေနလာေတာ့လည္း"
"ဟုတ္တယ္ အဲတုန္းက ကြၽန္ေတာ္တကယ္ကုိ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရတာဘယ္သူ႔ဆီမွမရတဲ့အရာေတြရခဲ့တယ္
ကုိယ္ေျပာသမွ်နားေထာင္ေပးတဲ့လူေတြရွိတယ္ကုိယ္ဘက္ကေျပာတဲ့အႀကံေပးစကားေတြကုိနားေထာင္ေပးတဲ့လူေတြရွိတယ္ တကယ္ကုိလူတစ္ေယာက္လုိခံစားရတယ္"
kaiေျပာေနတဲ့စကားကုိအျပင္ကchenနဲ႔အတူပါလာတဲ့kim nana ၾကားေတာ့ဘယ္လုိမွမထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘဲေမာင္ေလးကုိေျပးဘက္လုိက္ေတာ့ပထမေတာ့kaiတစ္ေယာက္လန္႔သြားရေပမဲ့မမမွန္းသိေတာ့အသာၿငိမ္ေနလုိက္သည္။
"ကေလးငယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမတုိ႔လုိအပ္ခ်က္ေတြပါ"
"ဟုိ ေတာင္းပန္စရာမလုိပါဘုူးရပါတယ္"
"မမေၾကာင့္ထြက္သြားခဲ့တာမဟုတ္လား"
"မဟုတ္ပါဘူး မမ ကြၽန္ေတာ္ဘာသာသြားလုိက္တာပါ"
"အိမ္လာခဲ့မယ္ မဟုတ္လား"
"ေနာက္မွ လာခဲ့မယ္အခုက ကြၽန္ေတာ္စိတ္ကအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးၿပီးေတာ့မမတုိ႔ကုိမိတ္ဆက္ေပးစရာလူရွိတယ္"
"အင္းပါ ေနာက္မွဖုန္းဆက္လုိက္ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့ မမ"
စကားေျပာေနတုန္းအလုပ္နားပါတယ္ဆုိမွအလုပ္ကအမုွျဖစ္တယ္ဆုိၿပီးဖုန္းဆက္လာတာေၾကာင့္အားလုံးနဲ႔အခ်ိန္ျဖဳန္းခ်င္လုိ႔ပါဆုိေနမျဖဳန္းရဘဲအလုပ္ကုိသြားရတာမုိ႔စူပုတ္ပုတ္ေလးျဖစ္သြားတဲ့ပုံစံေလးေၾကာင့္chenတစ္ေယာက္သေဘာက်စြာျပဳံးမိသြားသည္။

🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴

အမုွစစ္ေဆးၿပီးနွစ္ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့kaiက
"ဆရာ ကြၽန္ေတာ္ တင္ျပစရာရွိလုိ႔"
"အင္း လာေလ ကဲလူစုမယ္"
အားလုံးအတူထုိင္မိၾကေတာ့ kaiကကြန္ပ်ဳတာကုိဖြင့္လုိက္ၿပီးအားလုံးဘက္လွည့္ကာ
"ကြၽန္ေတာ္ေသဆုံးသြားတဲ့ကေလးေတြေနာက္ေၾကာင္းကုိေသခ်ာလုိက္ၾကည့္ေပမဲ့ဘာသဲလြန္စတစ္ခုမရဘဲသူတု်ိ့အခ်င္းခ်င္းလည္းမသိသလုိအဲလုိကလဲစားေခ်ခံရေလာက္တဲ့အထိရန္ျဖစ္တာမိ်ဳးမရွိတဲ့ကေလးေတြဘဲ"
"ဟင္ ဒါဆုိ"
"ကြၽန္ေတာ္အဲကေလးေတြရဲ႕မိဘေတြေနာက္ေၾကာင္းလုိက္ၾကည့္ေတာ့ထူးဆန္းတာေတြ႕ရတယ္"
"အင္း ဘာကထူးဆန္းတာလဲ"
"သူတုိ႔ခ်င္းကအခုအခ်ိန္မွာအဆက္အသြယ္မရွိၾကေတာ့ေပမဲ့တခ်ိန္တုန္းကသူတုိ႔အားလုံးကကုမၼဏီတစ္ခုထဲမွာအတူအလုပ္လုပ္ၾကတဲ့လူေတြျဖစ္ေနတယ္"
"ဟုတ္လား ဘယ္မွာလဲ "
"လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ရွစ္ေလာက္ကတရုတ္မွာဟြာရွင္းလုပ္ငန္းစုဆုိၿပီးအရမ္းေအာင္ျမင္တဲ့လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုရွိတယ္အဲဒီလုပ္ငန္းမွာအခုေသဆုံးတဲ့ကေလးေတြရဲ႕အေဖေတြကဒုဥကၠဠကေနၿပီးဒါရုိက္တာအဖြဲ႕ဝင္ေတြအထိပါဝင္ခဲ့တယ္အားလုံးဥကၠဠႀကီးအပါအဝင္ရွယ္ယာရွင္ရွစ္ဦးရွိတယ္"
"ကုိယ္တုိ႔ငယ္ငယ္ကၾကားဖူးတယ္ဟြာရွင္းဆုိရင္တရုတ္ကုိးရီးယားအႀကီးဆုံးလုပ္ငန္းတစ္ခုဘဲဒါေပမဲ့ရုတ္တရက္ႀကီးရပ္သြားတာဘာေၾကာင့္လဲမသိဘူး"
"ရုတ္တရက္ရပ္သြားတာမဟုတ္ဘူးတကယ္ကအဲဒီကုမၼဏီကဥကၠဠႀကီးနဲ႔သူ႔ဇနီးအသတ္ခံရၿပီးအထက္တန္းေက်ာင္းသားအ႐ြယ္သားနွစ္ေယာက္ကအခုေသသြားတဲ့ကေလးေတြလုိလိင္ေစာ္ကားခံရၿပီးေသသလားရွင္သလားမသိေပ်ာက္သြားခဲ့တာလုပ္ငန္းစာ႐ြက္စာတမ္းေတြအားလုံးကအခင္းျဖစ္တဲ့အိမ္မီးေလာင္ၿပီးပါသြားလုိ႔လုပ္ငန္းႀကီးကပ်က္သြားတယ္လုိ႔မွတ္တမ္းရွိတယ္ ဒါေပမဲ့အခုဆက္ရွာဖုိ႔လုပ္ထားတယ္"
"အဲကေလးနွစ္ေယာက္က ကလဲ့စားေခ်တာမ်ားလား"
"ကြၽန္ေတာ္လည္းအဲလုိခန္႔မွန္းမိတယ္ဟုိၿပီးေတာ့ဆရာကြၽန္ေတာ္တရုတ္ကုိတစ္ပတ္ေလာက္သြားလုိ႔ရမလား"
"အမုွအတြက္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္"
"ok တစ္ေယာက္ေယာက္ေခၚသြားမလား"
"မေခၚေတာ့ဘူးကြၽန္ေတာ္ကဝင္တာမၾကာေသးလုိ႔သူမ်ားေတြသိမ့္မသိေပမဲ့စခန္းကလူေတြကေတာ့သိၾကတယ္ေလအဲဒါေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္တိတ္တဆိတ္သြားပါ့မယ္"
"ok လုိအပ္တာရွိရင္ အားလုံးေျပာပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
ရဲဘက္ကလည္းအမုွအတြက္အသဲအသန္းလုွပ္ရွားေနၾကသလုိေသဆုံးသူမိဘေတြလည္းသူတုိ႔လုပ္ထားတဲ့ကိစၥေတြေၾကာင့္စုိးရိမ္ေသာသေရာက္ေနၾကသည္။

😔😔ဖတ္မဲ့သူမရွိေတာ့ေရးသာေရးေနတာအားမရွိဘူး😔😔