Hi Guys~ Sorry natagalan. XD
---------------------------Chapter 13
Kawalan
Eto ako nagtatambay kung saan na siya nakatira, sa Cementeryo.
The last moment I have remembered is that, our love on that mall is like We would not leave each other but that was only a thought.
Hayy, Bakit hindi nya man lang sinabi saakin na may sakit siya? Bakit kung kailan mawawala na siya tsaka nya sasabihin sakin ang totoo?
~Flashback~
Talking with her on the phone~
"Leo, I'm sorry. Pasensya na talaga." Paiyak niyang sinabi sakin
"Ang weird naman? Bakit siya nagSosorry sakin?" Malungkot kong iniiisip.
"Jill? Huh? Ano ang nangyayare?" Sabi ko sa nag-aalalang tono.
"Sorry talaga Leo, ngunit may Leukemia ako." Naiiyak niyang sagot sakin.
"ANO?! Nasaan ka Jill? Pupuntahan kita, Kahit makita ko man lang ang iyong malaDiyosang Mukha." Sabi ko nang naiiyak.
"Hinde pwede Leo, mamamatay na ako." Aniya.
"Wag mo yang sabi-" D ko na natapos ang aking sinabi dahil inEnd nya na ang call.
~End of Flashback~
Naiiyak na lang ako sa tuwing naa-alala ko yun. Bakit kailangan pa itong mangyari? Sa Mahal ko pa!Sabagay, Wala ring magagawa ang pagsisisi. Hinde naman siya babalik sa buhay ko kung sisihin ko ang Diyos. At isa pa, wala kasalanan rito ang Diyos.
Siguro nga talaga, oras niya na talaga papuntang Heaven. Napapangiti na lang talaga ako sa tuwing iniisip ko yung mga magagandang bagay.
Ngayon ay napagtanto ko na may mga bagay talaga na kahit gusto mong itago panghabang buhay, mawawala parin.
"Iho, ano ang ginagawa mo rito maghahating-gabi na?" Tanong sakin ni Lola.
"Nakikipag-usap po sa Libingan ng pinakamamahal kong Girlfriend." Sabi ko nang may tipid na ngiti.
"Kawawa ka naman iho, siguro masaya kang binabantayan ng Girlfriend mo. Sige aalis na ako, mag-iingat ka iho." Aniya
"Paalam rin po Lola, ingat rin kayo." Sabi ko nang may tunay na ngiti at umalis na si Lola.
"Baby, ano na ang ginagawa mo dyan sa langit? Masaya ka ba?" Pagpapatuloy ko sa kwento at iniisip na parang nag-uusap kami.
"Ako? Okay naman ako rito sa Lupa, basta okay ka okay rin ako." Sabi ko nang may ngiti sa labi
Bahala na ako magmumukhang tanga rito, basta ang alam ko masaya ako nakikipag-usap sa taong mahal ko.
"Baby, Uuwi na ako ha! Gabayan mo ako sa pag-uwi, samahan mo ko kung pwede." Sabi ko ulit at umuwi na.
May taxi biglang dumaan, Ang swerte ko naman. Siguro ginagabayan niya talaga ako.
~Nakauwi na~
Sawakas nakauwi na rin ako. Matutulog nga muna ako, sana mapanaginipan ko siya.
--------------------------------------EndofChapter16------------------------------------
Sana nagustuhan nyo. :)
BINABASA MO ANG
Bakit Bestfriend Ko Pa?(On-going)
Non-FictionMarami talagang bagay ang hinding hindi mo maaasahan tulad ng? Pagkagusto sa Bestfriend mo. Bestfriend that truly cares for you, actions that gives you motivation but no meaning at all. Masakit umasa sa mga ganitong bagay. Nakakabwiset diba? Yung...