uyandığımda heryer toplu maria uyandı hemen hazırlanıp kahvaltı yapmaya gittik birde ne görelim sofra kurulu herşey hazırlanmış birde not vardı artık bu notlarda size de fenalık geldimi neyse okuyorum maria dayanamadı yemeğe başladı bende notu sonraya bıraktım yemek yemem lazım neyse aynı şunlar yazıyordu
☆seni seviyorum mia buda sana sevgimi gösterme şeklim yazan da annem di bende seni seviyorum anne neyse yedik kamerayı alıp çıktık muhtarın bize verdiği feneri aldık tabi eve gidene kadar birsi bizi takip ediyorcasına bir his vardı içimizde arkamıza bir türlü dönme cesaretini bulamadık maria o cesareti buldu ve arkasını döndü ve şoke oldu hemen bende döndüm bir de ne göreyim muhtar bizi izliyordu ve elinde bir bıçak vardı hemen sordum muhtara o bıçak ne yapıyorsun ve neden bizi takip ediyorsun muhtar bizim konuşmak istedi ve bıçağı bize verdi ofisine gittik bana annem hakkında anlatacağı vardı muhtar anlatmaya başladı
☆annen buraya geldiğinde kırmızı gözleri vardı o gözlerle nereye baksa o anda baktığı şeyler ya hasta oluyor ya ölüyor yada canlı olmayan şeylere zarar geliyordu onun gözleri nazar degdiriyordu ışte yangın günü bence o yani annenin suçu annen yaktı evi yanmayanlarında başını kopardı sonrada evine gitti ama kimse o kapısında yazan harfi çözemedi neyse artık bu bıçak sizin bununla kendinizi koruyun bu gizemi çözeceğini inanıyoruz dedi ben ona şaşkınlıkla başka kimler inanıyor dedim muhtar bütün köy size inanıyor dedi biz hemen teşekkür edip gittik annemin evine girdik gerekli her bilgiyi kayıt altına aldık ve geri dönmeye hazırlanırken o kadın yine belirdi ve bize daha yeni geldiniz nereye gidiyorsunuz hemen dedi kapıyı kitlendi anahtarı avucunda sıkı sıkı tutuyordu hemen muhtarın bize verdiği bıçağı aldık mariaya verdim bıçağı bir adım öne çıkarak anahtarı geri ver gitmek istiyoruz dedim
Kadın aynı samaraya benziyordu
Not=samarayı biliyorsunuz umarım bu bölüm burda bitmiştir