Aşka Dair İlk Adımlar

İlk Aşklı Günler

Her sonun bir başlangıcı olmalı, başlarken göremediğimiz...

Güzel günler başlamıştı. Elif ile Ayberk mutlu zamanlar geçiriyordu. Birlikte geçirdikleri ilk hafta bitmişti bile. Her şey olması beklenilenden daha güzel gidiyordu. Elif, Ayberk'in yanında kendisini sonu görünmeyen bir uçurumdan atlar gibi heyecanlı hissediyordu.Dershaneye gittikleri zaman görüşebiliyorlardı ancak. Dışarda bir görüşmeleri olmamıştı henüz.

Kara bulutlar gökyüzünü kaplamaya başlamıştı. Ayberk'in ailesinin tayini çıkmıştı ve bu gidiş ayrılıklarında bir son mu olacaktı yoksa...

İlişkilerinde ikinci haftayı tamamlamak üzereydiler. Ayberk Elif'e akşam üzeri bir mesaj attı.

"Aşkım napıyorsun? "

"Anneme yardım ediyorum canım. Sen napıyorsun?"

"Ben de şimdi ödevlerimi bitirdim sevgilim."

...

Ayberk'in bir an önce konuya girmesi gerekiyordu fakat buna bir türlü cesaret edemiyordu. Söylemesi gereken şeyler geciktikçe içi daralıyordu. Bu daralışa bir son vermeliydi artık. Tüm cesaretini toplayarak aldı eline telefonu.

"Elif ben sana bir şeyler söylemek istiyorum fakat çok korkuyorum."

"Buyur canım söyle. Niye korkuyorsun ki bu kadar? Ne söyleyeceksin yoksa..."

"Hayır hayır kesinlikle aklına geldiği gibi bir durum yok ortada. Ben senden ayrılmayı nasıl düşünebilirim Elif? Ben, ben sadece duyduğum yeni bir haberi seninle paylaşmak istiyorum,"

"Aaa neymiş o?"

"Elif, babamın tayini çıkmış Kocaeli'ye..."

"Ne! Ne!!!!!!!! Bu, bu nasıl olur Ayberk????"

"Elif, be ben ne diyeceğimi bilmiyorum..."

"Mesela bunun bir şaka olduğunu söyleyebilirsin Ayberk."

"Ne yazık ki Elif..."

"Peki, peki bu şimdi ne demek oluyor? Ben Kocaeli'ne gidiyorum. Her şey bitiyor, artık ayrılıyoruz anlamına mı geliyor???"

"Ben yaşadığım bu ilk aşkı bitirmek istemiyorum Elif fakat sadece artık buralarda olamayacağım. Senin yanında bulunup o güzel gözlerine bakamayacağım. Bu soğuk sonbahar günlerinde dershane çıkışlarında artık sana sarılıp seni ısıtamayacağım..."

...

Evet yaşları küçüktü her ikisinin de lakin hissettikleri bu duyguları henüz ilk kez yaşıyorlardı ve farklı şehirlerde yaşayacak olmaları her ikisini de düşündürüyordu. Fakat böyle bir durum ayrılığa sürüklemek zorunda mıydı bu ilişkiyi? Hissettikleri bu duyguların ömrü bu kadar kısa mı olmalıydı?

Hayır, buna izin veremezdi ikisi de. O ilk el ele tutuşmalarında yaşadıkları terlemeyi, birbirlerine ilk sarılmalarında vücutlarında hissettikleri o ufak titremeyi nasıl unutabilirlerdi ki? Hem birbirlerine o kadar alışmışlardı ki bu alışkanlıktan nasıl kurtulabilirlerdi?

...

Elif son gelen mesajı açıp okuduğunda gözlerinden damla damla yaşlar süzülmeye başlamıştı. Sonra, geleceklerinin nasıl olacağını düşünmeye başladığında ise damlalar halinde süzülen yaşlar çoğalmaya başlamıştı. Yanaklarından çenesine süzülen bu yaşları hissettiğinde ilk aşk acısını yaşadığını fark etti birden.

"Elif orda mısın canım? "

"Buradayım Ayberk. Ee yani biz şimdi napacağız"

"Ben seni bırakmak istemediğimi söyledim Elif. Sen ne düşünüyorsun bu konuda asıl ben onu merak ediyorum."

"Seni uzaktan da seveceğim Ayberk..."