𝒞𝒽𝒶𝓅𝓉𝑒𝓇 1

16 0 0
                                    



[Year 2013] [May 18]
5:28 AM | Life Hope Church youth camp 2013
Silay City, Philippines



"Gumising na kayo! Tumayo na't may devotional pa." Sabay tunog ng bell





Nagising agad ako, ang lakas ng tunog ng bell parang ice cream. Kinuha ko ang cellphone ko para icheck ang oras, exactly 5:30.





"Asan yung icecream?" Ani pa ni Maria, kasama ko sa tent





Tumawa silang lima, mga kasama ko sa tent. Sina Maria, Ericca, Daniella, Via at Mary. Actually, first time kong makilala at makasama sila, first time ko ding umattend ng youth camp.



Tumayo ako at kinuha ang pouch ko tsaka lumabas ng tent, pumunta ka agad sa banyo para mag hilamos at mag-toothbrush.



Pagdating ko, sakto lang wala pang tao, mabuti din yun marami din kasi yung sumali sa camp, pag naf-cr lahat siguradong aantay na naman ako nang matagal.



"Good morning!"




Tumingin agad ako sa right side kung saan malakas yung boses. And yes lalake sya



Ngumiti ako "Good morning." Sabay toothbrush ko


"Anong group mo?" Tanong nya


Di nako sumagot at nag sign nalang ako na 'three' yumuko sya at di nag salita, naghilamos AHAHAH. Pag katapos ko, bumalik nako nang tent tsaka ko na nalaman na natulog na naman mga kasama ko. Exactly 6 start na yung group devotional namin.



"Good Morning Lei, kamusta ang tulog?" Tanong ni Ericca




"Okay lang." sabay ngiti ko



"Wow , praise Lord!" Ani nya




To be honest, it's weird here. Hindi ako sanay at wala talaga akong idea dito. It's my nanny ang nagdala sakin dito, may business trip kase parents ko so dinala nya ako. At first akala ko laro laro lang talaga, hindi pala.






——-12:03 NN ——-




Ngayon, we're eating lunch. Kakatapos lang ng morning session nila, at tsaka ngayon ko rin lang naalala, hindi ko pa pala naiintroduce pangalan ko.




Hi! I'm Lei, Shin Lei Si. Call me Lei. I'm thirteen and I'm from a high standard family. Known as 'Shin Phalanx' Karespe-respeto ang family namin lalo na ang mga parents ko. We usually live in China dahil sa business ng parents ko, but I chose to live in the Philippines kase mas free-living dito. Iwas traffic, hindi magulo at stress-free pa. Meron akong isang kapatid, si Shin Xiaoge, she lives in London, minsan ding magbakasyon dito.





Sa ngayon, last day na ika-labing apat na araw na namin. I'm happy na nakasama ko mga mababait, I'm looking forward na sumali ulit. Maganda, kahit weird, I'm trying to cope up and respect their religion.



*phone rings*

"Mom?"


"Where are you?"

"Mall. Kasama mga kaibigan ko. Why?"

"Nothing I just wanna tell you na nakapasok na yung 300,000 sa bank account mo. Tell me if you need more."


"Thanks mom, hindi ko pa nga naubos yung pinadala mo last we—-"

"I'm having another call, call you later honey."

*ends*



Ito ang problema sa kanila, palaging business nalang palagi. Wala nang oras makipag-usap. Nami-miss ko na sila. Hindi na kami nagkita for 6 months. Anyways, hindi kami close, hindi kayo maniniwala na I've only seen them twice. Yun yung 8 years old ako at last 6 months. Palaging nasa London sila, minsan ko na ring inisip na tumira na don, pero parang I don't fit there.





"Okay group 3, mag ayos na kayo nang gamit nyo, sabay tayong aalis." Sabi ng leader namin




"Uhm, susunduin ako ng driver ko."



Tumingin sila sakin. Looks weird.



"Why?" Tanong ko


"Hindi ka sasama? Pupunta tayo ng mall." Ngiti pa ng kasama ko


Ayo kong sumama sa low-class at papagalitan na naman ako ni mama. Ayoko nun.




"Pass muna ako ha, sorry."



"Sige, sa susunod sumama ka ah?" Sabi ng leader namin



"Sure." Sabay ngiti ko






Di ko pa natatapos ang pagkain ko saka lumabas ng meeting room, bumalik ako sa tent para magimpake na. Dadating na maya-maya ang driver, tsaka ayo kong sumama napapagod narin ako.





"Lei, san kaba nakatira?" Tanong ni Via




Ngitian ko sya, for sure alam nya nang hindi ko pwedeng sabihin. Lalo na't anak ako ng Shin Phalanx.



"Sorry." Dagdag pa nya sabay lumabas





Nilagay ko na ang mga stuffs ko, these aren't mine anyways. Bingay lang sakin ni manang Jane, saka nya lang akong pinilit na sumali at binigyan ng bag na puno ng gamit para sa camp.





"Uuwi kana pala Lei, salamat sa pagpunta ah?"-Elijah




I nodded my head, then he got lost.









A/n: o ano boring dibaaaa HAHAAH 2nd chapter na bukash. Promise hindi na boring, tb lang 'to

Hey man, why you? [On-going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon