"chen မင္းရဲ႕ လူဆုိးေလးေရာက္ေနတယ္"
"ခက္တာဘဲကြာ"
"မင္းကလည္းအေျဖေပးလုိက္ပါ့လား"
"အဲဒီတစ္ဇြတ္ထုိးတစ္ေဇာက္ကန္းေလးကုိအေျဖေပးစရာလားငါ့မွာခ်စ္သူရွိတယ္ဆုိတာလည္းသူသိေနတာဘဲ"
"အင္း ဟုတ္တယ္ဒါေပမဲ့"
"ဘယ္လုိေျပာေျပာမရဘူးေနပါေစငါလည္းသူ႔ကုိနားမေထာင္ဘဲမသိသလုိေနမယ္"
"အရမ္းႀကီးေတာ့ပစ္မထားနဲ႔ဟုိတခါလုိရဲစခန္းေရာက္သြားဦးမယ္သတိလည္းထားဦး"
luhanရဲ႕စကားေၾကာင့္chenတစ္ေယာက္အျပင္ကေအးစက္ေနတဲ့နွင္းေတြၾကားထဲမွာမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့jonginကုိၾကည့္ရင္းစိတ္ကုန္လာသည္။
သူ႔အမkim nanaနဲ႔လက္ထပ္မယ္ဆုိတာသိၿပီးကတည္းကခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့စကားကုိတစ္ေန႔အခါသုံးဆယ္ေလာက္ေျပာေနတတ္သလုိchenသြားတဲ့ေနရာတေကာက္ေကာက္လုိက္ေနသည္။
အစကေတာ့ ကုိကုိ ဆုိၿပီးညီအကုိသံေယာဇဥ္လုိ႔ထင္ထားေပမဲ့ေနာက္ပုိင္းသူ႔အမနဲ႔ခ်စ္သူဆုိကတည္းကခ်စ္တယ္ေျပာၿပီးအတင္းအေျဖလုိက္ေတာင္းေနတတ္တာ့ျဖစ္သည္။
အလုပ္အားလုံးၿပီးလုိ႔ုျပန္ဖုိ႔ထြက္လာေတာ့ထုံးစံအတုိင္းအနားေရာက္လာကာလက္ကုိလာဆြဲရင္
"ကုိကုိ nini ကုိ အိမ္ျပန္ပုိ႔ေပးေနာ္"
"လာတုန္းကမင္းဘာသာလာတာကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ျပန္ေလငါ nanaနဲ႔ခ်ိန္ထားတယ္မအားဘူး"
"ကုိကုိ ကလည္း nini ေနမေကာင္းလုိ႔ပါဆုိေန"
"ဒီမွာ kim jongin မင္းအလုိက္ေလဘာေလသိစမ္းပါ"
"ဟင့္အင္း kim jongin လုိ႔မေခၚနဲ႔ niniလုိ႔ေခၚပါniniေလကုိကုိအရင္ကတည္းကေပးထားတဲ့နံမည္ကုိကုိေခၚတဲ့နံမည္ကniniပါ"
"ေအး ဟုတ္တယ္ငါအရင္ကniniေလးကုိခင္တယ္ငါ့ညီေလးအရင္းလုိဘဲအခုniniကေသသြားၿပီးအခုကမေကာင္းဆုိးဝါးkim jonginဘဲရွိေတာ့တယ္"
"ကုိကုိ ကုိကုိကပါ nini ကုိမေကာင္းဆုိးဝါးလုိ႔ထင္ေနၿပီးေပါ့ဟုတ္လားဟင္ ဒါ ဒါဆုိniniကုိမုန္းေနၿပီးေပါ့ဟုတ္လားေတာင္းပန္ပါတယ္ကုိကုိရယ္ေနာက္ ေနာက္ဆုိ nini ကုိကုိေရွ႕ကုိမေရာက္လာေစရပါဘူး niniသြားေတာ့မယ္ေနာ္"
"အေကာင္းဆုံးေပါ့ မင္းေၾကာင့္ငါစိတ္ရုွတ္ရသက္သာတာေပါ့မဟုတ္ရင္မင္းေၾကာင့္တကယ္စိတ္ညစ္ေနတာ"
"သြား သြားေတာ့မယ္ကုိကုိ ဟုိ ဒါေပမဲ့ ကုိကုိရဲ႕niniအေနနဲ႔တခါေလာက္ဖက္ေပးထားပါ့လားဟင္"
"ငါေျပာၿပီးၿပီးေလ nini ေလး အရမ္းျဖဴစင္တဲ့ကေလးက
အခုေသသြားၿပီးလုိ႔မင္းငါ့အနားမလာပါနဲ႔ေတာ့"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ကုိကုိ jonginလုိ႔မေခၚနဲ႔ေတာ့ေနာ္jonginကုိကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ သူကလူသတ္သမားသူကေလတကယ္ႀကီးလူသတ္ခဲ့တာတဲ့သိလားကုိကုိအဲဒါေၾကာင့္ သူ႔နံမည္မေခၚနဲ႔ေနာ္သူျပန္လာမွာစုိးလုိ႔ပါ"
