- ေဝးေမ်ွာ္ -
သူ႔ကိုသတိထားမိတာ နည္းနည္းေတာ့ၾကာၿပီ။ အဝါႏုေရာင္ဝတ္႐ုံနဲ႔ဒီဇရပ္ငယ္ေလးမွာညေနေစာင္းတိုင္းေရာက္လာတတ္တယ္။ တ႐ွဲ႐ွဲေႂကြက်ေနတဲ့ရြက္ဝါေတြနဲ႔ သူဟာတစ္သားထဲလို ေလႏွင္ရာလူးလြင့္ေနတဲ့ဆံႏြယ္႐ွည္ေတြက ေမႊးရနံ႔ကိုေတာင္ငါခံစားမိသလိုပဲ။ အေနာက္ဖက္လမ္းကိုခပ္ေဆြးေဆြးေငးေနတဲ့ သူနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာငါလည္းပဲထံုးစံအတိုင္းညေနစာအထုပ္ေလးကိုခ်ၿပီး ဝါးပုေလြနဲ႔ေတးသြားေတြကိုအဆက္မျပတ္တီးမႈတ္ေနလိုက္တယ္။
ရက္သတၱပတ္အေတာ္ၾကာၿပီဆိုေပမယ့္ ငါ့ဖက္ကသူ႔ကိုစကားမေျပာခဲ့သလိုစားပါအုန္းလို႔လည္းေလာကြတ္မေခ်ာခဲ့ဘူး။ တစ္ခါတေလမွာေတာ့သူလည္းပဲ အေရာင္စံုတဲ့ေႂကြခရားတစ္အိုးနဲ႔တိတ္တိတ္ကေလးထိုင္ေနတတ္တယ္။ ငါ့ရဲ႕ေတးသြားကိုသူနားဆင္သလား နားမဆင္သလားငါမသိဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဒါကအေရးမႀကီးပါဘူး။ ဘယ္သူ႔အတြက္ရယ္လို႔ရည္ၫႊန္းတီးမႈတ္ထားတဲ့ေတးသြားေတြမွမဟုတ္တာေလ။
ဒီေန႔ေတာ့ ငါေတးသြားတစ္ခုပဲတီးမႈတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ငါ့အေတြးေတြကအရင္ေန႔ေတြကလို မတည္ညိမ္ဘူးေလ။ ဇရပ္လက္ရမ္းမွာေမးေလးေထာက္ၿပီး ရြက္ဝါေႂကြေတြကိုၾကည့္ရင္း အဲ့လူအေၾကာင္းကိုပိုင္စိုးပိုင္နင္းေတြးေနမိတာေပါ့။
"ဘာလို႔ဆက္မမႈတ္ေတာ့တာလဲ''
႐ုတ္တရက္ထြက္လာတဲ့ ျသ႐ွ႐ွအသံကငါ့ကိုအေတြးထဲကဆတ္ခနဲလႈပ္ႏိုးလိုက္လို႔ငါလန္႔သြားရတယ္။ ဒါ ငါသူ႔အသံကိုပထမဦးဆံုးၾကားဖူးတာပဲ ထင္ထားတာထက္ပိုၿပီးဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိေနတယ္။
ငါခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖျဖစ္ဘူး။စိမ္းဖန္႔ဖန္႔ဝါးပုေလြကိုခပ္ေတြေတြေငးၿပီး ညေနစာအထုပ္ကေလးကိုဆြဲလို႔ သူနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာသြားလိုက္တယ္။ အနီးကပ္သြားေတာ့မွ သူ႔ေျခေထာက္တင္ထားတဲ့ဇရပ္ခံုေပၚမွာ သူ႔လက္ထဲကကရားနဲ႔အရြယ္တူကရားေလးေတြအစီအရီအဖံုးဖြင့္ၿပီးသားျဖစ္ေနတာပဲ။ လက္ထဲကအထုပ္ေလးကိုျဖည္ၿပီး သူနဲ႔ငါ့ၾကားကေနရာအလြတ္မွာခ်ရင္း 'စားပါအုန္း' သေဘာနဲ႔ငါသူ႔ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
YOU ARE READING
Melting in fantasy [Mini Stories]
Short StoryOwn creation,inspiration and Fanfiction mini stories. Mostly will be ancient Chinese theme.