Reminiscence of our love (On Going)

ARES AND THE VOICES

I don't know kung anong nangyayari sa isip ko ngayon. Hindi ko alam kung totoo ba yung nangyari kanina.

The girl...

Liam..

and everything...

It's a dream but it feels like real ! I can't believe it.

Ang hindi ko pa maintindihan ay bakit ganun yung seneryo namin ni Liam..

It's like we're going to..

We're going to k- k---

I can't even say it ! Damn!

"What's wrong with you bro? "
Si Liam habang naglalalakad kami papunta sa venue ng event (more like La Pergola Verde at Pasay, Manila)

Hindi ako umimik.Hindi kami nag usap hanggang makarating kami sa event.

Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ni Dad at Pink nanaman ang theme ng event. Si Dad ang nagoorganize ng mga family business occasions. Even my debut na talagang pinagtalunan namin ni Dad. Sino ba namang lalaki ang mag dedebut ng pink ang theme?

But still... Dad wins... So, ayun Jaresons' 21th birthday theme is pink.

Minsan nagdududa na ako kay Dad, but I think hindi naman sya gay kasi bakit ako nabuo kung hindi sya nagkagusto sa isang magandang babae which is my mother.

Michael Jareson Paon l'aigle (l'aigle is the french word for "eagle" which is Ares Dads last name and Paon is the french name for "peacock" which is his mothers' maiden last name) minsan naiisip ko na baka may sakit ako sa utak kasi even yung brofriend ko naghihinala na din sa mga kinikilos ko.

Maybe I'm that kind of person who lost himself and didn't know how to get on his way back. 5'9 is my height. Hindi ko alam kung bakit kahit ipagtabuyan ko ang mga babaeng lumalapit sa akin, nandyan parin sila na paali-aligid sa akin. I don't know what's running out of their minds. I just know na may magkaiba sa mindsets ng different genders. Hindi naman sa ayaw ko sa mga girls.

I just.. I just can't ... move on... to something that I didn't know.

And I hate the word L-O-V-E

"Ares! Liam! I'm glad you've made it here" sabi nung daddy ni Liam habang papalapit sa amin.

"It's a long story dad" si Liam habang niha-hug ang kanyang daddy.

"Anyway, Where's Dad?" Sabi ko kay Uncle Dude( Liam's Father )

"I don't know A'res he left early" sabi ni uncle dude habang nakaakbay kay Liam.

"Really? I guess there's no reason for me to stay here" tumingin sa akin si uncle dude.

"Anyway uncle, I am glad that I made it to your event . I wish I can stay longer but ... I have lots of paper works for school. Sorry if I had to go early" Ngumiti nalang si uncle dude at sinabi nyang ...

"you're really like your mother A'res" Ngumiti nalang ako at nagpaalam narin kay Liam . Naglakad na ako papunta sa exit door.

"So, you're l'aigle's son?" Kung hindi ako nagkakamali. Boses ng babae yun mula sa aking likuran.

"Why'd you ask? Does it matter to you?"

"HAHAHA (tumawa sya ng malakas) how rude poor boy HAHAHA you don't even know your race "

"W-What are you talk—" bigla akong lumingon sa likod at nakitang walang tao sa area kung saan ko narinig ang boses nung babae.

Hayy ! pagod lang siguro ako, sometimes kailangan din mag pahinga ng utak ko... Masyado na yata akong nag ooverth— nagulat ako ng biglang pagharap ko ay may isang babaeng gulo gulo ang buhok.

Nakasuot sya ng puti na above the knee ang haba ng damit. Paano namam kaya 'to nakapasok dito eh puno to ng guards.

Well... Maybe she's a mascot (a person, animal, or object that is believed to bring good luck, or one that represents an organization)

"Crazy" binunggo ko yung babae sa balikat at dumiretso ng paglalakad... Siguro sya yung umiimik kanina, baka tinatakot lang ako...

Tss.. Woooo katakot ! HAHA (she think I'm scared? HAHA)

"Hoy ikaw!" boses nung babaeng mukhang white lady. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad at di pinakinggan ang mga pinagsasabi nung babaeng yun.

Nakarating na ako sa parking lot at bago ako sumakay sa sasakyan ko lumingon muna ako sa lugar kung saan ko nakita yung babaeng mukhang white lady.

"Tss..." Umiling - iling ako.

Akma kong bubuksan ang kotse ko ng biglang...

"Ares! " boses ni Liam.

"You forgot ! (habang winawagayway ang aking bag)

Hinagis nya sa akin yung bag at agad ko namang nasalo.

"Thanks bro!"

Nagsmirk lang sya at tumalikod pabalik sa event.

———Meeting you is not a destiny, doesn't mean we're meant to be, it's our own choices if we denies it or accept it   ————

THE WHO ?
(Women talking behind the darkness where only her red eyes can be seen)

Wala akong intensyon na sirain ang plano ng nakatakdang pag-ibig. This is just my mission and wala akong balak na ibagsak ang sarili ko. I think walang lakas ang lalaking yunbsa kakayahan ko, and even that girl ...
mukha namang hindi interasado si Ares sa kanya.

"That Girl! WAHAHAHA " I don't think na magtatagumpay sya.

Kita ko sa mga mata ni Ares ang pagtatanong at mukhang wala pa syang alam tungkol sa kanyang sarili. Magpapakita na sana ako sa kanya kung hindi lang dumating ang babaeng yun at wala pa akong ganoon kalakas na kakanyahan upang harapin sya.

Humanda sila... Ito nalang ang pagkakataon ko para makaganti sa kanilang angkan WAHAHAHAHA (Tawa na parang nanggagaling sa hukay).

—————
Habang nagmamaneho si Ares iniisip pa din nya kung anong motibo nung babaeng mukhang white lady sa kanya at kailangan pa syang takutin. Well in fact hindi naman talaga sya natatakot.

Wala naman syang nakaaway kaya wala syang maiisip kung sino ang nasa likod ng babaeng yun at ng mga boses.

Maraming tumatakbo sa isip ni Ares ngayon.

Ang kanyang mga panaginip...

Ang babae na mukhang white lady na parang nakita na nya noon...

Ang mga boses na naririnig nya simula nung nag 21 sya...

At mga bagay na utay utay nyang natutuklasan sa sarili nya.

Kung ano man ang mga bagay ng bumabagabag sa kanya.. gusto nyang mahanapan agad ito ng mga sagot at sisimulan nya ito sa lugar at oras kung saan nagtapos ang lahat bago pa ang kasalukuyan which is the past.

Ano nga bang meron sa past ni Ares? Bakit nya hate na hate ang love?