ŞEKER KAMIŞI (Helal Sevda)

1/YENİDEN

"Sen ki en mükemmel (c.c)"

'Günümüz

-'Araf;

Duâmı da ettikten sonra seccademden kalkıp o beyaz önlüğü giydim. Buralara kadar kolay gelmemiştim, bir çok sıkıntım olsa da çok şükür her şey yolundaydı.  Doktor olamamı en çok annem istemişti, elhamdülillah dediğini gerçekleştirdim.

Son kontrollerimi de yaptıktan sonra çıkışa yöneldim, bugün çok yoğundum. Ali amca gelmişti gene, iki haftadır kızı için yanıma geliyordu, cidden kızının yaşadığı kaza ve travmalar hiç kolay değil. Kızının daha önce fizik tedavi gördüğünü ama işe yaramadığını düşünüp bıraktığını anlattı, oysaki umut hep var.

Bunların düşünürken eve gelmiştim bile, arabamı park edip Bismillah ile evime girdim, ne kadar kendi evim olsa da ailem yanımda olmadığı için rahat değildim. İlerleyen zamanda onları yanıma alacaktım inşâAllah.

Yatsı namazımı kılıp yatağıma uzandım, Ali amcanın anlattıklarını tekrar ve tekrar düşündüm. Acaba yapabilirmiydim onu tekrar hayata bağlayabilir miydim? 

''''

-'Feyza;

Eve geldiğimde mutfaktan sesler geliyordu, kapı sesi ile annem salona çıkıp

"Hoş geldin kızım, nasıl geçti orman yolunda gezin?"

"Hoş buldum, her zaman ki gibi huzurlu. "

diyerek konuşmayı kısa kestim ve odama yöneldim, anemin ağladığımı anlamaması işime gelmişti üzülmesini istemiyordum, istemiyordum da  bunları düşünürken aklıma gene o kara  gün geldi. Ben o günü nasıl unutucaktım her şeyi geçtim ben ne zaman ayağa kalkıp yürüyebilecktim? Tekrar ağlamaya başladım, o kadar tedavi görmeme rağmen değişen hiç bir şey yoktu tek sığınağım Allahü teâlâ idi. Gene İnşirah'a sığındım.

Londra'dan Türkiye'ye, memleketimiz Artvin'e yerleşmek beni psikolojikmen olumlu yönde etkilemişti. Buraya geldiğimiz için babamın işleri ne kadar aksasa da halimizden memnunduk.   Londra'nın havasını solumak bile bana o yaşadığım olayı tekrarlatıyordu sanki.

Artvin'e yerleşeli iki ay oluyordu ve bu iki aydır babam bana doktora gidip tekrar tedavi görmem için  ısrar ediyordu lakin benim umudum artık yoktu. Kendimi hayatımın devamını bu şekilde geçirmeye alıştırmak zorundayım, asla isyan etmem her şey Rabbim'den bunun bilincinde ilerliyorum. 

Odamdan çıkıp çaprazımda olan mutfağa doğru tekerlikli arabamı sürmeye başladım,  içeri girdiğimde babam da gelmişti, ilerleyip babama hoş geldin deyip sarıldım, sofra hazırdı geçip yemeklerimizi yedik.

Artık akşam olmuştu, saate baktığımda akşam ezanına on iki dakika olduğunu gördüm, lavaboya girip abdestimi aldım ve huzura kavuşmayı bekledim, huzuruma kavuştuktan sonra oturma odasına annemlerin yanına gittim, annem geldiğimi görünce

"Gel Feyza gel seninle konuşacaklaımız var" dediğinde gene aynı konu olduğunu anladım, canım sıkılmaya başlamıştı.

Tekerlikli arabam ile masanın yanında durup kolumu masaya koydum ve annemleri dinleme pozisyonuna girdim, söze babam başlamıştı

"Feyza bak kızım yaşadığın şey hiç kolay değildi farkındayız ama artık bir şeylere yeniden başlaman lazım, gel tedavilere tekrar başlayalım lütfen, hem bak Türkiye'ye de geldik iyi bir doktor da buldum çok şükür, lütfen bizi kırma birde burda deneyelim." 

dediğinde biraz da olsa dedikleri beni etkilemişti lakin fikrim hala değişmemişti. Eşarbımı düzelttim tam lafa girecek iken bu sefer annem konuşmaya başladı

"Kızım baban çok doğru diyor, lütfen bu kez sözümüzü dinle bizi kırma."

yavaş yavaş gözlerim doluyordu, ben onları kırmak istemiyordum, hele gönlümün efendisi Hülya hanımı hiç kırmak istemiyordum. Ani bir karar ile

"Tamam" 

dedim, ben bile şaşırmıştım, annem ile babamın ne kadar mutlu olduklarını görünce verdiğim karadan emin oldum.

Konuşmamız bitince odama gelmiştim, konuşulanları düşündüm acaba tekrar yürüyebilirmiydim? İşte bu soru aklımı çok kurcalıyordu.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp Kur'an-ı Kerim okumaya karar verip okumaya başladım,  altıncı sayfama da geçecektim ki yatsı ezanı okumaya başladı, ezan bitince abdestim varken namazımı eda ettim.

Üstümü değiştirdikten sonra  annemden yardım isteyip yatağıma uzandım, bazen kendim de yatabiliyordum ama bugün yorgundum hem bedenen hem ruhen. Babam Konuşmamızın sonunda doktora hemen yarın gidebileceğimizi söylemişti, acaba neler olcaktı, yapabilecek miydim?  düşüncelerimin arasında yudum gözlerimi.

Selamün Aleyküm değerli okurlarım 😊

Bölümü nasıl buldunuz? daha asıl yerlere gelmedik.😄

Her bir yorumunuz benim için çok değerli, lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin haa size ihtiyacım var.☺

Görüşmek dileği ile En güzele (c.c) emanet olun.♡