Sadece sen ve ben

1.İlk An

Okulların başlamasına sadece 1 hafta kalmıştı ve ben bu sene ki  sınavım için hiçbir hazırlık yapmadım. Acilen bir dershaneye başlamam gerekiyordu dışımdan ofladım. Annemin seslenmesiyle aşağıya inmeye karar verdim. Tam hiçbir şey sormayacaklar diye sevinirken babamın "Sınavın için hazırlık yaptın mı?" Sorusuyla mal gibi ortada kaldım. Ya itiraf edecektim yada geçiştirecektim, en iyisinin doğruyu söylemek olduğuna karar verdim. "Baba, fazla yapamadım beni dershaneye yazdırabilir misiniz ?" diye soruverdim.Babamın bana hayır demesi imkansızdı öğleden sonra gidebileceğimizi söyledi. Odama çıkıp hazırlandım biraz şarkı dinleyip, kitap okudum. Babamın beni çağırmasıyla el çantamı alıp aşağıya indim. Gideceğim dershanenin yakın olduğunu öğrendim bu yüzden babam arabayla gitmemize gerek olmadığını söyledi. 10 dakika sonra dershanenin önündeydim,güzel bir dershaneye benziyordu. Kayıt işini hallettik babamın işi olduğu için beni yalnız bırakıp gitmişti.WhatsApp'a girip Buseyle olan sohbete girip yazmaya başladım.
Azra(ben): Kanka bugün buluşabilir miyiz?
Buse: Kanka bende  meydandaki alışveriş merkezindeyim. Oraya gelebilir misin?
  Azra: 10 dakikaya orada olurum.
Telefonu kapatıp cebime koydum. Alışveriş merkezinin oraya geldim, dönen kapıdan geçmeye çalışırken bir çift gözle  karşı karşıya geldim bir insanın gözleri bu kadar mükemmel olabilir mi diye içimden geçirdim. İlerledim ama hala gözlerinin üzerimde olduğuna adım gibi eminim, hızlıca ilerledim. Yemek katına geldiğimde Buse çoktan sıraya girmişti bile, tabii kankasının ne yediğini iyi biliyor. Boş masaya oturdum  hem Buseyi bekliyor hem de etrafa bakıyordum. Ve şans o ki  o gözler mükemmel olan çocuğu gördüm, yanında bir kız vardı. Bayağa bir onları izledim. Sonra Buse masaya geldi. Ona bu gizemli çocuğu anlatmalı mıydım?