ေျပာၿပီးထြက္လာခဲ့လုိက္သည္ထြက္လာရင္းကုိကုိကမ်ားniniေလးလုိေခၚမလားေမ်ာ္လင့္မိေပမဲ့ကုိကုိကေတာ့သူ႔ကုိရည္စားစကားေျပာၿပီးေနာက္ယွက္တတ္တဲ့jonginကုိမုန္းေနပုံရကာတစ္ခြန္းေလးမွေခၚမလာခဲ့ပါ။
ဘယ္သြားရမွန္းမသိစြာထြက္လာခဲ့လုိက္သည္အိမ္ကုိလည္းမျပန္ခ်င္ပါအိမ္ကသူမ်ားအတြက္ေပ်ာ္စရာေပမဲ့မိသားစုေတြနဲ႔ေတာင္ထမင္းလက္ဆုံမစားဘူးစကားေသခ်ာမေျပာဘူးတဲ့ကြၽန္ေတာ္အတြက္ေတာ့အိမ္ကအရမ္းေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုျဖစ္ေပမဲ့တျခားသြားစရာမရွိတာမုိ႔ေနာက္ဆုံးအိမ္ဘဲျပန္လာခဲ့ရတာျဖစ္သည္။
လမ္းေလ်ာက္ရင္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကဝင္တုိက္လုိက္တာမုိ႔နဂုိကတည္းကစိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္တာမုိ႔လဲက်သြားရသည္။
"ဟုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္ သတိမထားမိလုိ႔"
"jonginေလး မဟုတ္လား"
"ဟင္အကုိ luhan"
"ဘယ္သြားမလုိ႔လဲကြ အကုိအိမ္နားေရာက္ေနပါ့လားဘာလဲ chenဆီသြားမလုိ႔လားကြ"
"ဟင့္အင္း ကုိကုိက kim jonginလုိ႔ေခၚတယ္ၿပီးေတာ့မေကာင္းဆုိးဝါးေကာင္လုိ႔ေျပာတယ္ကုိကုိကမုန္းတယ္တဲ့စိတ္ပ်က္တယ္တဲ့ၿပီးေတာ့သူ႔ခင္တြယ္တဲ့ininကေသသြားၿပီးလုိ႔ေျပာတယ္အဲဒါေၾကာင့္ကုိကုိနဲ႔မေတြ႕ေတာ့ဘူးေလအခုကအိမ္ျပန္ေတာ့မလုိ႔ဟာပုိက္ဆံအိပ္ေရာဖုန္းေရာေပ်ာက္သြားၿပီးဘယ္ေရာက္သြားလဲမသိေတာ့ဘူး"
"ဟာကြာ လာအကုိ မင္းအိမ္လုိက္ပုိ႔ေပးမယ္"
"မျပန္ခ်င္ဘူးအိမ္မွာနွစ္ဘက္မိဘေတြ႕ဆုံပြဲလုပ္ေနၾကတယ္ကြၽန္ေတာ္မျပန္ရဲဘူး"
"အကုိဆီမွာလုိက္အိပ္မလား"
"ဟင့္အင္း ျပန္ေတာ့မယ္"
ေျပာၿပီးအသက္မဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ထြက္သြားတဲ့ေကာင္ေလးေနာက္ေက်ာကုိၾကည့္ရင္းchenကုိေဒါသျဖစ္မိသည္။အဲကေလးအေၾကာင္းသူေလာက္အစအဆုံးသိတာသူဘဲကုိအခုက်ေတာ့ကေလးကုိစိတ္ဒါတ္ရာရေအာင္ေျပာရသလားကြာျပန္လာရင္ေတာ့ေသခ်ာေဆြးေႏြးမွျဖစ္ေတာ့မယ္။🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆🐆
အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔Luhanကုိအကဲခတ္ေနမိသည္။သူ႔ကုိဘာမွလဲမေျပာဘဲတစ္ခုခုကုိစိတ္ဆုိးေနသလုိမုိးလင္းလုိ႔ဆုိင္ဖြင့္ကတည္းကအခုမုိးခ်ဳပ္ေတာ့မည္စကားစမရလဲမ်က္နွာလြဲေနတတ္ေသးသည္။
"Luhan မင္းတစ္ခုခု ျဖစ္ေနတာလားငါ့ကုိဘာမေက်နပ္လုိ႔လဲေျပာေလ မင္းေျပာမွသိမွာေပါ့ကြ"
"မင္း kim nana ကုိအဲေလာက္ခ်စ္တာဘဲလားနဂုိကအားငယ္ေနတတ္တဲ့စိတ္ကုိအတင္းဖုံးကြယ္ၿပီးသူ႔ကုိယ္သူစိတ္မာတဲ့ေကာင္ေလးလုိေနၿပီးဂ်စ္တစ္တစ္နဲ႔လူဆုိးေလးလုပ္ေနတဲ့ကေလးရဲ႕အႀကီးအက်ယ္စိတ္ဒါတ္ရာရေစတဲ့စကားကုိမွေ႐ြးေျပာရသလားchenရာ"
"မင္း ဘာေတြေျပာေနတာလဲကြ"
"မင္းက ကေလးကုိ Kim jonginလုိ႔ေခၚၿပီးမေကာင္းဆုိးဝါးလုိ႔ေျပာခဲ့တယ္ဆုိ"
"ငါလည္းမေျပာခ်င္ေပမဲ့အရမ္းေဒါသထြက္မိလုိ႔ပါ"
"ေနေကာင္းရဲ႕လားမသိဘူးသြားၾကည့္ေပးလုိက္ပါကြာမင္းသိပါတယ္အရင္ကတည္းကမိသားစုေတြဆီကဂရုစုိက္မခံရတဲ့ကေလးကမင္းဆီးကဂရုစုိက္မုွေၾကာင့္အခုလုိအဆင္ေျပလာတာေလကြာတစ္မိသားစုလုံးကသားအႀကီးဆုံးကုိဆုံးရုွံးထားရတာသူေၾကာင့္အေဆာ့လြန္လုိ႔လုိွင္ၾကားေခ်ာ္လဲသြားတဲ့ညီကုိကယ္ရင္းေသသြားေပမဲ့အားလုံးကအဲကေလးသတ္တာလုိ႔ေျပာၿပီးမေကာင္းဆုိးဝါးအမည္တပ္ၾကေပမဲ့ေလးနွစ္သားေလးကဘာသိမွာလဲကြာသူလည္းကေလးသဘာဝေဆာ့တာေလ"
"ငါသိပါတယ္ကြာဒါေပမဲ့အဲကေလးအရမ္းဆုိးေနလုိ႔"
"မေန႔ကသူေျပာတယ္သူဆုိးတာအိမ္ကလူေတြသူကုိသတိထားမိေအာင္တဲ့"
"ဘာရယ္"
"မိသားစုေတြကသူ႔အကုိႀကီးဆုံးကတည္းကသူ႔ကုိမရွိတဲ့လူလုိသေဘာထားၾကတာေလ"
luhanစကားမဆုံးခင္kimအိမ္ေတာ္သုိ႔ေျပးထြက္လာလုိက္သည္။အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက
"chenေလး nanaဆီလာတာလားကြဲ႕မမေလးတုိ႔မိသားစုလုိက္အျပင္သြားၾကတယ္"
"ဟုိ jongေလးေရာရွိလား အိမ္ေတာ္ထိန္း"
"innieေလးကသူ႔အခန္းမွာဘဲတစ္ေနလုံးထြက္မလာေသးဘူးကြယ့္ၾကည့္ရတာစိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္ခဲ့ျပန္ၿပီးထင္တယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ခဏသြားၾကည့္လုိက္ဦးမယ္"
အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ရယ္သံသဲ့သဲ့ၾကားရတာမုိ႔အ့ံၾသသြားရသည္။အဲကေလးကအျပဳံးအရယ္မရွိသေလာက္ရွားသည္မဟုတ္လား။တံခါးဖြင့္လုိက္ေတာ့ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ၾကက္ေသေသသြားရသည္။chenဝယ္ေပးတဲ့အရုပ္ေလးေဘးခ်ၿပီးသူ႔လက္ေတြကုိဓားနဲ႔မြန္းၿပီးရယ္ေနတာျဖစ္သည္။
ဆြဲဖက္လုိက္ေတာ့"
ဟီးးးဟီးးကုိကုိလာၿပီးကုိကုိငါ့ဆီလာၿပီးniniေရကုိကုိလာၿပီးကြာခ္ခ္ေပ်ာ္လုိက္တာ"
ေျပာရင္းေခြက်သြားေတာ့သည္။ညကတင္မလုိ႔လုပ္ရင္းအေကာင့္ကေလာ့ေအာက္ျဖစ္သြားလုိ႔အခုမွတင္ရေတာ့တယ္
အဆင္ေျပရဲ႕လားၾကဳိက္ရဲ႕လားသိခ်င္မိတယ္
YOU ARE READING
ႏွလုံးနဲ႔ေရးထုိးထားတဲ့ရင္ခုန္မွတ္တမ္း
Fanficအခ်စ္ဆုိတာေၾကျငာဖြင့္ဟစရာမလုိတဲ့ အလုိလုိသိစိတ္တစ္ခုမွန္းမင္းသိပါတယ္ သိလ်ွက္နဲ႔ငါေျပာလာမဲ့စကားကုိေစာင့္ေနတဲ့ မင္းကရူးေနတာလားဒါမွမဟုတ္ ဘယ္ေတာ့မွဖြင့္မေျပာဘူးလုိ႔ေခါင္းမာတဲ့ ငါကဘဲရူးေနတာလား ထားပါဘယ္သူဘဲရူးရူးငါတုိ႔နွစ္ေယာက္က ...