Annemin sesiyle uyandım. Aman allahım her şey bir rüyaydı. O an kimse benim kadar mutlu olamazdı. Mutluluğum telefonumu açmamla son buldu. 1 tane mesaj vardı. Mesajda sadece
" mutluluğun çok uzun sürmeyecek fazla sevinme " yaziyordu.
Ağzım açık kaldı , konuşamadım.
Artık bu kadarı da yeterdi. Bana bulaşan artık her kimse onu bulacaktım. O gün çantamı hazırlayıp evden çıktım. Amacım o adamı bulmaktı, neyseki bugün tatildi. Annem ve babam evde yoktu.
Yolda yürürken beni arayan telefonu aramak geldi aklıma. Aradım. Telefonu açmadı ama mesaj atmıştı mesajda "beni bulmak istiyorsan ki istiyorsun yıkık avm ye gel. Seni bekliyor olacağım ama baştan uyarayım pişman olacaksın. " yazıyordu.
Avm ye vardım. O ne derse desin umrumda değildi artık. Oraya gidecektim ve onu enseleyecektim.
Içeri girdim ve " heyy sen orada mısın cik ortaya korktun mu ?!" Dedim ama pişman oldum tabiki de.
Ortada kimse yoktu. Bir ses duyuldu : Yürü...
Yürüdüm. Bir odaya girdim. En son birininin beni arkadan kavradığını hissettim ve ağzıma bir bez koydu gerisini hatırlamıyorum.
