"𝐓𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐬 𝐧𝐨𝐭 𝐬𝐮𝐢𝐭𝐚𝐛𝐥𝐞 𝐟𝐨𝐫 𝐲𝐨𝐮𝐧𝐠𝐞𝐫 𝐚𝐠𝐞𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐟𝐨𝐫 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐰𝐡𝐨 𝐚𝐫𝐞 𝐧𝐨𝐭 𝐨𝐩𝐞𝐧-𝐦𝐢𝐧𝐝𝐞𝐝."
"You can't defy me, woman. You know that I am not a patient person and who knows what I can do to you in f...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
IT WAS SATURDAY SUNNY MORNING when Denise sip her coffee while sitting on her favorite spot in her apartment. Hindi niya makapaniwala na siya, isang magaling at magandang sales manager sa isang exclusive na kompanya, ay naka day-off ng isang araw dahil lang sa isang bruha na sekretarya na gusto siyang patalsikin sa position.
Talking about insecurities in this toxic world.
"Day-off? Parang was suspended for one day. Tss." I rolled my eyes as I placed my cup on the table and gathered my papers in front as I looked through the files.
"Dapat talaga yung impakta na 'yun ang nag day-off at hindi ako!" bulong ko sa aking sarili bago ko ulit ininom yung kape ko.
Kahapon kasi ay may labanan sa pagitan ng maganda at magaling--este-- ako pala 'yun. Yan' impakta na 'yun kasi ang dahilan kung bakit ako nasa apartment ko ngayon at hindi sa cubicle ko. She starts declaring herself na may sugat siya sa kanyang leeg dahil daw sinugatan ko daw 'yun gamit ng gunting tapos ginupit daw ko yung polo niya dahil daw bully daw ako.
After hearing those accusations, I want to slap my face with my palm pero hindi ako papayag na maniwala sila at tama yung sinabi niya kaya tumayo ako at kinuha ang gunting na nasa desk ko at tinututok ko yun sa kanya dahilan na suminghap yung mga kasama ko.
"DENISE! IBABA MO YANG HAWAK MO!" rinig ko ang sigaw ng head ng sales department. Si Clarissa Ong. Head Department namin sa kompanya na may striktong ugali pero mabait naman.
"Maniniwala ba ka'yo sa mga sinasabi ng sea urchin na ito, Ms. Clarissa?" tanong ko sa kanya habang nakatitig pa rin kay impakta at nakatutok ang gunting nito. Nakita ko ang pagngisi ng bruha at tumingin kay Ms. Clarissa na may paawang effect.
"Ms.Clarissa, maniwala po ka'yo sa sinasabi ko. Tingnan mo yung ginawa niya ngayon. That is the proof that she is a hell of a bitch to our department. Papatayin na niya ako gamit ng gunting na 'yan! Look!" she exclaimed while pointing her finger at me.
Gusto ko sana gawin yung sinabi niya kaso mukhang nagpapahiwatig ako na totoo yung sinabi niya dahil sa gunting na hawak ko. Bakit ba gunting pa naman yung kinuha ko, bobo ka, Denise.
"Charmaine! Stop talking nonsense! Porke't hawak ko ang gunting ay tama na ang mga sinasabi mo o gusto mo lang akong ipatalsik sa position ko as the sales manager? " tanong ko sa kanya at binaba yung hawak kong gunting. Nakita ko ang pagtingin sa akin ng head ko. Narinig ko naman ang mga bulongan ng mga ka-trabaho ko.
"Sino ba ang nagsinungaling sa kanila?" bulong ng isa.
"Tingin ko si Denise kasi nakita ko siya dumaan sa cubicle ni Charmaine." sagot naman ng isa.
"Pero wala naman siyang ginawa kanina..." sagot naman nito.
"Hindi ko alam kung sino sa kanila, Angel." tugon nito.
Napabuntong-hininga ako.
"So ano ba talaga yung---" napahinto ako sa pagsalita dahil dumating yung boss namin. The CEO of Constantine Hotel Suites and Resort. Bob Constantineo kilala bilangThe Bob "Thomas" Constantine.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"What's happening here?" tanong nito habang ang mga kasama ko ay nagsibalikan sa kanilang upuan at ito kaming tatlo ng aking head at ang sea urchin na ito ang nakatayo.
Again, the bitch talked about the scenes a while ago. Nakinig naman yung boss namin at nakita ko yung pagtingin niya sa akin at sa kamay na dala ko.
Hayysst. Talking about bad luck! Malas ka ngayon, Denise.
"Is that true, Ms. Clark?" tanong sa akin ni Sir Bob. I saw the sea urchin smirked and rolled her eyes at me. Gusto ko sanang tusukin yung mata niya pero baka matanggal ako sa trabaho ko. Pakshet naman ito!
"No, sir. It's not the truth but nothing but the truth will set me free." bigla kong sagot at nakita ko ang pagtaas ng kilay niya.
"Pardon?" tanong niya ulit kaya napatanong din ako sa aking sarili. Ano bang sinabi ko?
"Sir? Ano kasi..." Bobo ka, Denise! Bobo ka!
I looked at him with my pleading eyes saying na hindi yun tama yung sinabi ng bruha na' yan.
"Sir..." narinig ko ang pagbuntong-hininga niya at ang pagpikit ng kanyang mata at hinilot ang sintido niya.
"Ms. Clark, I think you need a rest. I'll give you a day off tomorrow and get back here with your whole self and your presence of mind on Monday. I don't want to hear those bullshit things again. Go back to work!" sigaw nito kaya napabalik kami sa aming upuan ng walang-imik.
Nakababa ang ulo ko habang narinig ko ang mga yapak ni Sir Bob palabas ng department namin with a loud bang on the front door. Naku naman, Denise! Wala ata sa mood si Sir.
Narinig ko ang mga marites sa paligid ko at ayoko ng sabihin kung ano ang mga ginagawa nila dahil alam kong tungkol naman ito sa bruha na 'yun. Pasalamat siya na sekretarya siya ni Boss kaya wala akong kalaban-laban sa baliw na 'yun. Selos lang talaga siya sa akin dahil ako ang palaging tinatawag ni Boss dahil sa mga reports na dapat i-report sa mga shareholders every Monday.
Since I am currently the sales manager dito sa kompanyang ito, ako dapat ang gumawa ng isang koponan sa pagbebenta sa pamamagitan ng pagbibigay ng patnubay, pagsasanay at mentorship, pagtatakda ng mga quota at layunin sa pagbebenta, paggawa ng mga plano sa pagbebenta, pagsusuri ng data, pagtatalaga ng mga teritoryong pinagbebentahan at pagbuo ng kanilang koponan.
Hindi ko pala alam na yung Charmaine na 'yan ay pa as if na business partner ni Boss. May sira ata sa ulo nito at ako pa ang napagtripan niya.
Nakita ko si Ms. Clarissa na binigyan ako ng matamis na ngiti. Atleast may karamay ako sa gulong ito...
Napakagat labi nalang ako habang iniisip ang mga senaryo kahapon. Ang ayoko sa lahat ay ang gumugulo sa buhay ko. Nakita ko ang picture frame ko sa tabi ng telebisyon. It was a happy picture.
A happy picture that turns dark in the end...
To be continued...
Author's Note:
Hi! Miss me? I'm having a dilemma writing this chapter. Nakakamiss pala magsulat. Lol! I have nothing to say since ngayon lang ako nagparamdam but yeah, I'm back! I want to dedicate this story to my friend, Mican for being an inspiration for me to continue writing.
