-Bölüm 22-

833 38 17
                                    

Multimedya da Doğa ve Aras var.

Arasın bana yazması 1 günü falan geçmişti, o Süreçte Yiğite yansıtmama da kararlıydım. Olacakları düşünmek bile istemiyorum.

Kankam dediğim insan bana aşık olmuştu, Elbette yadırgamam olabilen şeylerdi ama Sevgilim varken bunu demesi, onu seveceğimi beklemesi çok ama çok saçmaydı.

Okulun arka bahçesinde düşüncelerimin arasından bir ayak sesi ile Dikkatimi oraya yönelttim, gelen Arastı.

Karşımda durdu ve Gözlerime bakarak Omzuma dokundu, Omzumda olan Elini çektim. "Ben hep seni kardeş diye bildim Aras."

Aras dudaklarımı Eliyle bastırdı "Beni dinle." Tek kaşımı kaldırdım ve elini geri ittirdim "Senin neyini dinleyeceğim ben."

Sinirli şekilde dudaklarını yaladı derin nefes aldı "Seni gerçekten çok seviyorum doğa, evet lanet olsun ki sana arkadaş gözüyle bakmayı kesip o gözle bakmış olabilirim özür dilerim. İlk başta Yiğitle aranıza girmeye çalışacaktım ama yapamadım, çünkü ilk defa birisini bu kadar sevdiğini gördüm o güzel yüzünün tekrar güldüğünü gördüm. Sadece seni sevdiğimi bil istedim. Çünkü ben bu kalp ağrısı ile duramıyorum."

Arasa bakmayarak "Keşke içinde tutabilseydin, ben bunu bile bile seninle hala konuşup arkadaşlık yapamam doğru olmaz."

Aras Elini sinirli şekilde bana doğru olan duvara vurdu. Kafasını omzuma gömdü. Birşey yapamadım. Kalbini kırmak istemiyordum aşık bir kalbi kırmak istemiyordum, ama yiğitide düşünmek zorundayım.

Kafasını kaldırdı ve kızarık gözleri ile "Affet beni." Allah kahretsin ne yapıcaktım ki ben..

Birden yiğitin sesi geldi. "Doğa!" Bana baktı sonra Arasa döndü "Hayırdır Aras?"

Hemen atıldım "Birşey yok aşkım, birşey paylaşıyordu benimle." Yiğit bana dik dik baktı burayı göstererek "Burda mı?"

Arasın kolunu tuttu "Noldu Aras anlat bizde bilelim şu işin aslını."

Aras sinirli şekilde Bana sonra Yiğite baktı Sesini düzelterek konuşmaya başladı. "Birşey yok kardeşim."

"Birşey olmuş Aras Anlat çözüm bulalım dimi?" Ah Be Yiğitim bilsen yaşatmazsın ki.

Aras hızlıca ordan uzaklaştı. Yiğit iki kollarını açıp bana sarıldı bende ona, Aras arkasına dönüp bize bakıp hızlıca uzaklaştı, Ben yiğitin kollarında onun kokusunu içime çekerken bir yandan Arasa üzülürken Yiğitin sesi kulağıma geldi "Bu sana mı aşık?"

Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı, işte şimdi sıçtın doğa. "Ne Alaka ki aşkım?"

Anladı işte.

Yiğit gözlerimin içine baktı. "Duydum Doğa." Kafamı salladım, inkar edersem boka sarcak.

"Ben şimdi bu çocuğu ne yapayım lan" dedi bağırarak. Kolunu tuttum. "Tamam aşk bak sakin ol" Sinirli bir şekilde güldü "Ya aşk nasıl sakin olayım! Ne zamandır bu sana bacım kardeşim demiyor mu? Noldu şimdi birden kardeş ayağı göt ayağına döndü bu nasıl iştir."

Haklı sonuna kadar haklı, Beni arkadasında bırakarak Hızlıca Arasın peşinden gitti. Ya hayır ya..

Yiğitin peşinden bağırıp koşarak bende gittim. Giriş kapısının ağzında Yiğit Arası yere sermişti. Oraya doğru yönelip yiğiti tuttum.

Hayvan çok Güçlüydü, her şeyde bir anda gelişti ve arasın bana çarpması ile yere düştüm.

Yiğit bana doğru baktı ve Arasa bir yumruk daha indirdi, Ayağa kalkmam da yardımcı olan Müdür yardımcısıydı, Arkasında da müdür.

"Neler oluyor burada, ne bu Rezillik."

Asıl şimdi Sıçtık.

••

Kendimizi müdürün odasında bulmuştuk, Üçümüzü birden ayakta durup müdürle birbirimize bakıyorduk, ben iki oğlanın ortasındayım, Yiğit gözlerini devirerek "Doğa ortamızda durmasa, Benim sağımda dursa olur mu hocam?"

Yiğite tek kaşımı kaldırarak baktım, müdürün yanında denilecek şey miydi bu şimdi?

Müdür gözlüklerini çıkardı "Şaka mısın oğlum sen? Ne bu kıskançlık."

Yiğit ellerini yumruk yaptı. "Hocam, Kız arkadaşımın En yakın arkadaşı Benim Kız arkadaşıma aşık."

Müdür gülerek "Olabilir, Benim de en yakın arkadaşım Yengenize aşıktı."

Ne diyorsun hoca sen, Gavat mısın.

Yiğit ağzından küfür mırıldanırken "Siz ne yaptınız hocam, Ay ne hoş mu dediniz?"

"Tabi ki öyle demedim, okulda bir kere dalmıştım Müdür de bizi disipline yollamıştı, 1 hafta Uzaklaştırma aldık. Yengeniz bana çok kızmıştı. Sonra hırsını alamayınca okul çıkışında bir kez daha dövdüm."

"Hocam bize neden anlatıyorsunuz bunu o zaman, bende sevdiğim kızı korudum."

Müdür gözlüğünü geri taktı, "Evlat, sonra arkadaşımı sakince karşıma alıp konuştum, niyeti bizi ayırmak değilmiş. Sadece kıza Onu sevdiğini ve içinde kalmamasını söylemiş. Tabi ki bu duruma çok sinirlendim içinde tutabilirdi, Ama yengenizin anlayış göstereceğini bildiği için kimsenin ahını almak istemediği için anlayışla karşılayıp konuşmayı kesti."

O sırada gözlerim Arasa döndü, Arasta bana baktı masumca gülümseyip önüne döndü, yakın arkadaşımla böyle olmak hiç istemezdim..

Gözlerimi ondan ayırıp Yiğite yaklaştırdım o sırada oda Müdürden gözlerini çekip Arasa baktı ve hiç beklemediğim şey yapıp elini arasın omzuna attı.

"Konuşalım adam akıllı."

Müdürün yüzünde ise gülümseme belirmişti.

Selamlar bebişler, Nasılsınız?

Bölüm nasıldı bakalım✨

Bal | Texting |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin