“Just say the word… Thirteenth.”
** Gianna Mendez **
May swimming competition daw ngayon sa indoor pool ng Netherworld University. Annual event daw yun and this year, ang school namin ang host. Syempre, most of the students, nandoon at nanonood, kasama na si Erin na binitbit pa si Jeon. Malamang, kasali si Xenro Morrighan, kaya andun din si kulitis. Ewan ko nga kung paano nun na-convince si Engot na sumama eh kani-kanina lang kulang na lang maglambitin siya sa binti ko kasi gusto niya na sa akin dumikit.
Actually, papunta akong lockers ngayon. I'm not my usual self lately because of the bizarre things that's happening to me, so nakalimutan ko na ang mga dapat ko pa palang gawin.
May mga libro akong hiniram sa library na hindi ko pa nasosoli, at kanina lang nang pumunta ako doon, nakita ko ang napakaganda kong pangalan na nakapaskil sa bulletin board. "17. MENDEZ, GIANNA Y."
Nakakaproud sana na nasa bulletin board ang pangalan ko, pero dapak, alam niyo ang nakalagay na header ng listahan?
Attention to the following students who haven't returned their borrowed books before the deadline:
And the list goes on. Oh, diba? Sabihin pa nung mga nakabasa tamad ako. Pwe.
Yamot tuloy na naglakad ako papuntang locker ko. Nadaanan ko pa nga ang locker ni Emoji. At dahil naiinis ako, malakas kong sinipa iyon.
"Awww! Dapak!" sigaw ko habang hawak-hawak ang paa ko. Ang sakit nun ah! Syet! My scream echoed. Buti na lang talaga walang nagawi dito ngayon, kundi naging katatawanan na ako. Pashnea.
Mas lalong nadagdagan ang inis ko. Padabog akong naglakad papunta sa locker ko mismo, kahit medyo iniinda ko ang sakit sa binti. Kung bakit ko kasi sinipa yung locker ng emoticon na 'yun?!
I stopped at my locker. I typed my password, yes, some lockers have passcodes, some are just secured by large padlocks. Meron ding card key ang pambukas. College of Business uses passcodes, College of Med uses padlocks, College of Education uses card keys, College of Law uses fingerprint, College of Technology uses retina scanners, and so on.
Habang binubuksan ko ang locker ko, may naramdaman akong kakaiba. Hindi ako matatakutin, pero bigla na lang nagsitayuan ang mga balahibo ko sa batok. The windows are closed, pero nakaramdam ako ng malamig na hangin. Wala namang tao sa paligid pero parang may nakatingin sa akin. I feel that someone's really staring at me.
My hands paused for a second. Nilinga-linga ko ang paningin. I swear na wala talagang tao. But I really have this weird feeling na may nakatingin—
"Oh, fudge," I mumbled. Tumingala ako. Of course may nakatingin nga sa akin. May CCTV kayang nakasabit sa may kisame. Tsk. And the cold breeze? It came from the air conditioners. The heck, is it?
I shook my head unbelievably. Here, I am, scaring myself when there's actually nothing to be scared of.
A soft click was heard and my locker door opened. Ang tagal ko nang hindi nabubuksan 'to kaya hindi na ako magtataka kung naubo ako dahil sa alikabok. However, I was kinda shocked when I couldn't find a single particle of dust inside. And you know what did I find?
A bunch of letters.
Hell.
Letters. Inside my locker.
Bigla na naman akong kinabahan. If there are letters inside my locker, then one thing's for sure. Someone, aside from myself, knew my password. My freakin' password.
Aside from that fact, the feeling right now feels really familiar. Like it happened before. But, I couldn't remember exactly.
Déjà vu.
YOU ARE READING
The Reaper's Fall
FantasíaGianna Mendez doesn't give a damn about death. She's used to be dealing with it. She's not afraid of demise. Pero anong mangyayari kung isang araw, ang babaeng hindi takot mamatay, ay makakasama si Kamatayan sa iisang bahay? Will 'that' housemate be...
