Dug dug...
Dug dug...
Dug dug...
*gulps*
This is it!
Start na ng trabaho ko sa Laundry shoppe ni Kai..
Simula na ng masasayang araw ko sa.mundo!
"Oh, Kim Jong In! Magpakita ka naman sa akin."
Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan ng shop at nang makita ko si ate labandera ay napangiti ako.
"Good morning ate!"
Sabi kong nakangisi sa kanya.
She smiled back at me na din. Kaya naging masaya ang simula ng araw na ito..
Maya-maya tinuruan na ako ni Ate sa pag-aayos ng mga nalabhang damit at comforter.. Huhuhu..
Lecheng Jong In na ito! Pinangarap o lang na makita ka! Pahirapan pa? Lecheeee...
Napakahirap palang maging laundry girl.. No joke talaga! Kaya kahit first day ko palang feel ko tuyong-tuyo na ang mga kamay ko! Shets! Nagmukhang tempura..
And it stayed like this for eight days! Hindi ako nawalan ng pag-asa na makita si Jong In kasi alam ko naman na tama itong ginagawa ko kahit na mukha na akong baliw sa tingin ng mga kaibigan ko.
"Hoy! Grabeh ka! Hahahaha.. 8th day mo na doon hindi mo parin nakikita si Kai! Baka naman nagkamali ka lang sa research mo na pagmamay-ari nila iyon."
Sabi ng kaibigan ko.
"Oo nga! Shunga tong babaeng ito! Tigilan mo na kasi yan! Baka madamage na yang kamay mo oy!"
Sabi pa nong isa.
"Nagmukha na nga talagang tempura.. Hahahahaha"
ㅠ______ㅠ
Nappeun chingudeul talaga...
Oh baka naman totoo nga iyong mga sinasabi nila..
Na hindi nga pagmamay-ari nina Jong In iyang laundry shop na yan!
Nag-assume lang ako na tama ang research ko..
Nag-expect..
Nag-assume..
Nag-expect na naman..
Hay nako! Pagkatapos ng araw na ito! Pag wala pang Jong In na magpapakita sa akin uuwi na talaga ako!
9:30 pm naaaa....
30 minutes pa...
10 more minutes...
"Ate, itatapon ko lang po tong garbage bags."
Wala eh.. Mas mabuti pang may gawin ako kaysa naman maghintay ako na dumating pa si Kai.. 8 days na akong ganito ehhh..
Lalabas na sana ako ng pinto nang may taong pumasok.
Nakablack shirt, black cap at denim.jeans..
Wow ha! Gabing gabi na ngayon niya lang naisipang magpalaba..
Hindi na ako tumingin sa mukha niya. Another costumer lang yan na magpapalaba ng mga damit niya.
Pero sadyang napatingin ang mata ko sa mukha niya unexpectedly..
O________________o
Wadapak! Anong?? Bakit?
"Si Kai.."
Naistatwa ako sa kinatatayuan ko. Pakenshet you madapaka! Bakit dumating ka ritong kutong-lupa kaaaa.....
.
.
.
.
.
Bakit ngayon ka lang?
Huhuhuhuhu...
Naistarstruck talaga ako sa kanya.
Tangna!
"G-good evening po S-sir." utal kong bati sa kanya.
Teka totoo ba talaga ito?
Ang bias ko?
Kaharap ko? Ngayon?
Ngumiti ako sa kanya..
At ngumiti naman siya sa akin..
Ugh Yhannie! Yakapin mo na habang may panahon pa!
"Bagong worker ka ba dito Miss?"
Tanong niya sa akin.
Oh~em... Kinakausap niya ako.
Nalaglag ang bitbit kong Garbage bag. Tulalang tulala si Manang Yhannie! Hahahahaa...
Matagal bago ko siya nasagot. Wala eh, natamaan na ata.. Gwapo mo eh.. Gwapo mong gago ka! Mahal na mahal kita! Dahil sayo kaya naging tempura na itong mga kamay ko!
Pero worth it din naman!
"Ahh oo po sir."
Nakatitig parin ako sa kanya. Addict lang?
"Ganun ba? Pakibigay ito kay Ate Rose, palalabhan ko sana. Pakiingatan lang ah."
Tumango lang ako at lumabas na siya ng laundry shop. Sinundan ko lang siya ng tingin.
The last time I checked, sumakay na siya ng van at nagdisappear na.
Doon lang ako nagkaroon ng lakas na tumili...
"Wooooooooo! Grabehhhhh!"
Agad namang napalingon si Ate Rose sa kinaroroonan ko.
"May problema ba Yhannie?"
"Wala po"
Di pa rin ako makapaniwala. Fifteen.minutes akong tulala sa kinatatayuan ko. Hanggang sa napansin ko ang bag na kanina ay bitbit niya.
"Oh em geee.. Ang bag na may mga damit ni Kai sa loob."
Tinago ko ito sa locker ko at kinandado..
SA WAKAS MAGAGAWA KO NA RIN ANG MATAGAL KO NANG GUSTO KO NANG GAWIN!
